Қазақстанның салық жүйесі

Корпорациялық табыс салығы бюджет түсімдерінде едәуір орын алады.(23,2%) Бұл салықты Ұлттық банк пен мемлекттік мекемелерді қоспағанда  Қазақстан Республикасы резидент-заңды тұлғалары, сондай-ақ Қазақстанда қызметін тұрақты мекеме арқылы жүзеге асыратын немесе республикадағы көздерден табыс алатын бейрезидент-заңды тұлғалар төлейді.

Корпорациялық табыс  салығын салу механизмі заңды  тұлғалар салықты есептеу, төлеу тәртібін, алу шарттарын, жеңілдіктер мен санкйияларды, төлеу уақытын айқындайды. Салық салынатын табыс, төлем көзінен салық салынатын табыс және Қазақстан Республикасында қызметін тұрақты мекеме арқылы жүзеге асыратын бейрезидент-заңды тұлғаның таза табысы корпорациялық табыс салығы салынатын объектілер болып табылады.

Резидент-заңды тұлғаның жиынтық жылдық табысы салық кезеңі ішінде Қазақстан Республикасы мен  одан тыс жерлерден алынуға тиіс табымтардан тұрады. Қазақстан Республикасында қызметін тұрақты мекеме арқылы жүзеге асыратын бейрезидент-заңды тұлғаның жылдық жиынтық табысы салық заңнамасына сәйкес анықталады, оған тұрақты мекеменің қызметіне байланысты табыстардың барлық түрлері жатады.

Жеке табыс  салығы. Бұл төлем бойынша қаражаттардың түсімі (2001 жылға дейін – жеке тұлғалардан алынатын табыс салығы) барлық салық төлемдерінің 9% алады.

Салық салу объектілері  бар жеке тұлғалар жеке табыс салығын  төлеушілер болып есептеледі. Салық  салу объектісі төлем көзінен  салынбайтын табыстар болып табылады.

Салық агенттері жеке табыс салығын есептеу мен  ұстап қалуды төлем көзінен салық  салынатын табыс төленетін күннен кешіктірмей жүргізедіі. Олар салық  төлеушілердің тұрған жері бойынша  есепті айдың табысын төлеудің соңғы  күнінен кейінгі бес жұмыс күні ішінде жүзеге асырады.

Қазақстан Республикасының  щегінен тыс жерлерде төленген жеке табыс салығының сомасы белгіленген  тәртіппен Қазақстанда салық  төлеу кезінде есепке жатқызылады.

Жерқойнауын пайдаланушылардың салықтары мен  арнаулы төлемдері. Қазақстан Республикасының салық жүйесінде табиғи ресурстарды, пайдалы қазбаларды, жер қойнауын пайдалануға байланысты бірқатар төлемдер бар, оларды шартты түрде салықтық сипаты бар табиғи ресурстар үшін төленетін төлемдер ретінде бір топқа біріктіруге болады. Оларға үстеме пайдаға салынатын салық, жер қойнауын пайдаланушылардйң арнаулы төлемдері, су үшін төленетін төлем, орманды пайдаланғаны үшін төлем (орман табысы) және басқалары жатады. Аталған төлемдер негізінен ренталық сипатта болады, өйткені олардың пайда болуы мен мөлшерлемелерінің шамасы шығарылатын және шаруашылық қызметте пайдаланылатын материалды, шикізатты, минералды ресурстарды алу, тұтыну, олардың сапасы табиғат факторларымен байланысты болады.

Техногендік минералды  құралымдардан пайдалы қазбалар алуды қоса, Қазақстан Республикасыда жер қойнауын пайдалану жөніндегі операцияларды жүзеге асыратын заңды және жеке тұлғалар жер қойнауын пайдаланушылардың үстеме пайдаға салынатын салығы мен арнаулы төлемдерді төлеушілер болып табылады.

Жер қойнауын пайдаланушы үшін белгіленген салық режімі тек қана Қазақстан Республикасының Үкіметі белгілеген тәртіппен жер қойнауын пайдалануға жасалатын келісімшартта айқындалады.

Әлеуметтік  салық – мемлекетке алынатын салықтардың бірі. Ол 1999 жылдан бері бұған дейін қолданылып келген әлеуметтік қорларға: зейнетақы, мемлекеттік әлеументтік сақтандыру, міндетті медициналық сақтандыру, халықты жұмыспен қамту қорларына аударылатын сақтық жарналары аударымдарының орнына енгізлген. Аударымдардың жиынтық мөлшерлемесі еңбекке ақы төлеу қорның 28% мөлшерінде белгіленді, ал төленетін жарналардың сомасы өндіріс шығындарына жатқызылды.

Әлеуметтік салықтан түсетін түсімдер мемлекеттік бюджетке 17% алады.

Қазақстан республикасының  резидент-заңды тұлғалары шетелдік заңды тұлғалардың филиалдары мен өкілдіктері, сондай-ақ Қазақстанда қызметін тұрақты мекемелер арқылы жүзеге асыратын бейрезиденттер, жеке кәсіпкерлер, жеке нотариустар, адвокаттар әлеуметтік салық төлеушілер болып табылады.

Жұмыс беруші төлейтін ақшалай  немесе заттай нысандағы кез келген табыстар нысанындағы оның қызметкерлерге төлейтін шығыстары резидент-заңды тұлғалар, сондай-ақ Қазақстанда қызметін тұрақты мекемелер арқылы жүзеге асыратын бейрезиденттер, заңды тұлғаның құрылымдық бөлімшелері үшін әлеуметтік салық салу объектісі, ал жеке кәсіпкелер, жеке нотариустар, адвокаттар үшін олардың өздерін қоса алғанда, қызметкерлер саны бұл салық салудың объектісі болып табылады.

Меншікке салынатын  салықтар нарықтық экономика жағдайында мемлекет иелігінен алу үшін және жекешелендіру процесінің дамуына қарай меншік қатынастарындағы нақтылы өзгерістермен байланысты едәуір орын алады. Меншікке салынатын салықтарға жер салығы, мүлікке салынатын салық, көлік құралдарын салынатын салық жатады. Меншікке салынатын салықтар негізінен жергілікті бюджеттерге есептеледі.

Салықтардың мөлшерлемелері меншіктің таьыстылығы бойынша  емес, сыртқы нышандар – меншіктің  мөлшерлері бойынша белгіленетіндіктен физкалдық мақсаттан басқа бұл  салықтардың меншікті прайдаланудың  тиімділігін көтермелеу мақсаты  бар.

Мнешікке салынатын  салықтар қоғам алдындағы салықтыұ жауаптылықты біркелкі етіп, бөлуге мүмкіндік  береді. Мұның әсіресе жер салығына, мүлікке салынатын салыққа қатысы бар.

Жер салығы 1992 жылы енгізілді. Жерге салынатын салықты енгізу мынандай мақсаттарды көздейді: экономикалық әдістермен жерді ұтымды пайдалану және жерге орналастыру, жердің құнарлығын арттыру, оны қорғау жөніндегі шараларды жүргізу үшін, сонымен бірге аумақтың әлеуметтік-мәдени дамуы үшін бюджет кірістерін қалыптастыру. Жер салығын төлеу барлық жер иелері, жер пайдаланушылар, соның ішінде жалгерлер мен жер иелері үшін міндетті болады. Жер салығын анықтау үшін жер учаскесінің аланы салық базасы болып табылады. Салық әрбір жер учаскесі бойынша жеке салық  базасына тиісті салық мөлшерлемесін қолдану жолымен есептеледі. Қорғаныс қажеті үшін берілген жерлерге салынатын салықты алу тәртібін Үкімет белгілейді. Бюджетке жер салығы жер учаскесінің орналасқан жері бойынша төленеді.

Мүлікке салынатын  салықтар тура нақтылы салыққа жатады, оның мөлшері мүліктің табыстылығына емес, төлеушілер мүлкінің құнына байланысты болады. Салық мүлік иелеріне оны тиімді иеленуге түрткі болады.

Қазақстан Республикасының  аумағында меншік, шаруашылық жүргізу  немесе оралымды басқару құқығында  салық объектісі бар заңды тұлғалар мен меншік құқығында салық салу объектісі бар жеке кәсіпкерлер заңды тұлғалардың және жеке кәсіпкерлердің мүліктеріне салынатын салықты төлеушілер болып табылады. Заңды тұлғаның шешімі бойынша оның құрлымдық бөлімшелері салық төлеушілер ретінде қарастырылады.

Мүлікке салынатын салықты  төлеудің көзі табыстың мүлікті пайдаланудың нәтижесі болып табылатындығына  немесе өзге де әдістермен  алынатындығына  қарамастан олардың табысы болып  есептеледі. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

3  Қазақстанның салық саясатында қызмет атқару механизмі

3.1  Қазақстанның  салық саясатында қызмет атқару  механизмі

Салықтың мәні оның атңаратын  қызметіне тікелей қатыс-ты. Ескере кететін жай, қаржы санаты түрғысынан алғанда Салықтар түгелімен қосалқы  санат болып табылады, сондыңтан қаржымен салыстырғанда Салықтар қызметтерін қаржының бөліп тарату қызметінің бөлігі ретінде ңарастыруға болады.

1. Қаражаттың мемлекеттік бюджетке түсуін қамтамасыз ететін салықтың қазыналық (фискалдьщ) қызметі тарихи түрде бірінші болып табылады. Тауарлық-ақша ңатынастарының даму шамасы бойынша бұл қызмет мемлекетке түсетін барлың ақша кірісін анықтайды.
2. Салықтың бөліп тарату қызметі шаруашылық субъектіле-рінің әр түрлі кіріс бөліктерін мемлекет пайдасына қайта бөлуден түрады. Бұл қызметтегі әрекеттер ауңымы жалпы ішкі өнімдегі Салықтар үлесімен анықталады; ол ұлттық кірісті мемлекеттікі ету деңгейінкөрсетеді: бұл үлес 1997жылы 19,7%, 1998 жылы 16,6%, 1999 жылы 17,4%, 2000 жылы 22,6% болды. Салық жинай оты-рып мемлекет сол арқылы экономиканың әр түрлі саласына әсерін тигізеді, әлеуметтік саясатты жүзеге асырады, халық, аудан топ-тары арасындағы кірісті қайта беледі, түрмысы төмендерге демеушілік көрсетеді және т.б.
3. Салықтың реттеушілік қызметі - ол мемлекеттің эконо-микалық қызметінің үлғайған кезінде туындайды. Ол мақсат-ты бағытталған түрде қабылданатын бағдарламаларға сәйкес ұлттың шаруашылықтың дамуына эсер етеді. Бұл орайда, са-лыктың нысандарын таңдау, олардың мөлшерлемелерін алу, жеңілдіктер мен төмендету әдістерін өзгерту қолданылады. Бұл реттегіштер қоғамдық ендіріс құрылысы мен пропорциялары-на, жинақтау көлемдеріне эсер етеді.
4. Ынталандыру қызметі — әкономикалық даму, техникалық жаңару бойынша ғылыми-зерттеу және төжірибелік-конструк-торлық, т.б. жүмыстардың өткізілуіне әр түрлі ынта-жігер ту-ғызады. Мысалы, корпорацияық табыс салығы бойынша кірістің негізгі табыс козі жер болып табылатын көсіпорындар үшін 10% мөлшерлеме белгіленген, ал басңа кәсіпорындар бұл салықты 30% мөлшерлеме бойынша толейді, осылайша ауыл шаруашылығын дамыту ынталандырылады. Акциздер бойынша әкелінетін тауарларға салынатын салық молшерлемелері отандық өнімдерге қарағанда жоғары, осылайша Қазақстандық акциздік тауар ондірушілер ынталандырылады.

5. Бақылаушы қызметі - салық алу процесінде салық төлеу-інілер қызметі бақыланады (заңды және жеке тұлғалардың кіріс есебі, олардың қаржылық-шаруашыльщ қызметі).

Мемлекет салық саясатын жүргізеді. Әлеуметтік-экономика-лың ахуал дамуының әрбір нақты кезеңіндегі ңоғамның басқа да мақсаттары мен мөселелерін әзірленген экономикалық саясатқа сәйкес жүргізеді.

Нарықтың қатынастардың  ңалыптасуы жағдайында түтыну-дың орталықтанған  қоғамдық ңорлары арқылы халықтың нақты  кірісінің маңызды бөліктерін қалыптастырудың озін-озі ақтама-ған кағидасынан бас тарту Салықтар саясатының негізгі бағыты болып табылады. Салықтар жүйесі арқылы қоғамның еңбекке жарам-сыз мүшелерін әлеуметтік қорғау қамтамасыз етіледі.

Табыс салығы баламасыз толем болып табылады. Табыс салығы қандай да бір тауарлар немесе мемлекеттік қызмет корсетулерге толем болып табылмайды, ол аңысыз ақша алу болып табылады.

Баламасыздың кезінде  Салықтар аз мөлшерде болсын баламалы болып табылатын мемлекет белгілеген төлемдерден өзгешелнеді (мысалы, мемлекеттік баж). Заңдың мағынада баламасыз-дың, әдетте, «аңысыздың» терминімен айтылады. Өз кезінде А.Тривус былай деген: «салықтың баламасы төлеушіге мемле-кеттік билік көрсететін қызметтер болып табылады».

Ал декабрист Н.И.Тургенев, 1818 жылы былай деп жазды: «Егер азаматтар мемлекет үшін еш нөрсе жасамаса, мемлекет азаматтар үшін еш нәрсе жасай алмайды».

Осыған байланысты, біздің ойымызша дүрыс деп танылатын  заңдық әдебиетте былай деп айтылады: «Салыктардың эконо-микалық қоғамдың аңысыздығы айңын. Алайда, ол бітімделген сипатқа ие және заңды жоспарда наңты төлеушінің салық төлеу мәліметімен де, олардың бюджетке енгізген сомасының шама-сымен де байланысты емес».

Салық түрақты экономикалық қатынастар туғызады. Салықтың міндеттердің түрақтылығын салыкты төлеумен байланысты ақшалық төлемдердің түрақтылығымен қосуға болмайды, алайда мемлекет бюджетке ақша қаражатының біркелкі түсуін қамсыздандыратын Салықтарты төлеудің осындай тәртібін белгілеуге тырысады.

Салықтар нормативтік-құқықтың актімен гана белгіленуі мүмкін. Бұл салықтың құқықтық сипаттамасына жатады.

Салық салық салу объектісінің бар болуымен сипатталады. Ақшаны себепсіз алу түріндегі салық жоқ - кез келген салық салу объектісі болғанда ғана алынады. Салық ісінің тарихынан білетін Салықтар салудың «ңызық» объектілері аз емес. Мысалы, кезінде мүржадан шығатын түтінге Салықтар салынған, I Петр са-қалға Салықтар енгізген, ол сол кездегі үлкен сомалардың бірі - 50 рубльді қүраған, Англияда сән-салтанатқа Салықтар болған. Ежелгі Римде ңоғамдың әжетханаға барғаны үшін салық салынған, осыдан барып, әйгілі «ақша сасымайды» деген сөз қалған. Кеңестік уаңытта бойдактар салығы болған. Біраң барлың жағдайларда салык, салу объектісі ныңталуы қажет.

Салықтар әрқашан жеке анықталған сипатқа ие, яғни, үнемі 
нақты заңды немесе жеке тұлға түрінде төлем субъектісі бар болады. Субъектісіз салық болмайды, ал мұндай жағдай бола қалса ақша алынатын ешкім болмай ңалады.

Салықтарқа төлемнің белгілі  бір мөлшері тән. Қазіргі кезеңдегі мемлекет салықты ала отырып, «қанша болса, соншаны тартып алу» қағидасымен әрекет ете алмайды. Салықты белгілейтін нормативтік актілерде үнемі салық мөлшері анық-талады. Салықтың белгілі бір мөлшерінің бар болуы - Салықтар төлеуші мемлекетке қанша қарыз екенін біледі деген Салықтар төлеу міндетінің мазмұнын қалыптастырады.

Салық төлеу мерзімдерінің  тіркелгендігі. Салықтар наңты аныңталған төлеу мерзімдерінің болуымен сипатталады. Мысалы, табыс сальны бойынша аванстың төлем-дер әрбір айдың 20-нан кешіктірілмей төленуі керек. Табыс сальны бойынша соңғы есеп жиынтық жылдың кіріс туралы де-кларацияны жасаған күннен 10 күн өткеннен кейін жасалуы керек. Салықтарты төлеу мерзімдері Салықтар міндетінің құрамды элементі болып табылады. Бұл мерзімдерді бұзу әрбір үзартыл-ған күн үшін белгіленген мөлшерлерде пенялар түрінде Салықтар төлеушінің жауапкершілігіне жатады.

Мерзімдердің тіркелгендігі  Салықтарты мемлекеттік алымдар  сияқты қаржылың төлемдерден өзгешелендіреді.

9. Салық сомасы үнемі мемлекет кірісіне қүйылады, осынысымен салық мемлекеттік емес қүрамдар аясында белгілене алатын алымдар мен төлемдердің кез келген түрінен өзгешеленеді (мысалы, мемлекеттік емес ңайырымдылық қорларына ақша аудару, партияға мүшелік жарналар, шаруашылық серіктестіктер және т.с.с).

10. Салықты төлеу салықтық төлем затына меншік нысанының өзгеруін тартады. Салықтың осы белгісін түжырымдай отырып айтарымыз, ертеде қалыптасқан дәстүрлі көзқарастарға сәйкес, салық - бұл меншік нысанының ауысуымен сипатталатын төлем. Мемлекеттік кәсіпорындар төлемдеріне келсек, онда олар осы көсіпорындар кірісін ңайта бөлу процесін көрсетеді, онда осы кіріс мемлекет меншігі болып табылады. Осылайша, 
салыктарды белгілеу мен алу процесінде мемлекет саяси субъекті ретінде танылады, ал мемлекеттік кәсіпорындар кірісінің бөлігін ала отырып, өз мүлігіне иелік ету өкілдігін жүзеге асыратын олардың меншік иесі рөлінде танылады.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

     3.2 Қазақстан Республикасындағы салық элементі

 

     Салықтар – шаруашылық жүргізуші субъектілердің, жеке тұлғалардың мемлекет пен екі арадағы мемлекеттік бюджет арқылы жүзеге асырылатын, қаржы қатынастарын сипаттайтын экономикалық категория. Салықтардың экономикалық мәні мынада: салықтар шаруашылық жүргізуші субъектілер мен халық табысының қалыптасуындағы қаржылық қатынастардың бір бөлігін білдіреді. Сондай – ақ шаруашылық жүргізуші субъектілер мен халық табысының белгілі бір мөлшерін мемлекет үлесіне жинақтап, жиынтықтаудың қаржылық қатынастарын көрсетеді. «Салық»ұғымымен «салық жүйесі»ұғымы тығыз байланысты. Мемлекетте алынатын салық түрлерінің, оның құру мен алудың нысандары мен әдістерінің, салық службасы органдарының жиынтығы әдетте мемлекеттің салық жүйесін құрайды. 1991 жылға дейін, яғни КСРО ыдырағанға дейін елде көбінесе экономиканы басқарудың әміршіл-әкімшіл жүйесіне, бағаларға қатаң мемлекеттік реттеуге сәйкес келетін салық жүйесі қызмет етті. Бюджеттің басты кіріс көздерінің бірі болған айналым салығы тіркелген бөлшек сауда және көтерме сатып алу бағаларын қолдануға және мемлекетті реттеп отыруға бағытталған болатын. Қазақстан егемендікке ие болғаннан кейін 1991-1995 жылдары қабылданған бірқатар заңдарға сәйкес республикада жаңа салық жүйесі қалыптасты. 1991 жылғы желтоқсанның 25-інен бастап біздің елімізде салық жүйесі жұмыс істей бастады. Ол «Қазақстан Республикасындағы салық жүйесі туралы» заңға негізделді. Бұл заң салық жүйесін құрудың қағидаттарын, салықтар мен алымдардың түрлерін, олардың бюджетке түсу тәртібін белгіленген алғашқы құжат еді.Осы заңға сәйкес Қазақстанда 1992 жылға қаңтардың 1-нен бастап 13 жалпы мемлекеттік салық,18 жергілікті салықтар мен алымдар енгізді.