Автор: Пользователь скрыл имя, 27 Ноября 2012 в 15:49, реферат
Тіл білімінің диалектілерінен говорларды зеттейтін саласы – диалектология («диалектос» – сөйлеу, «логос» - ілім деген грек сөзінен құралған) деп аталады. Диалектологияның міндеті – жергілікті тіл ерекшеліктерін тексеру. Қазақ диалектологиясы қазақ тіліндегі говорлар мен диалектілерді зерттейді. Диалект, говор деп халықтық, я ұлттық тілдің өзіндік ерекшеліктері бар жергілікті тармақтарын, бөліктерін айтамыз. Ол жалпы тілге тән ортақ белгілерден, өзгеше еркшеліктерді қамтиды.
Тоқаш – бауырсақ
Үржар ауданы:
Аша – шаныш
Бас – жүр
Әуке – сиырдың желі
Тапал – бойы аласа
Өре – құрт жаятын нәрсе
Сұңғақ – ұзын бойлы
Тарбағатай:
Пақыр – ожау
Бопейке – свитер
Шыны – кәсе
Қалақ – қасық
Көзәйнек – көзілдірік
Оқыр – ақыр
Қашар, қыстау – баз
Бір атар – қора
Абай:
Шымшуыр – көсеу
Шіләпшін – леген (Павлодар)
Қақпа – қорған
Пісте//Павлодар, шекілдеуік – шемішке
Дұғай – көп-көп
Сыпыртқы – сыпырғыш
Әйнек – терезе
Сүлгі – орамал
Бәтір – бәтел
Астау – науа
Шөміш,бақыр – ожау
Әпкіш – иінағаш
Айыр – аша
Шіби – балапан
Тұқым – жұмыртқа
Шатыр – төбе
Сыр – бояу
Тесік ожау – сүзгі
Танау, тұмсық – мұрын
Пайдаланылған әдебиеттер тізімі:
Информация о работе Қазақ тіліндегі кейбір лексикалық диалектизмдердің шығу негізі