Szkoła postkeynesowska

Jak i teoria neoklasyczna, postkeynesowska bazuje się na prawie wyboru ekonomicznych subiektów, których zdecentralizowanym instrumentem koordynacji jest rynek. Więc ogólnie wszystko, co było zaznaczono o rynkach, ich możliwych błędach i skutkach ekonomicznej teorii ogólnego dobrobytu, zostaje czynnym. W odróżnieniu od teorii neoklasycznej, postkeynesowska rezygnuje z poglądów teorii osiągnięcia optymalnej efektywności produkcji, przy której podział zasobów i ocena ograniczonej ilości zasobów przez tymczasową i nie tymczasową wymianę spełniają się na różnych równorzędnych rynkach, na korzyść idei rynkowej teorii własności o posiadaniu ograniczonej ilości zasobów w ramach rynkowej hierarchii.

1. Postkeynesowska teoria uczestnictwa w stosunkach rynkowych 3
2. Uczestnictwa w stosunkach rynkowych zamiast wznowienia rynku 5
3. Instytucje, co zabezpieczają bezpieczeństwo 6
4. Stworzenie warunków rynkowych dla wzrostu ogólnego dobrobytu 7
5. Zakresy interwencji 9