Автор: Пользователь скрыл имя, 12 Декабря 2011 в 09:24, курсовая работа
Жұмыссыздық - еңбек нарығының біртұтас элементі болып табылады. Жұмыссыздық өте күрделі құбылыс және қоғам даму барысында әр түрлі экономикалық мектептердің көзқарастары әр түрлі болған. Осы көзқарастарға қысқаша тоқталып назар аударайық.
Жұмыссыздық – халықтың белсенді, еңбекке жарамды бөлігі өзі орындауға қабілетті жұмыс таба алмайтындай кездегі елдегі әлеуметтік - экономикалық жағдай.
Жұмыссыздық - еңбек нарығының біртұтас элементі болып табылады. Жұмыссыздық өте күрделі құбылыс және қоғам даму барысында әр түрлі экономикалық мектептердің көзқарастары әр түрлі болған. Осы көзқарастарға қысқаша тоқталып назар аударайық.
Мальтузиандық мектептін ірі өкілі Т. Р. Мальтус жұмыссыздықтың пайда болуын халық санының артып кетуімен байланыстырды. Халықтың саны геометриялық прогрессиямен өседі (яғни 1,2,4,8,16…), ал өмір сүру жабдықтар тек арифметикалық прогрессиямен өседі (яғни 1,2,3,4…). Сондықтан тұрғындардың жоғары қарқынмен өсуі жұмыссыздықтың себебі болып табылады.
Батыс мектептің өкілдері жұмыссыздықты жұмысшының еркін таңдауы деп есептеді. А. Пигу жұмысшылар шектен тыс жоғары жалақыны талап етеді, сондықтан жұмыс күшіне сұраныс төмендейді.
Кейнстік мектеп жұмыссыздықты тауарға сұраныстың төлем қабілеттілігінің жеткілісіздігімен және жалақының жоғары деңгейімен түсіндіреді. Жұмыспен қамтудың негізгі параметрлері тауарлар мен қызметтердің тұтынулық және инвестициялық нарығындағы сұраныстың көлемімен белгіленеді. Еңбек нарығындағы сұранысты жиынтық сұраныс, инвестициялар және өндірістің көлемдері реттеп отырады. Жұмыссыздықтың болуы жиынтық сұраныстың жеткіліксіз болуымен байланысты, яғни жұмыссыздықтың төмендеуіне жиынтық сұраныстың өсуі және жиынтық сұраныстың құрылымы әсер етеді. Жұмыссыздықтың деңгейі мемлекеттің инвестициялық іс-әрекеттерінің молаюы және экономикалық дамуы арқылы реттеледі.
К. Маркстың қорлдану теориясына сәйкес қосымша құнның капиталға айналуында капиталдың құрылымында өзгерістер болады. Қосымша құнның жұмыс күшін сатып алуға бағытталған үлесінің азаюына алып келеді, сондықтан жұмыс күшінің бір бөлігі өндіріс саласынан ығыстырылып шығарылады да жұмыссыздық пайда болады.
Қоғамдағы жұмыс жасындағы халық саны – жасына, денсаулығына қарай еңбекке қабілеті бар жұмыс күші болып табылады. Жұмыссыздық - бұл халық шаруашылығында жұмыспен қамтамасыз етілмеген еңбекке қабілеті бар жұмыс күші.
Жұмыссыздық – бұл жұмыс күшіне деген сұраныс пен оның ұсынысының арасындағы айырмашылықтан туындайтын нәтиже. Экономикада жұмыс күші жұмыспен қамтылған және жұмыспен қамтылмаған (жұмыссыздардан) құралады. Жұмыссыздықтың деңгейі жұмыссыздар санының қоғамдағы барлық жұмыс күшіне қатынасымен анықталады. (% пен есептеледі).
Егер де елдің жалпы халық санынан әлі де немесе ендігі кезде жұмыс істей алмайтындар (балалар, 16 жасқа дейінгі бозбалалар, зейнеткерлер, мүгедектер), әскер қатарында жүргендер, түрмеде мерзімін өтеп жатқандар, студенттер санын алып тастасақ, онда біз жұмыс күші санын, басқаша айтқанда, ел халқының экономикалық тұрғыдан белсенді бөлігін анықтаймыз.
Ел
халқының жұмыс үшін қажетті білімі
және қабілеті бар бөлігін еңбек
ресурстары деп атаймыз. Бұл топқа
еңбекке қабілетті жастағы
Егер осы саннан жұмыс істейтіндерді шегергенде, онда қалғандары жұмыссыздыр санын құрайды. Бұл адамдардың жұмыс істегісі келеді, әтсе де олар жұмыссыз қалуда. Жұмыс істемейтін және оны іздеуге де тырыспайтындар жұмыссыздар деп есептелінбейді.
Жұмыссыздарды
тіркеумен және олар үшін жұмыс орындарын
таңдаумен арнайы мекеме – еңбек
биржасы айналысады. Мемлекет ресми
тіркелген жұмыссыздарға
1.1 кесте - Жұмыссыздықтың негізгі түрлері
Жұмыссыздықтың зардабын бәсеңдететін факторлардың бірі ғылыми-техникалық прогресс (ҒТП), жаңа қосымша жұмыс күшін қажет ететін жаңа өндіріс түрлері мен шаруашылық салаларын тудырады, ол материалдық өндіріс саласында еңбек етуге қабілеті бар тұрғындарды жұмыспен қамтуды көбейтеді.
Жалпы, ғылыми - техникалық революция жағдайында жұмыспен қамтуды тұрақты түрде өсіру, негізінен, өндірістік емес салалардын дамуы арқылы жүзеге асырылады. Оның ұлгаюы, тұрғындардың артүрлі қызмет түрлеріне деген шығынының тез өсуімен және халық шаруашылығының орташа көрсеткішше қарағандағы жоғары еңбек ауқымдылығымен сипатталады.
Қандайда жұмыссыздық болмасын қоғамдағы аса ауыр экономикалық және әлеуметтік қайшылық. Батыс елдерінде жұмыссыз болу - тек қана жұмысты жоғалту ғана емес, сонымен бірге адам өзінің арнамысын, абырой-беделін жоғалту деп те есептеледі.
Шетелдердегі бағалау бойынша, жұмысты жоғалту, өзінің қасірет - жағынан жақын туыс адамның өлімі немесе түрмеге түсуден ғана кейін тұрады екен. Кәсіпорынның жұмысының түпкі нәтижесінен тәуелсіз, жаппай жұмыспен қамту жұмыскерлердің өндіріс тиімділігін арттыруға деген жеке мүдделіліктеріне кері әсер етті, олардың өндірісті басқарудан шеттелуіне әкеліп соқтырды. Осының бәрі енбек тәртібінің шұғыл құлдырауына үлкен экономикалық шығындарға жол берді.
Кез
– келген жұмыссыздың деңгейімен
байланысты болатын экономикалық зиянды
анықтау үшін, әлемдік практикада
Оукен заңы қолданылады.
Экономиканың
өсуi негiзiнде әлеуметтік салада дәйектi
реформа
жүргiзу арқылы халықтың тұрмыс деңгейiн
тұрақтандыру және арттыру, ең
алдымен халықтың әлеуметтiк осал жiктерiн
әлеуметтiк бейiмдеу; экономикалық оңалту
және әлеуметтiк қолдау көрсету шаралары
негiзiнде кедейлiкпен нақты күрес жүргiзу.
Макродеңгейдегі
еңбекке сұраныс және ұсыныс экономика
жағдайына тәу-елді және мемлекеттік
деңгейде қабылданған әлеуметтік-
Д.Рикардо, Ж.Б.Сей, сонымен бірге неоклассиктер А. Маршал, А.Пигу, нарық жүйесі мемлекеттің экономикалық процестерге араласпаған жағдайында толық жұмыспен қамтамассыз ете алады деп дәйектеді. А.Пигу өзінің “Жұмыссыдық теориясы” еңбегінде (1993ж.) жұмыссыздықтың басты себебі ретінде еңбек ақының жоғарғы деңгейін: еңбек ақыны өсіру, өндіріс шығындарын көбейтеді және жұмыс орындарының қысқаруына әкеледі деп есептеді.
К.Маркс
жұмыссыздықтың үш түрін ажыратады:
ағымдық, жасырын және тұраланған. Мұндай
жұмыссыздық түрлері өткен
Елдiң
тұрақты әлеуметтiк - экономикалық дамуын
қамтамасыз ету
процестерiне қауiп төндiрмейтiндей көрсеткiштерге
дейiн жұмыссыздық
деңгейiн төмендету. Проблеманы шешудiң
қосымша факторы республикалық бюджеттен
зейнетақылар мен жәрдемақыларды уақытылы
төлеу болып табылады.
Рыноктік қатынастар пайда бола бастаған кезде мемлекеттің әлеуметтік саясатының ең маңызды міндеттерінің бірі – еңбеккерлердің жұмыссыздықтан әлеуметтік қорғау жүйесін жасау болып табылады.
Жұмыссыздықтан әлеуметтік қорғау жүйесі дамыған елдерде қазіргі ғасырдың басынан-ақ белсенді түрде қолданыла бастаған болатын.
Көбіне жұмыссыздықтың экономикалық әсері сипатталады да, кумулативті характерге ие әлеуметтік әсері ескерусіз қалады. Бірақ та жұмыссыздықтың елдің жағдайына тигізетін әсері көбіне әлеуметтік жағдаймен өлшенеді.
Кері әсерлер:
Пайдалы әсері:
Экономикалық салдарларға тоқталып кетсек: