Партызанскі і падпольны рух на тэрыторыі Беларусі

    Заключэнне 

    У жыцці народа заўсёды маюцца сэнсавыя пункты развіцця, своеасаблівыя гены гісторыі, у якіх закадзіраваны характар нацыянальнай самасвядомасці, гістарычная сувязь пакаленняў, цывілізацыйныя прыярытэты грамадства і дзяржавы. Такім, безумоўна, сэнсавым пунктам у нашай гісторыі з'яўляецца Вялікая Айчынная вайна, падчас якой найбольш рэльефна праявіліся велічны дух беларускага народа, яго свабодалюбная сутнасць і гістарычная мудрасць. 
 
Перамога над фашысцкай Германіяй і яе сатэлітамі - адно з выбітных падзей сусветнай гісторыі. Гэта вечная нацыянальная і ваенная гонар беларускага народа. На барацьбу з фашысцкім нашэсцем падняліся ўсе: стары і млад, мужчыны і жанчыны, усе пласты беларускага грамадства. 
 
Пачуццё патрыятызму нашых людзей у гады Вялікай Айчыннай вайны дасягнула свайго найвышэйшага напалу. Імкненне адстаяць незалежнасць краіны, родную зямлю, свой хатні ачаг было неўтаймоўным. 
 
Нягледзячы на тое, што падобная «пераацэньванне» гісторыі Вялікай Айчыннай вайны і партызанскага руху ў Беларусі працягваецца і цяпер, рэальныя факты і падзеі, дакументы і матэрыялы часоў Вялікай Айчыннай вайны цалкам выкрываюць аргументацыю гэтых «даследнікаў» аб партызанскім руху ў Беларусі. Лічыць, што беларускія партызаны справакавалі жорсткасць заваёўнікаў - значыць зграшыць супраць ісціны. Дастаткова ўспомніць бамбёжкі, накіраваныя на адыходзяць мірных жыхароў у першыя дні вайны - безабаронных бабулек, маці з дзецьмі ... Калі б не было партызанскіх фармаванняў, страты беларускага мужчынскага насельніцтва прызыўнога ўзросту былі б больш значнымі, яшчэ больш моладзі было б вывезена ў Германію ў рабства. Партызаны ставілі задачу - выйграць бой, захоўваючы жыцця свае і насельніцтва. 
 
Па паведамленнях самых акупантаў, ім не ўдавалася рэалізаваць свой план заваёвы Беларусі менавіта па прычыне масавага партызанскага руху. Варта адзначыць той факт, што ў час фашысцкай акупацыі Беларусі 60% нашай тэрыторыі кантралявалася партызанскімі атрадамі. І гэты важнейшы гістарычны факт даказвае, што толькі дзякуючы партызанскага руху беларускі народ захаваўся ў якасці самастойнага этнасу. Калі б не было ўсенароднага супраціўлення ворагу, то наш народ падвергся б поўнага фашысцкаму знішчэнню, як гэта і было прапісана ў фашысцкіх планах па "асваенні ўсходніх зямель". Партызанскі рух у СССР адыграла вялікую ролю ў разгроме гітлераўскіх ордаў. Яно ўзбагаціла ўсенародную партызанскую вайну новымі формамі барацьбы, ўнесла шмат каштоўнага ў арсенал партызанскіх дзеянняў. 
 
Перамога савецкага народа ў Вялікай Айчыннай вайне - гэта не толькі асабліва ваенная перамога, ваенны разгром фашызму. Гэта была духоўная перамога дабра над злом, жыцця над смерцю, справядлівасці над несправядлівасцю, свабоды над рабствам, гісторыі над антиисторией. Гэта была перамога вышэйшых маральных, чалавекалюбны сіл над сіламі амаральна, чалавеканенавісьніцкай. Вялікая Айчынная вайна мела характар агульнадэмакратычныя барацьбы сусветнага маштабу, на чале якой знаходзілася наша краіна. 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

Спіс  літаратуры: 

1. Нарысы Гісторыі Беларусі: У 2 ч. Ч. 2.Мн., 1995.
2. Боярский В.И. Партизаны и армия. Мн., 2003.
3. Валаханович И.А. Деятельность НКГБ БССР по созданию оперативных групп и партизанских отрядов в июне – августе 1941 г. Мн., 2001.
4. Павлович Р.К. Белорусская ССР летом 1941-го: испытание на прочность: сб. ст. Мн., 2006.
5. Пономаренко П.К. Всенародная борьба в тылу немецко-фашистских захватчиков 1941-1944. Мн., 1986.
6. Энцыклапедыя гісторыі Беларусі: У 6 т. Т.5. Мн., 1999.
7. Хрестоматия “Малая война” 2003г.
8. Б.Д. Долготович «Беларусь в годы Великой отечественной войны» Мн. «Полымя» 1994г.
9. Статьи БелГазеты
10. Федоров Е.А. Советская Белоруссия №50, 19 февраля 2002 год
11. Долготович В.Н.  Беларусь в годы Великой Отечественной войны
12. Хацкевич А.Ф., Крючок Р.Р. Становление партизанского движения в Белоруссии и дружба народов СССР. Мн., 1980.