Автор: Пользователь скрыл имя, 30 Марта 2013 в 10:14, реферат
Қазіргі мәліметтер бойынша белгілі тамақтық заттар үш негізгі топқа бөлінеді:
Пластикалық қасиеті басым заттар. Оларға жатады: белок, аминқышқылдары, нуклеин қышқылдары, полиқанықпаған май қышқылдары, макроэлементтер және т.б.;
Энергетикалық бағыты басым заттар – көмірсулар мен майлар;
Биореттеуші қасиеті басым биокатализаторлар – витаминдер, микроэлементтер, тамақтық ферменттер, гормондар және т.б.
Тамақтануда белоктың маңызы. Белок сапасы көрсеткіштері. Физиологиялық қажеттігі.
Тамақтануда майлардың маңызы. Май сапасы көрсеткіштері. Физиологиялық қажеттігі.
Тамақтануда көмірсулардың маңызы. Көмірсу сапасы көрсеткіштері. Физиологиялық қажеттігі.
Тамақтанудың энергетикалық адекваттылығы.
Қорытынды.
Ф КГМУ 4/3-04/01
от 14 июня 2007 г.
ДӘРІС
Тақырыбы: «Негізгі нутриенттер және олардың тамақтануда маңызы»
Дисциплина: Ұтымды тамақтану негізі
051101 мамандығы - «мейірбике ісі»
Курс 3
Қарағанды 2011ж.
Жалпы гигиена, экология және тағам гигиенасы кафедрасы отырысында бекітілген
Кафедра меңгерушісі ________________ Терехин С.П.
● Тақырыбы: Негізгі нутриенттер және олардың тамақтануда маңызы
Тамақтанудың сапалық толыққұндылығы рациондағы тамақтық заттар мен олардың дұрыс арақатынасы құрамымен анықталады. Қазіргі уақытқа дейін тамақтық заттарға энергия беретін белок, май және көмірсуды жатқызды. Қазіргі уақытта тамақтық заттарға тағам құрамына кіретін барлық тіршілікке маңызды заттар кіреді. Яғни, олар белок, май, көмірсу, авитамин және минералды заттар.
Қазіргі мәліметтер бойынша белгілі тамақтық заттар үш негізгі топқа бөлінеді:
Алайда, белоктар негізінде
пластикалық қасиетке ие бола отырып,
белгілі бір жағдайларда
Жасушадағы және ұлпалардағы барлық тіршілік процестері протоплазмалық және ядролық белоктарға байланысты екені белгілі.
Белоктар тіршілікке қажетті заттарға жатады, оларсыз организмнің өсуі мен дамуы мүмкін емес. Сондықтан, белоктар протеин деп аталған (proteos – грек сөзі, бірінші, маңызды деген мағынаны білдіреді). 1838 жылы голланд химигі Мульдер ең алғаш адамдардың тамақтануында белоктардың ролін зерттеген.
Белоктардың биологиялық ролі мен физиологиялық мәні маңызды және әр түрлі:
а) белоктар фермент түзуші көз болып табылады және организмде биохимиялық процестердің қалыпты ағымын қамтамасыз етеді;
б) белоктар көптеген гормондардың негізгі бөлігі болып, организмнің алмасу процестерінің реттелуіне қатысады (мысалы, белоктар гипофиз бен қалқанша бездерінің гормондарының құрамына кіреді);
в) белоктар организмде иммунды денелердің өндірілу көзі болып табылады (глобулиндер антиденелерді түзеді).
Организм үшін белоктардың энергиялық қызметі онша маңызды емес. Энергиялық шығынды толықтыру үшін белоктардың қосымша түрлері маңызды, сонда да энергия шығынының 11-13%-і организмде белоктар есебінде толықтырылады (организмде 1 г белок жанғанда ≈ 4 ккал бөлінеді). Белоктарды энергиялық мақсатта қолдану ұтымды емес. Олардың энергиялық мақсатта қолданудан қорғау үшін тамақтық рационның құндылығын жеткілікті толықтыру майлар мен көмірсулар есебінде жүргізіледі.
Белоктар организмнің алмасу процесстерінде қалыпты ағымды қалыптастырады. Жеткіліксіз белокты тамақтануда әр түрлі биохимиялық ауытқулар мен адам организміндегі физиологиялық функциялардың бұзылуы байқалады. Белоктардың жеткіліксіз түсуі балалардың өсуі мен дамуының тежелуіне, ал ересек адамдарда еңбек қабілеттілігінің және организмінің токсикалық, жұқпалы ауруларға қарсылығының төмендеуіне алып келеді. Асқорыту, қан түзу, жыныс аппараттарының функциясы, психика бұзылады. Барлық бұзылыстардың нәтижесінде жалпы және арнайы аурулар дамиды. Белок жетіспеушілігімен байланысты аурулар: алиментарлы дистрофия, маразм және квашиоркор ауруы.
Демек, тамақтануда белок жетіспеушілігі кездінде әр түрлі бұзылыстар байқалад, организмнің барлық маңызды мүшелері мен жүйелері зақымдалады, олардың ішінде негізінен маңызды функциялардың дұрыс сәйкестілігі мен бағытталуын қамтамасыз ететін реттеуші жүйелерді қамтиды.
Белок жетіспеушілігі организмнің көптеген мүшелері мен жүйелерінің функцияларына қолайсыз әсер ету нәтижесінде дезинтоксикациялы және шығару жүйесіне күш түсіреді, ішектерде шіру процестері күшейеді. Ұлпаларда тотығып үлгермеген белоктық алмасу заттары (мочевина, бос аминқышқылдары ж.т.б.) жиналады, олар тұздармен бірге буындардың қалталарына, сіңірлерде және басқа ұлпаларда орналасады. Бұл подаграның (белоктың жоғарлауымен байланысты ауру) дамуына ықпалын тигізеді.
Жоғарыда айтылғандарды ескере отырып, денсаулық жағдайының күрделі өзгерістері белок жетіспеуішілігінен ғана емес, олардың көп мөлшерде болуымен де байланысты екендігін айта кету керек. Сондықтан, ұтымды белокты тамақтану тіршілікке маңызды процесстердің жоғары деңгейде дамуын қамтамасыз етеді.
Қазіргі кезде организмнің белоктарды қажет етуіне байланысты тамақтық белоктардың 3 деңгейін (нормасын) ажыратуға болады: 1) минималды; 2) сенімді; 3) оптималды мөлшер.
Минималды мөлшер
қанағаттанарлық тамақтану
Сенімді мөлшер минималды мөлшерден түзету коэффициентімен организмнің ерекшеліктеріне байланысты (стресс жағдайлары, инфекция, жарақат ж.т.б.) қажет кезде толықтырылады. Сенімді коэффициент минималды қажеттіліктің 1,5 (шартты) түзету коэффициенті, орташа 35-75 г тең.
Оптималды, физиологиялық немесе практикалық нормалар – тұрғындардың барлығын қажетті белоктармен қанағаттандыруға қабілетті. Олар адамның жасына, жынысына, жыныстық сипатына және физиологиялық жағдайына сүйене жасалған. Қазақстан Республикасында белоктың оптималды физиологиялық нормасы қабылданған. РМҒА тағам институтымен 1992 жылы тамақтанудың жаңа нормасы ұсынылған, ол тұрғандардың әр түрлі топтарына, еңбек жағдайына, жасына, жынысына, климаттық-географиялық тұру ерекшеліктеріне қарай жасалған. Бұл нормаларда тамақтық рациондағы белокпен жалпы құндылықтың 11-13%-ін (I топ үшін – 13%; II және III - 12%; IV және V - 11%) құрайды, 55% белок жануар текті белоктармен қамтамасыз етіледі. Кейінгі кезде жүрек-тамыр патологияларына байланысты жануар текті белокты пайдалану шектелді, 50-60% жануар текті белоктың мөлшері өсіп келе жатқан организмге, ал өсіп дамыған организмге 50-55% жеткілікті. АҚШ ғалымдары аминқышқылдарын бағалаған кезде 3 алмастырылмайтын аминқышқылын ғана қарастырады: триптофан, лизин және метионин аминқышқылдары және олардың арақатынасы 1:3:5 болу керек.
Демек, тұрғындардың әр түрлі топтарында тамақтанудың белоктарын нормалау проблемасы қазіргі уақытқа дейін өз орнын тауып, терең ғылыми зерттеулерді қажет етеді.
Белоктармен бірге тамақтануда майларға маңызды орын беріледі. Майлардың биологиялық және физиологиялық ролі маңызды және әртүрлі:
Информация о работе Негізгі нутриенттер және олардың тамақтануда маңызы