Автор: Пользователь скрыл имя, 01 Марта 2013 в 12:10, дипломная работа
ХХ ғасырдағы әлемдік өркениеттің дамуының жетекші тенденцияларының бірі халықаралық байланыстардың күрделі және тармақталған жүйесінің қалыптасуы болып саналады. Өткен тәжірибеге көз жүгіртсек, әрбір мемлекет басқа мемлекеттерден жоғары тұруға, сыртқы дүниеден оқшаулануға ұмтылды, ал бұл жағдай экономиканың тоқырауына және сыртқы саясаттағы шиеленістерге әкеліп соқты. Қазіргі кездегі елдер халықаралық қатынастарға белсенді түрде қатысады, әр алуан үкіметаралық ұйымдарды құрады, оларға жекелеген мемлекеттің ішкі және сыртқы құзіретіндегі көптеген мәселелерді шешу істері жүктеледі. Осыдан мемлекеттердің халықаралық ынтымақтастығының жедел өсуі байқалады.
Кіріспе..........................................................................................................................3
1. Халықаралық интеграциялық үрдістердің теориялық-әдістемелік негіздері........................................................................................................................7
1.1 Халықаралық интеграциялық үрдістердің негізгі түсініктері....................7
1.2 Халықаралық интеграциялық үрдістердің мәні, алғышарттары, мақсаттары және кезеңдері.................................................................................16
1.3 Интеграцияның статистикалық және динамикалық эффектісі.................25
2. Халықаралық интеграциялық үрдістердің әлемдік орталықтары және олардың қазіргі кездегі жағдайы мен рөлі....................................................32
2.1 Халықаралық интеграциялық үрдістердің қазіргі негізгі әлемдік
орталықтары.........................................................................................................32
2.2 Батыс Еуропадағы интеграциялық үрдістердің қазіргі кездегі жағдайы.41
2.3 Посткеңестік кеңістіктегі интеграциялық үрдістер және ондағы ЕурАзЭҚ-тың рөлі...............................................................................................49
3. Ғаламдық интеграциялық үрдістердің мәселелері мен даму болашағы..57
3.1 Еуропалық Одақтың тәжірибесі және даму болашағы..............................57
3.2 Жаһандану жағдайындағы ЕурАзЭҚ: тәжірибе мен негізгі басымдықтары.....................................................................................................64
3.3 Халықаралық интеграциялық үрдістер ауқымындағы Қазақстанның бүгіні мен келешегі.............................................................................................71
Қорытынды........................................................................................................81
Қолданылған әдебиеттер тізімі.......................................................................84
Бағдарламаны қаржыландыру көлемі шамамен 1 млрд рубльді құрайды.
Өзге интеграциялық институттармен салыстырғанда, ЕурАзЭҚ-тің құйысқаны берік, емендей мығым. Өйткені ұйымды саясидан гөрі экономикалық мүдделер біріктіріп тұр. Дегенмен ұйымның кез келген дағдарысқа қарсы қуатын арттыратын маңызды фактор бар. Бұл Елбасының «евраз» немесе «еуразия» деп аталатын аймақтық жаңа валюта идеясы.
3. Ғаламдық интеграциялық үрдістердің мәселелері мен даму болашағы
3.1 Еуропалық Одақтың тәжірибесі және даму болашағы
Еуропалық одаққа жаңадан кірген елдердің қосылғанынан кейін интеграцияның тереңдеу процессі ЕОның бүкіл жаңа территориясына жайылуда. Орыс экономисттері О. Буторин мен Ю. Борконың бірнеше жыл бұрын тұжырымдаулары бойынша, «Экономикалық және валюталық одаққа өтудегі көптеген қиындықтар, күш жұмсау мен шығындар осы өту кезеңге кедергі болмаса да, тежелуге тура алып келеді» деген. Қазіргі уақытта он мемлекет ЕОқа кіргеннен кейін, осы көз қарас шынында да болайын деп тұр. Еурозона ЕО аз мүшелерін қосатын құрылым болып бара жатыр, сонымен қатар Швецияда өткен референдумның нәтижесі мемлекеттердің ЭВОқа кіруіне деген жолды біраз жылға шегеріп тастады. Жақындағы 15-20 жылға ЕО динамикасын келесі түрлерде болатынын ойлауға болады. [10, 334 б]
Осы уақытқа дейін ЕО институтына үш топ мемлекеттің макроэкономикалық саясатының координация мәселесін шешуге тура келеді: ЭВО мүшелері, бірыңғай ішкі нарықмүшелері және адаптация процессінде тұрғандар. Осы уақыттарда ЕО саясатының негізгі бағыттары отыз шақты елдердің шынайы конвергенция процессіне араласу. Ол отыз шақты жылдан кем емес уақытты алады. Осы саясаттың құны жүздеген миллиард евроны құрайды. [56, 96 б]
ЕО елдерінің интеграциондық байланыстары мелекеттер экономикаларының бір бірін толықтыруына негізделіп, экономикалық потенциалдарды бірге қодану мен тегнология, ресурстар мен қаржы жағдайларын дамытуға алып келеді. Еуропалық экономиканың болашағы – әлеуметтік және дәстүрлі жетістіктерді бейнелейтін күрделі бір бірімен байланысты мәселелерді шешу мен бәр жағдайда консервіленген тиімсіз экономикалық құрылымды көрсетуде. Көптеген жағдайда, әлеуметтік кепілдің іске асырылынып жатқан жүйесін мемлекеттік шығынды талап етуде. Басқа да маңызды мәселелер зейнеттік жүйені реформалау мен мемлекеттік меншікке және нарықты реттеуге байланыст саясатты қайта қарастырумен қатысты. Капиталдың бірігуіне, адам ресурстары, ақпаратпен алмасу және ЕО елдерінің тәжірибелерінен ЕОның болашағы жоғары.
ЕО елдерінің экономикасының тұрақты өсуі бір бірімен ынтымақтастық үшін жағымды мүмкіндіктер береді. Еуропалақ Одақ көпжақты ынтымақтастықты одан ары да дамытып жетілдіре береді, одан да жоғары дәрежеге жету мақсатында стратегиялық серіктестікті байытып, жаңартуға күштерін салуда. Қазіргі жағдайда келесідей бағыттардағы ынтымақтастықты дамытуға көп көңіл бөлуі керек:
Ең маңыздысы, Еуропалық Одақ қазіргі күнде жылдам қарқында дамып келе жатыр, оның ішінде ерекше көңіл бөлетін сала сауда да. Еуропалық Одақ елдері арасындағы Экономикалық байланыс бірдей дәрежеде қызығушылықтарды сыйлау мен мемлекеттер арасында интеграциялық процесстердің тездетілуіне негізделген жаңа даму сатысына қадам басып келе жатыр.
Еуропалық Одақ стратегиясының мақсаттары мен міндеттерін концептуалды қайта қарау, саясат мазмұнының өзінің өзгеруі, оның қызмет сферасының өзгеруі және зерттеуде жаңа әдістер мәселелерін қажет етеді. XXI ғ. бойы қоғамдастық уақыт шеңберінің жаңа шақырылымдыларына жауап беруге тырысады, жинаған тәжірибеге анықтама жүргізіп, болашаққа алдын ала артықшылықтырды дайындып, өзінің қызмет ету мақсаттарын қайта қарауды ұсынады. Зерртеудің объектісі қазіргі замандағы халықаралық қатынастарды анықтайтын маңызды факторы Еуропалық интеграция табылады.
Еуропалық Одақтың саяси мәртебесін жоғарлатудың және құрлықтың қауіпсіздігіне қамтамасыз етудің ықтималды жолдарының бірі Қауымдастықтың үшінші елдермен өзара қатынасы саласында жатыр. Бұл елдермен өзара қатынастарда Еуропалық Экономикалық Қауымдастықтың бай тәжірибе жинақтағаны белгілі. Еуропалық Одақтың Африканың, Кариб теңізі мен Тынық мұхиты бассейінің 77 астам елдерімен арадағы қатынастарда өзіне тән ұйымдастырушылық механизмдер қалыптасты. Оның халықаралық құқықтық негізіне Ломе, Яунд конвенциялары мен Катону келісімдері қалап берді. Ангола Бенин, Ботсвана, Буркина Фасо, Бурунди сияқты елдер аталған конвенциялар мен келісімнің қатысушылары болды. Шын мәнінде бұл келісімдер мен конвенциялар Солтүстік пен Оңтүстік арасындағы дүние жүзілік орасан зор қаржы саяси ынтымақтастықтың құрылымы болғаны белгілі. Аталмыш ынтымақтастық АКТ елдері үшін өзара тиімді емес сауда табыстарымен сипатталады. Мұның дәлелі ретінде Еуропалық Одақ нарқына осы елдердің өндіріс тауарлары мен басқа да бұйымдары кіргізіледі.
Интеграцияның тұрақты мақсаты болып, бұл үрдісте қатысқан мемлекттер мүдделерін келістіру болып табылады. Евроодақтың тәжірибесі көрсеткендей, қақтығыстар мен дағдарыстардан қашып кету мүмкін емес. Оның ең маңыздысы қарама-қайшылықтытар мен қақтығыстарды бағалау, яғни дамудың тек тежеуіне ретіндеде немесе «ауру нүктелері» ретінде қарау. Европаның іште процестердің басында тұрған саяси қызметкерлердің мыңызды оң қасиеті болып, екінші ойды таңдауы болады. Қоғамдастық үшін қақтығысқа конструкты көзқарасы, интеграцияның дамуына түрткі болып табылады.
ЕО елдері әлемде экономикалық негізі, күші мен ықпалының бар болуына байланысты, ынтымақтастыққа шынайы көңілмен екенін көрсетуде.
1993 жылғы 2 ақпан
күні Қазақстан Республикасы
мен Еуропалық Одақтың (ЕО) арасында
дипломатиялық қатынас
1993 жылғы желтоқсанда
Брюсселде ЕО жанынан ҚР
2003 жылғы 15 желтоқсанда
К.Жигалов мырза Еуропалық
1994 жылғы қарашада
Алматыда Еуропалық
2007 жылдың 1 шілдесінен
бастап Өкілдіктің бас кеңсесі
Астанаға орналасты.
2005 жылғы 14 қазанда
Қазақстан Республикасындағы
ЕО мен ҚР
арасындағы ресми саяси қарым- қатынас
1992 жылғы 2 наурыздан басталады. Бұл
күні Президент Н.Назарбаев Вице–
1993 жылғы 1-2 ақпанда Мемлекет басшысының Брюссельге ресми сапары болды. ЕК Президенті Ж.Делормен өткен келіссөзінен кейін ЕО және Қазақстан арасындағы өкілдіктер алмасу жөніндегі келісімге қол қойылды. 1995 жылғы 23 қаңтарда Брюсселде ҚР Президенті Н.Назарбаев пен ЕО Кеңесінің Төрағасы А.Жюппе ҚР мен ЕО арасындағы әріптестік пен ынтымақтастық туралы келісімге қол қойды ( Келісім 1999 жылдың 1 шілде айынан бастап күшіне енді).
ҚР Президенті Н.Назарбаевтың 2000 жылдың маусымы мен 2002 жылдың қарашасындағы Брюссель қаласына сапарлары ЕО мен Қазақстан арасындағы қатынастарды дамытуға елеулі серпін берді. Ол онда ЕО–ның жалпы сыртқы саясаты және қауіпсіздік саласындағы саясаты мәселелері жөніндегі Жоғарғы өкілі-ЕО Кеңесінің Бас хатшысы Х.Соланамен және ЕК басшысы Р.Продимен кездесті. ЕО штаб-пәтерінде ҚР Үкіметі мен ЕО арасындағы термоядролық синтез мәселесіне қатысты атом энергиясы жөніндегі келісімге қол қойылды. [16, 38 б]
2006 жылдың 19-20 қазанында
ЕК-ның сыртқы байланыстар
2006 жылдың 3-6 желтоқсанында ҚР Президенті Н.Назарбаев Бельгия Корольдігіне ресми сапармен барды. Қазақстан бұл сапарды ҚР-дың ЕО–мен екіжақты қатынастарының дамуының соңғы жылдарда қол жеткізген белгілі бір кезеңі ретінде қарастырды.
Кездесу шеңберінде Елбасы ЕО–ның жалпы сыртқы саясаты және қауіпсіздік саласындағы саясаты мәселелері жөніндегі Жоғарғы өкілі-ЕО Кеңесінің Бас хатшысы Х.Соланамен, ЕК Президенті Ж.М.Дурау Баррозумен, Еуропарламент Төрағасы Х.Боррель Фонтельеспен және ЕК-ның сыртқы байланыстар және көршілестік саясаты жөніндегі комиссары Б.Ферреро-Вальднермен келіссөз жүргізді.
2007 жылдың 10 қазанында
Орталық Азия бойынша турне
шеңберінде Астанаға ЕО–ның
2007 жылдың 19
қарашасында Астанаға ЕО
ЕО Қазақстанмен және Орталық Азиядағы басқа да мемлекеттермен ынтымақтастықты нығайту мақсатында 2005 жылдың 28 маусымында ЕО Кеңесі Орталық Азия елдері бойынша Арнайы Өкіл лауазымын құрып, оның басшысы ретінде Еуропадағы қауіпсіздік және ынтымақтастық жөніндегі ұйымның бұрынғы Бас хатшысы Ян Кубиш тағайындалды.
2006 жылдың 5 қазанында
ЕО Кеңесі Орталық Азия бойынша
Арнайы өкіл қызметіне Францияның
Ресей мен Қытайдағы бұрынғы
елшісі Пьер Морелді
1999 жылдан ынтымақтастықтың
екіжақты құрылымының
Қазақстан мен ЕО арасындағы өзара ықпалдастықтың жұмысшы органы болып Серіктестік комитеті есептеледі. Комитеттің жыл сайын өтетін мәжілістерінде екіжақты қатынастардың проблемалары мен келелі мәселелері талқыланады.
2007 жылдың 18 желтоқсанында
Брюссельде Серіктестік
Информация о работе Халықаралық интеграциялық үрдістер: тәжірибелері және мәселелері