Халықаралық конфликтілер

Әскери конфликт  таластың екі жақтан да белсенді іс-әрекетін көрсетеді. Осы жағдайда,  басқа  жақтан әскери-күштік қайшылық болмаса  онда ол әскери конфликт бола алмайды, тек қана біржақты әскери  акция  болады. Осында әскери конфликтінің және соғыстың жалпылығы жатады, өткен  ғасырдың  әскери саланың белглі теоретигі К. Клаузевицтың жазуынша, соғыс  біржақтың абсолютті пасивтілігі  жағадында мүмкін емес. Сол уақытта  әскери конфликт және барлық мүмкін болатын  біржақты акциялар мемлекетарлалық  қатынастардың халықаралық құқық  нормалары бойынша реттеледі.

Әскери конфликтнің келесі маңызды белгісі ретінде, тұрақты  түрде жақтар арасындағы күштер қақтығысы  және зорлық құралдарын қолданудың шектеулігін  атаймыз. Осы жағдайда «әскери зорлық»  түсінігінің қолдануы «әскери зорлық» ( БАҚ та жиі қолданылатын) нақты  жағадйды көрсете алмайды, ол сипаттама  үшін қолданылады.

Жалпы алғанда, қарастырылған  белгілерді талдау үшін әскери конфликт және соғыс бағасы бойынша, келесідей  қортындыға келуге болады, олар белглі бір деңгейінде соғысқа тән. 

Әскери конфликтінің идентификациясын анықтау үшін келесі белгілер қолданылуы мүмкін, және осындай белгі аалуы  мүмкін таластың қатысушылары арасындағы конфликтілік қатынастардың дамуының жетекшлігі. Жиынтығында аталған  белгілер,алғашқы идентификацияның нәтжижелерін әскери конфликт және соғыс  пен әскери конфикт арасындағы айырмашылықты  байқауға мүмкіндікті қамтамасыз етеді.

Конфликтіні басқарушылық процесі  талас жақтарының арасында коммуникативті каналдарды бар болуын көрстеді,  ақпарат аламасуының болуына  мүмкіндік береді. Басқаша айтқанда,  конфликтінде әрқашан «кері байланыс»  механизмі болады. Осы механизм  конфликтінің қатысушылары арасында он реттеу мен алдын-алу мақсатында екіжақты шаралардың орындалуы жүзеге асады. Егер де конфликтлік процестің  қатысушылары арасында ақпарат алмасу тоқтаса, онда конфликтті басқару орындалмайды. Осы процесс кезінде әскери конфликт соғыс жағдайына алып келуі мүмкін. 

Конфликт барлық мәселелер  бойынша абсолютті конфронтацияға алып келмейді. Ол оның ерекше айқын  белгісі. Конфликтідегі  жақтардың  қайшылығы  тек қана қарама-қарсы  жақтармен емес, бір-біріне тәуелді  серіктестер арасында бола алады. Конфликтінің қатысушылары арасындағы барлық маңыздылық және екіжақты конструктивті шаралардың қолайлығы  конфликтілік қатынастардың  эскалация механизімін тоқтауға алып келеді. Осы процесті бақылауда  ұстауға мүмкіндік беретін құрал  ретінде,  әскери күшті максималды түрде қарсыласты жою немесе оған белгілі шарттар мен міндеттер  қоюды атауға болады. Бірақ та осы  құрал аса қолайлы емес, ол әскери күштерді және құралдарды қолдануды  шектейді.

Осылайша, конфликтілік қатынастардың  қатысушыларын әскери қақтығыс уақытнда бақылау, әскери конфликт идентификация  кезінде тұрақты белгі бола алады.