Келесі
басқару органы – атқарушы
немесе өкілетті орган, яғни
ол банктің иелерінен, оның
акционерлерінен құралады және
олардың мүдделерін қорғайды.
Басқарманың міндеттеріне мыналар
жатады:
- банктің стратегиялық
мақсатын анықтау;
- банктің саясаттарын
анықтау;
- жетекшілік
қызметке кадрлар таңдау;
- комитеттерді
құру;
- ссудалық
жіне инвестициялық операцияларға бақылау
жасау.
Басқарма төрағасы банктің бірінші
жетекшісі болып табылады және
ол банк қызметіне жетекшілікті
жүзеге асырады.
Банк төрағасына мынадай міндеттер
жүктеледі:
- банктің қызметіне
қатысты барлық мәселелер бойынша бұйрықтар
шығару және нұсқаулар беру;
- барлық мемлекеттік
және басқа да органдарда, басқа банктерде,
оның ішінде, шетелдік банктерде банк
қызметіне қатысты барлық мәселелер бойынша
өкілеттілікті жүзеге асыру;
- банктің мүлкіне
жіне қаражаттарына ие болу;
- банктің штаттық
жұмысшыларының саны мен құрылымын бекіту;
- еңбек келісімшарты
бойынша банктің лауазымды тұлғаларымен
келісімдер жасасу.
Ревизиялық комиссия банк қызметіне
қаржылық есептің дұрыстығы жағынан
бақылау жасасу орган болып
табылады.
Несиелік комитет – бұл несиенің
берілуіне байланысты қорытынды
жасаушы орган.
Несиелік комитет мынадай міндеттерді
орындайды.
- несие алуға
берген клиенттің өтінішін және несиелік
қызметкердің
- несие беру
туралы шешім шығарады.
- несие беру
немесе одан бас тарту туралы шешім шығарады.
- несиелік
тәуекелдерге байланысты несиелеу формаларын
анықтайды.
- несие сомасы
мен мерзімін анықтап, пайыз мөлшерлемесін
бекітеді.
- несиені қайтаруды
қамтамасыз ету тәсілдеріне талаптар
белгілейді.
- несиелеу
шартын бекітеді (несиелік лимит, несиелік
желі);
- берілген
несиелерге мониторинг жүргізу тәртібін
бекітеді;
- банктің несиелік
стратегиясын жасайды;
- несиелеу
бойынша бөлімшелердің жұмысын талдайды;
- несиелік
комитеттің мәжілісінің хаттамаларына
қол қояды және хаттамаларды тіркеу кітабынан
жүргізеді.
Қызмет бөліміне: кадр бөлімі, заң
бөлімі, күзет бөлімі, әкімшілік-шаруашылық
бөлімі кіреді.
1.3 Коммерциялық
банктердің операциялары
Қазіргі
кезде негізгі дәстүрлі қызметтерге
бұрынғыша салымдар тарту мен
қарыздар беру жатады. Банктер
өз пайдаларының көп бөлігін
осы операциялар бойынша пайыздық
айырмадан алады. Бірақ осы
екі қызмет төңірегінде банктік
өнімдердің көптеген нысандары
жасалынып шығуы мүмкін.
Коммерциялық банктердің желісі
ақша нарығының қалыптасуына
ықпал етеді, ал заңды және
жеке тұлғалардың мемлекете уақытша
бос ақша қаражаттарының болуы
және оны әкономика мен халықтың
қысқа мерзімдік қажеттіліктерін
қанағаттандыруға пайдалану ақша
нарығаның экономикалық негізі
болып табылады.
Коммерциялық
банктер негізінен өз клиенттерінің
шаршылық қызметтеріне қызмет
көрсетумен байланысты несиелік
есеп айырысу және қаржылық
операциялардың барлық түрлерімен
айналысады.
Ұлттық банкінің арнайы лицензиялары
бар болса, банктер басқа да
банктік қызметтерді жүзеге асыра
алады. Соның ішінде шетел валюталарымен
операцияларды жүргізу; халықтың
ақшалай салымдарын қарау; ақшаларды
аударуға байланысты қызметтерді
көрсету.
Осы операцияларды топтай отырып,
олармен атқарылатын негізгі
қызметтерді былай құруға болады:
- уақытша бос
ақшалай құражаттарды жинақтау (депозиттік
операциялар);
- экономиканы
және халықты несиелендіру (активтік операциялар);
- қолма-қолсыз
есеп айырысуларды ұйымдастыру және жүргізу;
- инвестициялық
қызметті;
- клиенттерге
басқа да қаржылық қызметтерді көрсету.
1) Банктің пассивтік
операциялары
Пассивтік
операциялар негізіндебанктің ресурстары
жинақталады. Сондықтан да пассивтік
операцияладың коммерциялық банктер
қызметіндегі рөлі жоғары.
Банк
ресурстары пассивтік операциялар
нәтижесінде құрылатындықтан, оған
анықтама берген дұрыс. Қаржы
және несие сөздігінде: «пассивтік
операциялар – бұл несиелік
және активтік операцияларды
жүзеге асыруға арналған банктің
өз ресурсын құру операциялары»,
- делінеді.
Ал
соңғы оқулықтарға сүйенсек, пассивтік
шоттағы немесе активті-пассивтік
шоттағы қаражаттардың өсуін,
яғни пассив пен активтің арту
формасын білдіретің операциларды
сипаттайды.
Бұл
анықтамалар бірін-бірі толықтырады
десе болады, себебі біріншісі
пассивтік операцияның толық
түсінігін бере алмайды. Пассивтік
операциялардың көмегімен банктер
нарықтан несиелік ресурстарды
сатып алады.
Пассивтік
операциялардың мынадай формалары
болады:
- коммерциялық
банктердің бағалы қағаздарды алғашқы
эмиссиялауы;
- банк пайдасынан
капиталдарды немесе қорларды ұлғайту
және құру;
- басқа да
заңды тұлғалардан несиелер алу;
- депозиттік
операциялар.
Пассивтік
операциялар айналыстағы ақшалай қаражаттарды
банктерге тарту мүмкіндік береді. Алғашқы
пассивтік операциялардың екі формасы
негізінде банктік ресурстардың бірінші
тобы, яғни меншікті ресурстары құралады.
Келесі екі формасы негізінде екінші ірі
топ – заемдық немесе тартылған ресурстар
құралады.
Сонымен
банктің ресурстары екі топқа
бөлінеді:
- банктің меншікті
қаражаттары;
- банктің тартылған
қаражаттарығ.
Банктің
меншікті қаражаттары қатарына
меншікті капиталы мен оған
сай келетін баптар кіреді. Коммерциялық
банктердің меншікті капиталының
рөлі мен шамасы, басқа қызметпен
айналысатын кәсіпорындар және
ұйымдарға қарағанда өзіндік
ерекшкліктерге ие. Банктің меншікті
капиталы арқылы, оның барлық
қаражаттарға деген қажеттілігінің
10%-ы өтіледі. Шын мәнісінде,
меншікті және тартылатын қаражаттардың
арасында шекті ең төменгі
мқлшерде шекарасы болады.
Банктің меншікті қаражаттарының
банктің үнемі тұрақтылығын ұстап
тұруда маңызы бар. Банктің
бастапқы құрылуы барысында, осы
меншікті құражаттары алғашқы
шығындарды, яғни жерге, ғимаратқа,
жабдықтауға, жалақыға жұмсалатын
шығындарды жабады. Себебі, меншікті
қаражатсыз банктің қызметін
бастау мүмкін емес. Осы меншікті
қаражаттар есебінен меншікті
қаражаты – бұл ұзақ мерзімді
активтерге жұмсалымдардың басты
көзі болып табылады.
Банктің
меншікті қаражаттары-банктің экономикалық
дербестігін және қызмет ету
тұрақтылығын қамтамасыз ететін
әр түрлі қорлар мен бөлінбеген
пайда жиынтығы.
Банктің
меншікті қаражатына жататындар:
- банктің жарғылық
капиталы;
- банктің резервтік
капиталы;
- қосымша капиталы
және пайда есебінен құрылған басқа қорлары;
- сақтандыру
резервтері;
- бөлінбеген
пайдасы.
Банктің
жарғылық капиталы – банктің
заңды тұлға третінде міндетті
түрде құрылуын және өмір сүруінің
экономикалық негізін құрайды.
Жарғылық капиталдың төменгі
мөлшері Қазақстан Ұлттық банктердің
пруденциалық нормативтерімен реттеліп
отырады. Банктің жарғылық капиталы,
оның құрылтайшыларының қосқан
жарналары немесе пайлары сомасынан
тұрады.
Бағалы
қағаз шығару есебінен құрылған
банктің жарғылық капиталын банктің
акционерлік капиталы деп атайды.
Акционерлік капитал көлемі акцияны
ұстаушылар – акционерлер қосқан
жарналардан құралады.
Қазақстанда
екінші деңгейлі банктер мынадай
екі ұйымдық формаларда құрыла
алады:
- пай қосу
арқылы, яғни жауапкершілігі шектеулі
серіктестік формасында;
- акционерлік
банк;
- шетел капиталының
қатысуымен.
Банктің
меншікті қаражатының түріне
резервтік қор жатады.
Резервтік
қор – банк қызметінде пайда
болуы мүмкін зияндардың орнын
жабу мақсатында құрылған ақшалай
қаражаты.
Резервтік
қор банктің тұрақты қызмет
етуін қамтамасыз етеді.
Резевтік
қордың шамасы заңды түрде
жарғылық қормен теңескен жағдайда
жарғылық капиталға толығымен
аударылады. Резервтік қордың құрылуының
негізгі көзіне банк пайдасы
жатады. Кейде банкте пайда болмаған
жағдайда резервтік қор есебінен
банктің артықшылығы бар акциялары
бойынша дивидендтер төленеді.
Қосымша
капиталдар негізгі құралдардың
тозуына байланысты аударылған
аударымдар есебінен және белгілі
мақсатқа бағытталатын пайданы
бөлу нәтижесінде құрылады.
Бөлінбеген
пайда – акциялар бойынша дивидендті
төлегеннен кейін және резервтік
қорға аударғаннан қалған пайданың
бөлігі.
Банктің
тартылған қаражаттары активтік
операциялар, оның ішінде, несиелік
операциялардың 90%-ға жуықтай ресурстарға
деген қажетін қанағаттандырады.
Олардың рөлі біршама жоғары тұрады. Заңды
және жеке тұлғалардың уақытша бос қаражаттарын
тарта отырып, коммерциялық банктер халық
шаруашылығының қосымша айналым қаражаттарына
деген сұранысымен қатар халықтың тұтыну
қажетін қанағаттандырады.
Банктердің
ресурстарының жалпы сомасында
тартылған қаражаттар үлесі олардың
басым бөлігін құрайды.
Нарықтық
қатынастардың дамуына байланысты,
сондай-ақ ескі банктік жүйе
үшін дәстүрлі емес, уақытша бос
ақшалай қаражаттарды тарту тәсілдерінің
болуы, тартылған қаражаттар құрылымын
толығымен өзгертті десе де
болады.
Әлемдік
банктің тәжірибеде барлық тартылатын
қаражаттарды жинақтау тәсілдеріне
байланысты үлкен екі топқа
бөледі:
I топ – депозиттер;
II топ – депозиттік
емес тартылған қаражаттар.
Тартылған
қаражаттар ішінде ең көп бөлігіндепозиттер
құрайды. Депозиттер банк үшін
бірден - бір арзан ресурс көзі
болып табылады.
Депозит
– бұл клиенттердің банктегі
бір шотқа салған және өздері
пайдалана алатын қаражаттары.
Депозиттік
емес тартылған қаражаттар –
бұл банктің қарыз түрінде
немесе меншікті қаражаттарын
сату жолымен тарататын қаражаттары.
Депозиттік
емес банктің ресурс көздері
мен депозиттер өзара ажыратылады.
Біріншіден, олар персоналдық емес,
яғни банктің нақты клиентінің
атынан тартылмайды; екіншіден,
мұндай қаражаттарды тарту инициативасы
банктің өзінен туындайды.
Депозиттік
емес тартылған ресурстармен
көбіне ірі коммерциялық банктер
айналысады. Өйткені, депозиттік
емес қаражаттар ірі сомада
сатып алынатындықтан да, оларды
көтерме сауда операциялар сипатына
жатқызуға болады.
Қазіргі
банктік тәжірибеде салымдардың,
депозиттердің және депозиттік
емес ресурстардың шоттарының
әр түрлері кездеседі. Бұл банктердің
жоғарғы бәсекелестік нарықта банк қызметтерінедеген
клиенттер топтарының сұранысын қанағаттандыруға
және олардың қаражаттары мен уақытша
бос қаражаттарын банктік шоттарға тартуға
ұмтылуына жағдай жасайды.
Экономикалық
мазмұнына қарай депозиттерді
мынадай топтарға бөледі:
- талап етуіне
дейінгі депозиттер;
- мерзімді
депозиттер;
- жинақ салымдар;
- бағалы қағаздар.
Талап
етуіне дейінгі депозиттер –
бұл салым иелерінің бастапқы
талап етуіне байланысты әр
түрлі құжаттар арқылы қолма-қол
ақшаларын алатын әр түрлі
шоттардағы қаражаттар.