Автор: Пользователь скрыл имя, 21 Октября 2011 в 19:58, курсовая работа
Нарықтық қатынастар жағдайларында кәсіпорынның қоршаған ортадағы өзгерістер,сондай-ақ,осы өзгерістерден туындайтын қосымша мүмкіндіктер мен тәуекелдер де тұрақты өсіп отырады.Сондықтан кәсіпорынды басқару стратегиясы осы өзгерістерден мүмкіндіктерді алу мүмкіндіктерін, шаруашылықты жүргізу үшін барлық қосымша мүмкіндіктерді және тәуекелдерді қамтитындай болуы керек.
Экономикалыќ реформалар
2.3. Айырбастың және нарықтың пайда болу тарихы
Нарықты шын мәнінде қажетті экономикалық жағдай еткен үш негізгі шарт бар.
Бірінші шарты – ежелде пайда болған еңбектің қоғамдық бөлінуінің бірнеше үлкен даму сатысы бар. Олардың алғашқысы – мал шаруашылығынан егіншілік шаруашылығының бөлінуі, екіншісі – шаруашылықтың өзіндік түрінің пайда болуы, үшіншісі – сауданың құрылуы болып табылады. Кейін шаруашылықтың басқа түрлері де бөліне бастады, бөлек өнеркәсіптің мамандандырылуы дамыды. Осы процесс шексіз бола тұрып, өндірістік еңбек өсімімен тығыз байланысты.
Еңбектің бөлінуі айырбасты
Мұнда біз айырбас (бартер) туындысы көрінісін бақылай аламыз. Бұл – айырбастың ең қарапайым үлгісі. Әрине, осы әдістің шынайы нарыққа жете алатын мүмкіндігі болған жоқ. «Сатушы» мен «сатып алушы» көзқарастары бір-бірімен сәйкес болмауы да мүмкін еді. Онда өз тауарларына қажеттілігін өтеу үшін ірі бір емес, бірнеше айырбас жасау керек еді.
Айырбастың дамуы ақшаның
Екінші шарт - өндірушілердің экономикалық
жағынан ерекшеленуі. Тауар
Нарықтың шаруашылықты тиімді
қолдануы үшін үшінші шарт
та қажетті болады: өндірушінің
өзіндік құқықтары,
3.
Нарықтың түрлері, құрылымы
және мәні. Нарықтық
экономика туралы түсінік.
3.1.
Нарықтың мәні
Нарық категориясын тереңірек ұғыну үшін оның шаруашылық (экономикалық) іс-әрекетіндегі орнын анықтауымыз қажет. Экономикалық іс-әрекеттің 4 сферасын атап кетуге болады:
1. Өндіріс.
2. Тарату.
3. Айырбас.
4. Тұтыну.
Экономиканың жалпы, әрі қарапайым мақсаты – тұтыну болып табылады. Ал экономиканың ең маңызды саласы - өндіріс. Оның әсерінсіз ешқандай нарық болуы мүмкін емес, тек өнерәсіп қана қажетті тауар массасын өндіреді. Өндірістік сфераны өзгерту – басқа да экономикалық салаларды өзгерудің кілті болады. Ол нарықтық қатынастардың, олардың жоқ жерде құрылуы үшін аса маңызды фактор болып табылады. Егер бастапқыда ешқандай өндірістік нәтиже болмаса, онда нарықтың болуы мүмкін емес. Бірақ өндіріс пен тұтыну арасында басқа да салалар болады, өнеркәсіптен кейінгі тарату жүйесі өндіріс өнімін кімге бұйыратынын, өндірілген тауардың иесін анықтайды. Тарату жүйесі адамдар арасындағы әлеуметтік қатынастардың құрылуында маңызы зор.
Тарату жүйесі өндірістің
Тауар
өндірісі жағдайында нарықтың
байланыстар экономикалық қатынастардың
барлық жүйесін және барлық
субьектілерін қамтиды. Нарықтың
құрамна өз жұмыс күшін сатушы
кәсіпкерлер де, еңбеккерлер
де, тұтынушылар да, қарыз
капиталының және бағалы қағаздардың
иелері де тағы басқалар
кіреді. Осыған сәйкес қазіргі
нарықтық экономика нарықтардың
бүгінгі бір жүйесі тауар
мен қызметтер, жұмыс күші,қарыз
капиталдарының, бағалы қағаздардың, валюталық
нарық және басқалары. Жалпы
нарық ұдайы өндірістің барлық
сатыларына түпкі нәтижесі мен
тиімділігіне айтарлықтай әсер
етеді. Саяси экономикалық мағынада
нарықты айырбас қатынасын білдіретін
экономикалық категория деп
қарастырды. Ол экономикалық
қатынастар жүйесінде ұдайы
өндіріс жүйесінің маңызды сатысы
айырбасты сипаттайды. Сонымен
нарық туралы өндірістің құрамды
компаненті, тауарлы өндірістің
және айырбас айналасының заңдарына
сүйенетін айырбас процесі.
Экономикалық дамудың обьективті
жағдайы нарықты және оның
категорияларын яғни бағаны, ұсынысты,
сұранысты, бәсекені және тағы
басқаларды өмірге әкелді. Көп
уақыт бойы біздің еліміздегі
басқарудың экономикалық өмірде
нарықтың дамуына кедергі жасағанын
білеміз. Өйткені елімізде басқару
әкімшілдік-әміршілдік әдісте болатын.
Ал соңғы жылдары басқарудың
экономикалық әдісіне көшу нарықтың
айырбасқа кең жол ашы отыр.
Экономикалық өмірле шаруашылық
қызметін ұйымдастырудың бұл әдісі,
батыстық модельдерді қайталау
емес. Бұрынғы социалистік елдердегі
нарықтық қатынастардың ұлғаюы
шаруашылық механизмін қайта құру
барысында заңды көрініс. Мысалы:Венгрияда
1988 жылдың өзінде экономикалық
реформа барысында өндіріс құрал
жабдықтарына көтерме сауданы
енгізу арқылы нарықтық тепе-теңдік
қалыптастырды. Әрбір өндіріс
әдісіндегі нарық меншікке байланысты
өндіріс қатынастарының бүкіл жүйесінде
әрекет етеді. Біздің қоғамызда
нарық өндірістің тиімділігіне
халықтың әлеуметтік тұрмыс
дәрежесін жақсарту бағытында қызмет
істей бастады. Соңғы уақытша теориялық
дискуссияларда нарық пен жоспар
бір біріне орынсыз қарап қойылып
жүр. Шын мәнінде ұдайы өндіріс
(жоспарлы ұйымдасқан процесс).
Нарықты оның икемділігін, экономиканың
тиімділігін арттыруға пайдалануы
аса маңызды мәселе. Сондықтан
нарық ұдайы өндірісті үйлесімді
дамытудың басты тұтқасы. Экономиканы
нарықтық реттеу ұйымдасқан
жоспарлы шарушылық механизмінің
құрамды бөлігі. Сонымен бірге
шаруашылықтың механизмімен тығыз
байланыста әрекет етеді. Жоғарыда
айтылғандай нарық болса да,
оның нақты түріне байланыссыз
үш негізгі элементке : бағаға,
сұраныс пен ұсынысқа, бәсекеге
негізделеді. Нарықтың механизмінің
осы негізгі элементтерін талдап
көрейік. Әрбір экономикалық
жүйе негізгі үш сұрақты
шешу қажеттілігіне ұшырайды,
не өндіру керек ? Қалай өндіру
керек ? Кім үшін өндіру керек ?
Қалай өндіру керек ? Нарықтық
экономикада бұл сұрақтар негізінен
нарықтың көмегімен шешіледі, яғни
баға, сұраныс пен ұсыныс
және жалпы түрде, нақты мысал
арқылы көрейік. Айталық табыстар
дәрежесінің өзінің нәтижесінде
адамдар ауқатты болып, тек
картоппен тамақтанудың орнына
етпен тамақтана бастады.
3.2. Нарық функциялары
Қоғамда өмір сүретін нарықтық
қатынастар қазіргі функциялар
жиынтығын атқара отырып, шаруашылық
іс-әрекеттің барлық жағынан
Функциялар мынадай болады:
1. Ақпараттық. Әрқашан өзгеріп отыратын бағалар, пайыздың мөлшерлемесі өндіріс қатысушыларына нарыққа өткізілетін қоғамға қажетті тауарлардың мөлшері, құрамы, сапасы және саны туралы обьективті ақпарат береді.
Өтіп жатқан операциялар
2. Делдалдық. Экономикалық ерекшеленген өндірушілер терең қоғамдық еңбектің бөлінуі негізінде бір-бірін анықтап, өз іс-әрекеттерінің нәтижесімен алмасу қажет. Нарықсыз қоғамдық өндіріс қатысушылары сол немесе басқа да технологиялық және экономикалық тиімділігін анықтай аламыз.
3. Баға құрушы. Нарыққа түскен
өнімдер мен қызметтер
4. Реттеуші функциясы – ең
маңыздысы. Ол нарықтың
Нарықты реттеуде маңызды
Қазіргі кезде экономика тек
«көрінбейтін қолмен» ғана
6. Сауықтырушы. Нарықтық
ІІ Самуэльсон куәлендіруі
Қазіргі заманда теория нарықтық, нарықтық экономика және әлеуметтік – реттелінетін нарықтық экономика түсініктеріне қандай экономикалық мазмұн береді?
Нарық қазіргі кезде басты элементтері сұраным, баға және ұсыным болып табылатын дербес қосалқы жүйеге айналды. Дәл осылардың бірлігі нарық түсінігі мен аталады.
Нарықтық экономика түсінігі нарық түсінігіне тағыда екі саланың өндірісті және тұтынуды қосу есебінен кеңейіп отыр.
Әлеуметтік реттелінетін нарықтық экономиканың түсінігі де ерекше кең: нарықтық экономикаға (яғни сұранымға, бағаға, ұсынымға өндіріс пен тұтынуға) ол нарықтық экономиканың реттеу миханизмін құрайтын факторларын – мемлекетті, нарықтық мекемелерді, дүние жүзілік экономика ықпалын үстемелейді.
Қазіргі заманғы нарықтық экономиканың дәл аталуы неліктен әлеуметтік реттелінетін деген сөздермен толықтыруды қажет етеді, тым ұзақ сөз болмас үшін осы екеуін үнемдеуге бола ма? Жоқ болмайды.
Реттелінетін сөз нарықтық экономиканың қызмет ету механизмінің маңызды анықтамасын білдіреді, оның стихиялық, немесе директивалық сипатын, дәлірек айтқанда бағытталатын, реттелетін, үйлестірілетін, өлшеп отыратын сипаттарын көрсетеді.
Әлеуметтік реттелінетін сөдің өзі реттеудің субъектісін, объектісін, мақсатын көрсетеді.
Өзі- өзінен түсінікті болатыны:
реттеудің субъектісі, тұтастай алғанда қоғамның өзі, реттеу объектісі – қоғамдық экономика яғни фирманың ішкі өндірістік қызметі емес нарықтық процестер, мекемелері мен факторлары:
реттеу мақсаты – қоғамдық тұтынуларды шешу, нарықтық экономиканың барлық саласына ортақ проблемаларды жеңілдету.
Әлеуметтік реттелетін нарықтық экономиканың қалыптасуын және құрылымын сызбалар арқылы да көрсетуге болады.
Сызбада екі сәтке назар аударылуы тиіс.
Біріншіден – нарықтық өндіріске бағындырылған экономика элементіне нарықтық экономиканың ерекше және дербес саласына айналуы. Нарық қазірде сатып алу – сату нысаны ретінде дәстүрлі тауарларды ғана емес қызмет түрлерін де, еңбекті, ақшаны, капиталды, бағалы қағаздарды, ақпаратты, ақыл ой жетістіктерінде қосады. Ал, бұлар айтарлықтай өзгеше, сатып алу - сату нарықтық жаңа салық жағдайын – материялдық – техникалық жағынан да, сатушылар мен сатып алушылардың кәсіптік білімдері жанынанда, айналым механизмінің өзіндеде талап ететін таурлар.
Екіншіден, нарықтық экономика жүйесінде сұранымның міндеті өзгеруін көру маңызды, әрине, өндіріс әркашанда кез – келген оң экономиканың жүрегі болып қала бермек. Бірақ, нарықтық экономика үшін тұтынушының өндіріс нәтиждесін бағалауы бұрын тарихта болып көрмеген ерекше маңызға ие болуда. Бұл ғылыми-техикалық революция жетістіктерін меңгеру негізінде өндіріс технологиясында жүргізілген түбірлі өзгерістердің салдарынан болып табылады. Мұндай өзгерістер адамзаттың тарихында тұңғыш рет индустрияландырудан өткен елдер тобы тұрғындардың көпшілігінің негізгі материялдық қажеттерін толықтай қанағаттандыруға мүмкіндік жасады (бұл арада тұрғын үйге, тамаққа, киімге, аяқ киімге, жоғары білім мен денсаулық сақтау қажеттіктері туралы сөз болып отыр). Дәл осы жағдай өндіріс пен тұтыну орын ауыстырғандай көрінетін нарықтық экономика сызбасында көрініс тапты.
Нарықтық экономика өзінің жоғары теңділігін, мына төмендегідей экономикалық міндеттерді шешуде өзінің еш қандай балама жоқтығын іс жүзінде дәлелдеп берді.
Өндіріс пен тұтынудың өзара байланысын қамтамасыз ету. Нарық бұл міндетті төлем қабілеті сұранымның сатуға ұсынылған ұсынымның алуан түрлілігінің сәйкес келуі арқылы жүзеге асырады.
Дербес шаруашылық жүргізуші өнім өндірушілердің еңбек нәтижелерін қоғамдық бағалау. Мұндай бағалау механизмі қарапайым тиімді және шығындылығына: сатып алу сату болғанына ие болмағанына қарайды. Дәл осы сатып алу мен сатудың болжай білуге болмайтындығы нарықты экономикаға өнім өндірушілерді және тұтынушыларды үнемі нарықтық формада болуға мәжбүр ететін жинақтық береді.