Автор: Пользователь скрыл имя, 23 Ноября 2011 в 12:20, реферат
Бұл тақырыптың өзектілігі. 2008-2010 жылдарға арналған ҚР тұрғын үй құрылысын дамытудың Мемлекеттік бағдарламасына сәйкес, Тұрғын үй құрылысы Қазақстанның дамуының басты бағыттарының біріне айналуда.
Халықтың барлығын қолжетімді тұрғын үй құрылысының тұрақты дамуын қамтамасыз ету, оның құнын арзандатпайынша, тұрғын несиесі мерзімінің ұзартылмайынша және несиелеу мөлшерлемесі төмендемейінше мүмкін емес. Мұндай мақсатқа тек тұрғын үйді ипотекалық несиелеу жүйесін дамытып, жетілдіру арқылы ғана қол жеткізуге болады.
Қазақстандағы қазіргі қызмет етіп отырған тұрғын үйді ипотекалық несиелеу механизмі біздің ойымызша жан-жақты жетілдіруді қажет етеді.
Жалпы тұрғын үй процесін қаржыландыруға тоқталсақ, қаржыландыруды екі жақты бөліп қарауға болады: тұрғын үй құрылысын несиелеу және халықтың тұрғын үй сатып алуын ұзақмерзімді ипотекалық несиелеу. Әдетте осы екі қаржыландыру түрлері бір бірінен бөлек болып қалыптасады. Егер бір отбасы өзінің тұрғын үй құрылысын жүргізсе, онда аталған қаржыландыру түрлері бірігеді. Бірақ қарыз алушының тәуекелін төмендету мақсатында бұл екі несиелеуде айырмашылықтар болады. Қазақстанда болашақта тұрғын үйді қаожыландыру жүйесінің, соның ішінде ипотекалық несиелеудің әр түрлі элементтері қалыптасуда.
Тұрғын үйді қаржыландырудың кез келген жүйесі үш қызмет атқарады:
Жалпы
тұрғын үйді несиелеу жүйесінің дамуы,
Республикалық бюджеттің және шетел
инвестициясын пайдалану
Қорытынды
Ғылыми жұмысымызды қорытындылай келе қазіргі кезде Қазақстанда қолданылып отырған тұрғын үй құрылыс-жинақ жүйесінің кемшіліктері ретінде келесілерді атауға болады:
Осы кемшіліктерді жою мақсатында мынадай шараларды қолдануды ұсынамыз:
Бірінші, мемлекет тарапынан тұрғын үй салу бағдарламасының уақытын шектемеу, бюджет мекемесінде жұмыс жасайтын жас отбасыларына әрдайым мемлекет тарапынан қолдау көрсету, тұрғын үйді дамытуға жыл сайын республикалық бюджеттен тиісті қаржыны бөліп отыру қажет.
Екінші, тұрғын үй несиесін беруде мемлекет тарапынан жеңілдіктер ескерілуге тиіс, ол үшін тұрғын үй несиенің пайызсыз беріліп және оның Тұрғын үй құрылыс банкінен берулі жолдарын қарастыру қажет.
Үшінші, несиені қайтаруға байланысты қарыз алушылардың табыс саоығына жеңілдіктер беріп, қайтарылатын несиенің сомасына салық салмаған дұрыс.
Төртінші, демографиялық мәселені шешу үшін көп балалы отбасыларға (4-5 одан көп баласы бар) тұрғын үй несиесін өтеуден босату жолдарын қарастыру қажет.
Біріншіден, бастапқы салатын жарна мөлшерін сатып алатын тұрғын үй
құнының 10-15% - на дейін төмендету;
Екіншіден, жинақтау мерзіміне байланысты берілетін несиенің мерзімін ұлғайту қажет, кемінде 30 жылға дейін.
Үшіншіден, халықтың жинағын ынталандыру мақсатында мемлекеттің бюджетінен төленетін сыйақы көлемін тұрғын үй құнының 10% көлемінде белгілеу, одан мемлекеттік бюджет ешқандай ұтылмайды.
Төртіншіден, несиені пайдалану мерзімі барысында жас отбасында дүниеге келетін сәбилерді қолдау мақсатында несиені қайтаруда мемлекет тарапынан 20% жеңілдіктерді қарастыру, бұл өз кезегінде тәуелсіз еліміздегі демографиялық мәселені шешуге ықпал етеді.
Осы
жоғарыда аталған ұсыныстар ескеріліп,
бекітілген жағдайда ғана халықтың тұрғын
үй мәселесі дұрыс жолға қойылып, Қазақстанда
тұрғын үйді ипотекалық несиелеу жүйесі
әрі қарай дамитына сеніміміз мол.
Пайдаланылаған әдебиеттер: