Пеницил саңырауқұлағы

Автор: Пользователь скрыл имя, 10 Марта 2013 в 21:56, реферат

Описание работы

Антибиотиктерді зерттеуде советтік ғалымдар үлкен үлес қосты, олардың ішінде З.В Ермальев, Г.Ф Гаузе тағы басқа. Ветеренарияда антибиотиктерді көптеген фармакологтар зерттеді, бірақ маңыздырақ зерттеулерді Н.И. Леонов, И.Е. Мозгов, Д.М. Гелони, В.А. Фортуш, П.Д. Евдокимов, В.М. Субботин, Г.В. Ковалев жүргізген болатын. Олардың анықтауы бойынша мүмкіндігі мол антибиотиктерді алу үшін заттардың физико-химиялық құрамына, мөлшеріне, дәрілік формасына, қолдану әдістеріне аса үлкен көңіл бөлу керек. Әртүрлі антибиотиктер микроорганизмдерге бірдей әсер етпейді.

Работа содержит 1 файл

Пенициллиндердiң негiзгi нысанасы.docx

— 42.58 Кб (Скачать)

Пенициллиннің бауырғаәсері жоғары дозада шоғырландыруларда бiлiнедi, бүйрек, несепке және өт сонымен бiрге  миокардаларда, ми, сүйек кездемесi, ликвор, синовиал сұйықтығын енгізгенде өзіндік әсерін беріп отырады. Негiзгi (80 % бүйрек өзекшелерi және 20 % шумақшалық сүзумен) несеппен және бiразы өтпен, сілекеймен, сүтпен бөлініп шығып отырады.Антибиотиктің  әсері бүйрек функцияның бұзылуында организмде айлап-жылдап сақтала алады.   

Табиғи пенициллин препараттары көптеген ауруларда қолданылады, қосалқы  микрофлораның шығуы, тұмау үшiн (септицемиялар, сыздауық инфекциялары, күйдiргiге, сарып, пастереллез, пневмониялар, маститтер, жатырдың қабынуы, жара инфекциялары, бекiтуiрек несеп шағаратын құлақтың қабынулары) жануарлардың көп түрлерi, (актиномикоз, эмфиземалы карбункул, стрептококк септицемиясы) iрiлi-уақты мүйiздi мал аурулары, (сақау, сауырлы және катаракта пневмониясы) жылқы аурулары, стахиботриотоксикоз үшiн ортақ; қымбат терiлi аң аурулары және (стрептококоздар, стафилококкоздар, инфекция уылуы және ринит, оба) иттер, шошқа тiлмеге және құс спирохетозына қарсы қолданылады.

Негiзгi кедергi пенициллиндердiң қолдануында - аллергиялық реакциялар, өйткенi пенициллинде организм ұштарымен байланысса пеницилинге  қарсы реакциялар жүре бастайды. Аллергиялық  реакциялар әдетте екінші рет енгізгенде пайда болады - төртiншi антибиотиктi енгiзу және клиникалық түрде көрсету, өлiм нәтижесімен анафилаксиялық талықсу, терi қабынуылары, фарингит және т.б. асқынулармен сипатталады.Сирек  жағдайларда аллергия пеницилинді  бірінші қолданудан кейін жүре бастайды, сондықтанда антибиотктерді енгізбес алдын жануарлардың препаратқа деген  реакциясын білуіміз керек.

Новокаин – парааминді бензой қышқылының күрделі эфирінің хлорлы сутекті тұзы мен диэтиламинді этанолдың қосылысы. Оның әсер ету диапазоны өте кең. Тілде жансыздану сезімін тудыратын, судың және спирттің 8 бөлігінде еритін иіссіз, түссіз кристал. Қышқылды реакцияның судағы ерітінділеріне төзімді, қайнатып зарарсыздандыруға болады. Еріткіш ретінде Рингер сұйыған, натрийдің изотониялық ерітіндісін немесе дистілденген суды қолданады. Ұнтақ түрінде және ампулаға 1 – 5 және 10 мл құйылған 0,5 – 2 % ерітінді түрінде шығарылады. Ұнтақты сақтықпен «Б» тізімі бойынша сақтайды. Сірке қышқылды ортада бүлінеді. Бүлінгенде түрі сарғаш тартады. Егер ерітіндінің түрі қатты сарғайған болса, онда ондай ерітіндіні қолдануға болмайды. Ерітіндіні тұрақтандыру үшін 0,1 % - ды хлорлы сутегі қышқылын қосады.

Новокаин нейротропты дәрілік  заттардың қатарына жатады. Оның әсері  рефлекс доғасының барлық бөліктерінде де байқалады. Сіңгеннен кейін тікелей  орталық жүйке жүйесіне әсер етеді. Синапстарда қозу процесінің берілуі  қиындайды. Себебі, ол ацетилхолиннің түзілуін азайтады, шеткергі холинореактивті  жүйесіндегі қозу процесін төмендетеді. Жұлын миының нейрондарының синапстары қатты, ал сопақша мидың нейрондарының  синапстары аздап қажиды. Холинергиялық  ганглия нервтерінің адренергиялық  нервтерге қарағанда новокаинға сезімталдылығы жоғарырақ болып  келеді. Жүрек, өкпелер мен ішектердің рецепторларының қозуын тежейді; олардың  көптеген рефлекстерін қажытады.

Новокаинның жергілікті қолданғаннан кейінгі және бойға таралғаннан  соңғы жалпы уыттылығы өте  төмен. Ұлпаға әлсіз жергілікті әсер етеді, емдік концентрацияларында  жаралардың жазылуына мүлде әсер етпейді.

Новокаинның жүйке бағанына және қыртыстарға  арналған жергілікті жансыздандыру  концентрециялары сезімтал жүйке ұштарына арналған жергілікті жансыздандыру  концентрациясынан 6 – 10 есе жоғары. Оның сезімтал жүйке ұштарына әсері  әлсіз, өткінші ғана. Өйткені препарат тез бойға сіңеді, сондықтан оның айтарлықтай мәні болмай қалады. Ал жүйке бағанына әсері өте елеулі. Медициналық және ветеринарлық тәжірибеде өткізгіштік және инфильтрациялық  анестезия үшін новокаин ерекше орын алады. Бұл орайда концентрация неғұрлым төмен болса, ауыспалы мөлшері де соғұрлым жоғары болатыны айқындалады: мысалы, 0,25 % -ды ерітіндіде ауыспалы мөлшер 1 % - ды ерітіндідегіден 2 есе жоғары. Терінің астына жібергенде тіндерді тітіркендірмейді, жылдам әсер етеді. Жылдам сіңіп қан айналысына түседі де, бауырда ыдырайды. Сондықтан  әсері ұзаққа бармайды. Оның әсерін ұзарту үшін 5 мл 0,1 % - ды адреналин хлорлы сутекті ерітіндісінің бір тамшысын қосса болғаны.

Новокаин хирургияда жансыздандырушы  дәрі ретінде ертеден пайдаланылып келеді, ал қазіргі кезде ол терапевтік тежеу үшін қолданылатын негізгі  препарат болып табылады. Жақсы емдік  дәрілік зат ретінде кеңінен  қолданылады, ол ауырсынғандықты ұзақ уақытқа басады және сол арқылы қабынуды жою үшін қолайлы жағдай жасайды. Сезімтал немесе вегетативтік жүйкелер тарапынан байқалатын көптеген ауруларда  қолданылады.

Эфициллин - Aephicillinum. Синонимдар: бронхоциллин, леоциллин, лактопен.

Бензилпенициллиннiң 2-этил эфирiнiң  гидройодиді. Ақ түстіұнтақ, суда нашар ериді.

Эфициллиннің микробтарға қарсы спектрі бензилпенициллинмен ұқсас. Препарат маститтер, пневмониялар, плевриттер, стрепто және стафилококктар қоздырған бронхиттерде қолданылады.

Натрий хлориді немесе новокаинның 0, 5 %-ном ерiтiндiсi зарасыз тазартылған  суда, изотониялық ерiтiндіде суспензия  түрiнде тек қана бұлшық етке енгiзедi. Барлық жануар түрлері үшiн доза - мөлшері тәулiгіне екі реттен 10 000 ЕДәрбір малдың массасының 1 кг қолданады.

Эфициллин 100000, 250000, 300 000 және 500 000 реттілігімен шишаға тығыздалып жауылып шығарылады.

Лактопен 5000 000 реттілікпен Венгр  Халық республикасында арнайы шишаға салынып шығарылады.

Тiзiм бойынша жарамдылық мерзімі 2 жыл. Бөлме температурасынан жоғары емес және қараңғы, құрғақ жерде сақталуы керек. Феноксиметилпенициллин - Phenoxymethylpemcillinum. Синонимдар: Fenacillin, Fenoxypen, V-penicillin. 

Феноксиметилпенициллин - бағытындағы ферментация шарттарындағы Penicillinum chrysogenum немесе басқа атұқымдас микроорганизм шығаратын антибиотик. Бұл ақ кристалды ұнтақ, суданашар ериді. Қышқылға тұрақтылығы бензилпенициллиннен ерекшеленедi, сондықтан қолдануда ауыз қуысына қолдану үшін тиімді болып келеді. Препарат асқазан-iшек жолдарында және қанда жақсы сорылады.

Препарат 100 және 250 реттілігімен табелеткалар түрінде шығарылады. 1 кгмалдың салмағына  тәулігіне 3—4 рет iшке тағайындайды: 100 000—200 000 орын 10 000—15 000 тауық, 10000—20000 шошқаларға және ит 4000— 10000 ЕД ұсақ мүйiздiiрi қараға енгізеді.

Бөлме температурасында, құрғақ әрі қараңғы жерлерде сақтау керек. жарамдылық мерзiмi4 жыл.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Қорытынды.

Қорытындылай келгенде, жалпы антибиотиктер  дегеніміз микробтарға, вирустарға және паразиттерге қарсы әсер ететін (дизинфекциялық және антисептикалық) дәрі-дәрмектер. Олар әртүрлі организмдердің (саңырауқұлақтар, бактериялар, жануарлар, өсімдіктер) өмір сүру барысында өндіретін  биологиялық белсенді заттар.  Ең бірінші антибиотик Penicillium саңырауқұлағынан алынған. Оларды екі түрлі жолмен алады: ферменттердің қатысуымен биосинтетикалық  және синтетикалық жолдармен. Осыған байланысты екі топқа бөлінеді:табиғи биосинтетикалық пенициллиндер – бензилпенициллин және оның тұздары, финоксиметилпенициллин;

  • жартылай синтетикалық пенициллиндер – пенициллиназотұрақты пенициллиндер;

Антибиотиктер алуан түрлі әсер ету механизмі бойынша бірнеше  топтарға жіктеледі:

Пенициллин тобындағы антибиотиктер.

Натрий және калий тұздарының бензилпенициллині. Бензилпенициллин көне антибиотиктердің бірі болып саналады. . Бензилпенициллинді зең саңырау құлақтарынан алады. бұл химиялық тұрғыдан 6-аминопенициллин қышқылы туындысы, құрамында беталактам сақинасы бар.

Бұл препарат бактерицидтік типте, бірақ әсер етуі тар спктрлі. Ол грам-оң микроорганизмдерге қатысты тиімді және грам-теріс бактерияларға шектеулі ғана әсері бар. оның спектріне барлық кокктар, сібір жарасы таяқшасы, клостридиялар, сіріспе, трепеном, лептоспир, компилобактерия  қоздырғыштары енеді.

Жартылай синтетикалық пенициллиндер. Метициллин. Бензилпенициллинге қарағанда стафилококктарға едәуір тиімді, алайда пневмококктарға, инфекцияларға және нейссериялар қоздыратын ауруларға әсері бензилпенициллиннен төмендеу. Сол себепті ауру себебі анықталмаған инфекцияларға бензилпенициллинді қолдану қажет. Метилциллинді ішкізгенде қарынның қышқыл сөлімен бұзылады, сондықтан оны бұлшық етке немесе ваннаға құйған жөн. Т ½ көрсеткіші 30 минут, препараттың 40% -тейі қан белогымен байланысады, сондықтан зілді қаназдық жағдайында оның улылығы арта түседі.

 

 

 Қолданылған әдебиеттер  тізімі:

    1. Сағатов. К. С. Биохимия – Алматы-Білім.2008,- Б. 22 - 25.
    2. Шоқанова Н.Қ. Микробиология  - алматы-Сенат. 1997,-Б. 56 -58.
    3. Соколов В.Д. Клиническая фармакология – М:Колос. 2003,- Б. 89 – 93.
    4. Мозгов Е.И. Фармакология. – М:Агропромизда. 1985, - Б. 78 – 84.
    5. Сағатов К.С. Биохимиялық химия практикумы –Алматы1992, - Б. 45 – 48.
    6. Қайыржанов К.Қ. Жануарлар биохимиясы – Алматы- 1993, - Б. 123 – 126.
    7. Қожанов К.Қ. Ветеринариялық фармакология – Алматы 2007, - Б. 135 – 139.
    8. Ноздрин Г.А. Клиническая фармакология - М: Колос. 2003, - Б. 97 – 102.
    9. Михайлов И.Б. Клиническая формакология – Санкт-Петербур. 1998
    10. Соколов В.Д., Рабинович М.И., Горшков И.Г., Ноздрин Г.А. и др. Фармакология  М:Колос 2000
    11. Уша.Б.В., Жуленко В.Н., Волков О.И. Фармакология. М: Колос ,2006. – Б. 99 – 105.
    12. Малдәрігерлік фармакология . Алматы: ҚазМҒЗИ. 2000

Рысс.С.М. , Витамины – М:1963, - Б. 33 – 37.

    1. Комов В.П. – Биохимия: Учебник для вузов. 1978, - Б. 122 – 127.
    2. Сейтембеков А.Ж. – Биологиялық химия – Алматы: 1994, - Б. 134 – 137.
    3. Жуленко В.Н. – Ветерианрия токсикология, М: Колос, 2002, - 23 – 24.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

  


Информация о работе Пеницил саңырауқұлағы