Кәсіпкерлік – экономиканы дамытудың тетігі ретінде

Автор: Пользователь скрыл имя, 24 Февраля 2012 в 16:53, курсовая работа

Описание работы

Кәсіпкерлік – адам қызметінің ерекше саласы және ол еңбектің басқа түрлерінен оқшауланып тұрады. Бұған кезінде атақты неміс экономисі Гарвард университетінің профессоры – Йозеф Алоиз Шумпетер (1883-1950ж) мән берді. Оның айтқан мынадай сөзі бар еді: «Кәсіпкер болу – басқаның істегенің істемеу». Екінші жағынан кәсіпкерлер – алдымен кәсіпкерлік жұмысты ұйымдастырушылар. Ол туралы француз экономисі Жан Батист Сэй (1767-1832ж) былай деген: «Кәсіпкер – адамдарды өндірістік шеңбер ауқымында ұйымдастыратын адам».

Содержание

Кіріспе
I. Кәсіпкерлік – экономиканы дамытудың тетігі ретінде
1.1 Кәсіпкерлік түсінігі, мәні,түрлері
1.2 Кәсіпкерлік қызметтің негізі, пәні және әдістемелері
1.3 Кәсіпкерліктің негізгі теориялары
II. Қазақстан Республикасында кәсіпкерлік қызметтің даму тенденциялары
2.1 Қазақстан Республикасында кәсіпкеліктің ұйымдық- құқықтық жіктелуі
2.2 Қазақстан Республикасында кәсіпкерлікті қолдау концепциялары
2.3 Қазақстан Республикасында кәсіпкерлік қызметті жетілдіру жолдары
Қорытынды
Пайдаланған әдебиеттер тізімі

Работа содержит 1 файл

касипкерлик.doc

— 180.00 Кб (Скачать)

         Кәсіпкерлік  дегеніміз- қызмет етуші  субъектілердің  новаторлық  инициативалық  қызметі. Кәсіпкерлік – экономикалың  және  ұйымдастырудың  жағдайлары, жаңа материалдың  қызмет көрсету мақсатында, және тапқан пайданың шығындарын қысқарту  бағытына  арналған  қызмет түрі.

          Кәсіпкер -  бұл тәуекелден  орықпайтын, жауапкершілікті  мойына алатын, инновациялық  және инициативалық  қызметтерді  іске  асыра отырып , нарықта бәсекеге  түсетін  субъектіні  айтамыз.

          Кәсіпкерлік  қызмет  процесінде  бірнеше  субъектлер қатысады.

               1.Кәсіпкерлер

               2.Тұтынушылар

               3.Жалданушы  жұмысшылар 

               4.Бизнес  бойынша  серіктер

               5.Мемлекет

         Кәсіпкерліктің  негізгі  қызығушылығы  тұтынушыларға  көп  мөлшерде  товарлар  мен  қызметтерді  ұсына  отырып, жоғарғы  денгейде  максималды  пайда  табу  жатады.

          Тұтынушы  бизнес  товардың қанша  көлемде  шығарылуын, қызметтердің  қай  денгейде  ұсынылуын , қанша  көлемде  және  қандай  сапада, қандай  бағамен   сатылуын , қандай  орындарда  орналасуын 

шешетін  бизнес  түрі  б.т.

    Т-м  к-о бұл  түрлі  меншік формасында  жүргізілетін к-о,яғни, м-к , жекеменшік ААҚ,ЖАҚ, және т.б. түрлерде көрсетілетін көпшілікке  н-е жекеге  т-л  товарлармен  қыз-ді өндіретін  өнеркәсіп  к-о б.т. Т-л бизнес тури-дің  мақсаттарын  кешендік  жүйеде  қанағаттандырады, ол тек жалғыз отель ғана емес сонымен  қатар мейрамханалар, т-к офистер және агенттіктер бола  алады. Отель н/е  т-к офис туристерге  т-к өнімдерді  ж -е қыз-ді ұсынылатын  орын  б.т. Т-к бизнес бірнеше отельдер мен агенттіктердің жұмысынан  тұруы мүмкін.Мәселен,Американ қонақ үй  фирмалар «Интерконтиненталь Киптон», «Шератон», «Холледей-Ин» және т-к  офистер «Американ экспресс» және т.б. әлемнің  барлық жерлерінде кеңінен таралған.

     Бизнесті енгізуде келесідей  формалар түрін көрсетуге болады. 1) Жаңа бизнес-бұл бизнес түрі жеке кәсіпкерге тікелей, яғни, оның жжұмыс  істеуін кәсіпкердің өзі жауапкершілікті мойына алады. Мұндағы  басты  ерекшелік  меншік  иесі бизнестегі  еркіндікпен  бақылауға қақылы.Ал оның  кемшілігі болып –меншік иесі басқалар үшін де болған қателіктерге  өзі жауап береді.

     Адамдарды біріктіру, яғни,ұйым –бұл қызмет түрінде екі н-е одан  да  көп қатысушылар бірлескен  қызметті атқару мақсатында ұйымдасады.Ұйымды ұйымдастыру үшін ең бірінші қажеттілік болып, алғашқы капитал саналады.Шығындар мен кірістер,қатысушылар арасында теңдей  бөлікке түседі.

                

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

II.Қазақстан Республикасында кәсіпкерлік қызметтің даму тенденциялары

ҚР заңдарымен реттелетін кәсіпкерлікті дамытпай Қазақстанның экономикасын реформалау мүмкін емес.Өтпелі кезеңде ҚР Президентінің "Шаруашылық қызметінің еркіндігімен кәсіпкерлікті дамытудың еркіндігі туралы","Жеке кәсіпкерлік туралы","Акционерлік қоғамдар туралы","Шаруашылық серіктестіктері туралы" және т.б жарлығы және ел басшылығымен бірнеше заңдар қабылданған еді.Бұл заңдар азаматтардың және заңды тұлғалардың кәсіпкерлікті жүзеге асырудағы  кәсіпкерлік қызметінің еркіндігін қамтамасыз ететін негізгі құқық, экономикалық және әлеуметтік жағдай мен кепілдікті анықтайды.

Ресей мен басқа да бұрынғы социалистік елдерде Қазақстандағы кәсіпкерлік қызметті сол елдердің дәстүрлі рыноктық экономикасы тәрізді эволюциялық жолмен емес, орталықтық жоспарлау жүйесін қирату арқылы экономикалық революция нәтижесінде жүзеге асады. Сондықтан ҚР-дағы кәсіпкерлік қызмет, әсіресе,алғашқы он жылдықтағы әміршіл экономикалық жүйенің нарықтыққа қарай өзгеріске ұшырауы көптеген қиындықтар мен қарама- қайшылықтарға байланысты болды:

1.Кәсіпкерліктің заңдық базасы тым баяу және көбінесе жүйесіз қалыптасады.

2.Жеке автономияның қағидасы елеулі шектелді, өйткені шаруашылық қызметтеріне, келісімшарттарға және бірлестіктерге бұрынғы КСРО республикаларының экономикалық құрылымы ондаған жылдар бойы монополия ретінде құрылғандықтан, тек еркін шешіммен тоқтатып тастауға болмайтын, шаруашылық ұйымдастырудың дәстүрлі әміршіл экономикалық монополиясы қарсы тұрды.

3.Тауарлық – ақшалай айырбас қаржылық –кредиттік қатынастарының  жетілмеуімен қатты қиындатылды, сондай ақ, инфляцияның жоғары қарқыны.

Меншікті мемелекет тарапынан шығару және жекешелендіру елде кәсіпкерліктің әр түрлері мен нысандарының пайда болуына ықпал етті.ҚР-ның Азаматтық кодексінде толық серіктестік нысанындағы шаруашылық серіктестігі,командиттік серіктестік,жауапкершілігі шектеулі серіктестік, акционерлік қоғам, өндірістік коопераимв тәрізді кәсіпкерлік нысандары айқындалған.Шағын бизнесті қолдау көрсетілуде.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

2.1 Қазақстан Республикасында кәсіпкеліктің ұйымдық- құқықтық     жіктелуі

    Кәсіпкерлік қызметтің орны ең алдымен кәсіпорын. Экономикалық категория ретінде ол өндіргіш күштер мен өндірістік қатынастарды ұйымдастырудың негізгі буыны. Құқықтық тұрғыдан немесе заңды кұқықтары бар дара шаруашылық субъектісі өзіне бекітіліп берілген мүліктерді пайдалана отырып өнім өндіреді, түрлі жұмыстар атқарады, әр түрлі қызмет көрсетеді.

         Қазақстан Республикасының Азаматтық кодексі жэне қолданылып жүрген заңдар мен заңдылықтарға сәйкес кәсіпорындардың мынадай ұйымдық-құқықтық нысандары бар:

                        - мемлекеттік кәсіпорын;

       - серіктестік (толық жауапкершілікті, аралас және жауапкершілігі шектеулі жауапкершілікті);

         -акционерлік қогам, бірлестіктер.

Шаруашылық  серіктестері мен  қоғамдары.

      Бұл –коммерциялық  қызметпенен  шұғылданау  туралы  өзара  келісімге  отырады.Олар қоғамның  мүлкіне және барлық  міндеттеріне  жауапты б.т. Шаруашылық  қоғамдары 3 түрге бөлінеді.1)ЖШҚ,2)ҚЖҚ, 3)АҚЖШҚ.

     Бұл  коммерциялық  ұйым бір адам н-е бірнеше адамның  қатысуымен атқарылады.Жорғы капиталы құжатта көрсетілгендей  әрбірінің  үлесіне тиесілі.

    2.КЖҚ(ОДО).Қызмет негізінде құжаттармен  реттеледі ж -е қоғам қызметі регломенттік жағдайларға  негізделеді.

    3.АҚ.Басқа  ұйымдардан  өзінің  акциясын шығаруға  жарғы капиталына сәйкес қызмет атқаруыменен  ерекшеленеді.        

Акционерлік қоғам  2 формаға бөлінеді.

        1.ААҚ(ОАО)

       2.ЖАҚ(ЗАО)

    4.Кооперативтер құрамына өз еркімен азаматтардың  бірлескен  өндірісті н-е шаруашылық қызметті жүзеге  асыру  үшін береді.Коорператив мүлігі коорператив мүшелерінің  ақшалай н-е материалды формадағы салым  ретінде құрылады.Кооператив мүшелері заңға сәйкес кооператив жарғысында көрсетілген  субсидиялық  жауапкершілікте болады.

    5.Мем-к ж –е муниципалды, унитарлы к-о.Унитарлы к-о –коммерциялық  ұйым  б.т.Унитарлы к-о мүлігі мем-ң меншігінде болады және ол к-о жұмысшыларының  арасында үлес арқылы бөлінбейді.

     Унитарлы к-о өз міндеті бойынша барлық өзінің мүлкіне жауап береді,алайда жеке меншік мүлігінің міндетін мойнына алмайды.Унитарлы        к –о мемлекет органдары мен өзін-өзі басқару жергілікті органның шешімі бойынша құрылады.
          Кәсіпкерлік қызметке атысушылар мен олардың әріптестерінің бірігуі    "серіктестік" деп аталады. Серіктестік шаруашылықтарға әріптестердің қатысуы жазбаша келісімдер мен шарттар түрінде бекітіледі. Серіктестіктерді олардың құрылтайшылары құрайды.

        Серіктестік шаруашылықтардың мүшелері:

                        - басқару істеріне қатысуға;

        - серіктестік кызметі жөнінде мағлұматтар алуға;

                        - оның құжаттарымен танысуына;

        - несие берушілермен есеп айырысқаннан кейін қалған пайданы бөлісуге;

        - тиісті мүлік құнының ақшалай баламасын алуға құқығы бар.

          Серіктестік шаруашылық, иелігіндегі мүліктердің құрамына жататындар:

       - негізгі өндірістік құрал-жабдықтар (ғимарат, құрылыс, құрал-жабдықтар);

       - айналым құралдары (шикізат, материал, дайын өнім, аяқталмаған өндіріс,    басқа да тауарлы-материалдық құндылықтар);

                       - ақша қаражаты;

                      - басқа да құндылықтар кіреді. Серіктестіктің мүшелері:

                      - құрылтайшылар атынан талап етілген құжаттарды дайындап беруге;                .

      -алдын-ала белгіленген жарналар мен салымдарды толық және уақытында төлеулеріне;

                      - коммерциялық құпияларды сақтауға;

-құпия ақпараттарды жария етпеуге міндетті.

   Қазақстандағы қазіргі таңда кіші және орта бизнестің жағдайы дамыған мемлекеттермен салыстырғанда нашарлау болып табылады. Себебі, кіші және орта бизнестің дамуындағы кедергілер өте көп. Бұл кедергілер мемлекеттің саясатымен рыноктың инфрақұрылымының жетілмегендігінен.
  Қазіргі таңда шағын кәсіпкерлік жаңа даму сатысында. Осы секторларға елеулі үлкен қаражаттар инвестициялануда. Бірақ бұл инвестициялау ассиметриялы болып отыр. Капитал салымдары көбінесе осы сектор бойынша, яғни кіші және орта кәсіпкерлік сферасында сауда саласына және сервиспен шағын және қызмет көрсету бағыттары бойынша жүзеге асырылуда. Оның себебі, шағын және орта бизнестің осы сфераларында инвестициялы ақталу мерзімі қысқалау және бұл сфераларда өтемпаздықты көтеретін айналым қажаттары көп болғандықтан.
     Сондай-ақ біздің еліміздегі кіші және орта кәсіпкерлік секторында инновациялық қызметті жүзеге асыру дамымаған. Жалпы инновациялық қызмет айналысатын венчурлық кәсіпорындар біздің елімізде жоқтың қасы. Бірақ болашақта мемлекеттің жүргізіп жатқан ұлттық экономиканы диферсификациялау мен модернизациялау юойынша қабылданған тұрлі бағдармалар мен жүргізіліп жатқан саясатына байланысты мұндай кәсәпорындар көбейді деген үміт бар. Ал мұндай кәсіпорындар үшін кіші бизнес субъектісі болуы тиімді, себебі, венчурлық кәсіпорындар сыртқы орталық түрлі өзгерістеріне тез бейімделеді.

 


Жоғарыда жасалған талдау келесі тендецияларды көрсетеді:
1. Белсене жұмыс істейтін кәсәпорындардың аз үлесі кезінде шағын кәсіпкерлік объектілерінің тұрақты сандық өсуі;
2. Сауда мен қызмет көрсету сферасында шағын кәсіпкерлік объектілерінің шоғырлануы;
3. Мемлекеттік органдармен өзара әрекеттесу мен салық салуды, несиелеудің шешілмеген проблемалары;
4. Үлкен қаржылық мүмкіндіктері бар адамдардың осы секторға инвестициялауды жүзеге асыра бастауы;
5. Шағын бизнеспен орта кәсіпкерлікті мемлекеттік қолданудың тиімсіздігі;

Кәсіпкерлік құқықтың пайда болу тарихы.

Кәсіпкерлік құқықтың тұжырымдамасы ХХ ғ. басында пайда болған еді. Сол кездегі тұжырымдама совет одағының заңгер-ғылымдарының ойын талқылаған болатын. Мысалы,  А.Гойбарх айтқандай, азаматтық құқық - әрқашанда құқықтың бөлігі, ол халық құқығын ұстанған. Егерде жеке құқық пен жұрттын құқығы арасындағы шекра жоғалып, яғни үзіліп кетсе, онда азаматтық құқық жоғалып кететін еді, сондықтан оның орнына шаруашылық  құқық ие болатын еді.

   П.И. Стучканың  түсінігі бойынша, азаматтық құқық - өндіріс пен айырбас арасындағы қатынас деп түсінеді.Әрі ол ХХ ғ. 20 жылдағы «Екісекторлық құқық теориясын» шығарған болатын ; онда әлеуметтік ұйымдарға әкімшілік – шаруашылық құқығын, жеке тұлғаларға азаматтық құқығын ескерілген. Бірақ көпшілік өркениет – ғылымдарының тұжырымынша, ол теория қате болып саналды.

ХХ ғ –ң 30 ж. басында бірыңғай шаруашылық құқық пен азаматтық құқық тұжырымдамасы ғылыми тәртіп негізінде қарастырылды.Шаруашылық қ-қықтың пайда болуы совет экономикасының аралас мінезімен байланысты. Шаруашылық құқық арасындағы мәселелерді  зерттеген құқықтанушылар жаңа экономикалық жағдайларда туған көпшілік және жеке құқық арасындағы  ымыраны талдауды көздейді.

ХХ ғ –ң  50 жылдарында шаруашылық құқық тұжырымдамасы туралы пікір – сайыста қайта қарады. Шаруашылық  құқықтануда әр түрлі саладағы әлеуметтік құқықтарын реттеуді қарастырады.Әр түрлі отырыстарда совет  құқықтанушылары шаруашылық  кодексті қабылдау ұсынысты қарастырды.

  ХХ ғ-ң 90 жылдарында  Ресейде жоспарлы  экономикадан нарықтық экономикаға, басқа экономикадан  тағы басқаға қөшу жүйесі басталды. Сондықтан бұрын тұжырымдамаға өзгеріс еңгізу керек болды.

Бүгінгі уақытта әрбір саланың құқықтарыңың нормасы бар, ол мемлекеттің саяси- экономикасымен тығыз байланысты. Соның ішінде саясатты анықтайтын норма Ресей құқығының екі саласымен байланысты, ол - әкімшілік және азаматтық.

Әкімшілік құқық , қызмет ету мен қатынасты басқаруды реттейді.Сондықтан мұндай қатынас «тігінен» тұрғызылады. Ал азаматтық құқық  мүліктік қатынасты реттейді, сондықтан оларды «көлденен » тұрғызады. Осы салалардың әрқайсысы шаруашылық құқықты реттейді.

Кәсіпкерлік құқық пәніне құқықтық қатынастың екі тобын қарастырамыз :   Біріншісі – кәсіпкерлік ұйымдастырушылық сала мен байланысты, бұнда азаматтардың кәсіпкерлік сала мен айналысу құқығы қарастырылған. Сонымен қатар, заңды тұлға болып тіркелу өз меншігінде  РФ 23,51 статьясында жеке кәсіпкер немесе заңды тұлға болу, мемлекеттік тіркеуден өтеді.

Екінші топқа – кәсіпкерлік саланың өзіне байланысты қатынас жатады. Кәсіпкерлердің негізгі мақсаты – тауарды сату арқылы, мүлікті пайдалану арқылы, қызмет көрсету арқылы көп пайда табу.Мұнда негізгі рөлді атқаратын кәсіпкерлік құқықты азаматтық құқықты реттеу. Кәсіпкер мен тауар өндіруші арасындағы өзара қатынас нарықтық экономикада тауар – ақша қатынасымен реттеледі.

Информация о работе Кәсіпкерлік – экономиканы дамытудың тетігі ретінде