Автор: Пользователь скрыл имя, 09 Октября 2013 в 12:34, курсовая работа
Менің курстық жұмысынмның тақырыбы «Қазақстандағы реформалық жүйе». Курстық жұмыстың өзектілігі реформалық жүйенің қалыптасуы мен оның Қазақстандағы алатын орын.
Реформа(лат. reformate - қайта құру, жаңғырту) - өмір сүріп отырған әлеуметтік құрылымды сақтап, кейбір институттарды қайта құру, өзгерту.
І. КІРІСПЕ....................................................................................................
1 1867-1868 ЖЫЛДАРДАҒЫ РЕФОРМАНЫҢ ТҮСІНІГІ
1.1 Реформаның түсінігі ................................................................................
1.2 Қазақстандағы 1867-1868 жылдардағы реформа..............................
2 ОРАЛ, ТОРҒАЙ ОБЛЫСТАРЫНДАҒЫ ЖӘНЕ МАҢҒЫСТАУДАҒЫ ТОЛҚУЛАРДЫҢ БАСТАЛУЫ
2.1 Көтерілістің шығу себебі, уақытша ереженің енгізілуі........................
2.2 Орал, Торғай облыстарындағы және Маңғыстаудағы толқулардың басталуы ................................................................................................................
2.3 Маңғыстау көтерілісі................................................................................
ҚОРЫТЫНДЫ................................................................................................
ПАЙДАЛАНҒАН ӘДЕБИТТЕР ТІЗІМІ.......................................................
Көтеріліске түрткі болған
— патша жазалаушыларының адайлықтар
көшіп-қонып жүрген аймақтарға жақындауы
болды. 1870 жылғы наурыздың ортасында Маңғыстау
өлкесінің приставы подполковник Рукин
құрамында 36 казак, 4 офицер, тілмаш Бекметұлы,
би Майұлы және 60 адамы бар топпен "Ережеге"
қарсылық ретінде ел түкпіріне көшуге
бел байлаған адайлықтарды күшпен тоқтатуға
тырысты. Бозащы түбегінің маңайында бақташылар
- Досан Тәжіұлы, Иса Тіленбайұлы бастаған
200-ге жуық қазақтар жазалаушыларға тұтқиылдан
тап берді.
Шаруалар қоршауында калған жазалаушылар
ұйымдасқан қарсылық көрсете алмады. Жазалаушылар
талқандалды, подполковник Рукин атылып
өлді. Жеңіс көшпелілерді рухтандырып,
бүкіл Маңғыстауды азаттық қозғалыс жалыны
шарпыды. Көтерілісшілерді басқа да әлеуметтік
топтар қолдады, Николаевск станицасы
мен Александровск форты слободкасының
балық аулау кәсіпшілігіндегі ауқаттылардан
тартып алынған қайықтардан өзінше "флотилия"
құрған көтерілісшілер тобы он мыңға жетті.
1870 жылғы сәуір айының
5-і күні қазақ шаруалары мен
жалдамалы жұмысшылар тобы
Маңғыстаудағы көтеріліс Орынбор мен Оралдың отаршыл билеушілерін шошындырды. Орыс әскерінің бас штабында үрей туды. Бұл кезде Ирандағы ағылшын әскерінің күшеюіне байланысты, патша үкіметі өзінің оңтүстік шекарасын қауіпсіздендіру мақсатында Хиуа хандығына қарсы жорыққа әзірленіп жатқан. Осыған орай Красноводск маңайында ірі әскер тобы шоғырланған еді. Маңғыстаудағы көтеріліс осы күштің тылында қалды. Көтерілісті жаныштау Кавказ билеушісіне жүктелді. 1870 жылдың мамыр айында Кавказдан Маңғыстауға Апшерон полкінің батальоны екі атқыштар ротасы, шептік батальонның бірнеше ротасы, Терек қазақтарының 2 ротасы .және 4 зеңбірек жеткізілді. Бұл осал қаруланған көшпелі қазақтарға зор кауіп еді.
Көтеріліс аяусыз жанышталды. Үш ай бойы патша әскері Маңғыстаудан кетпеді. Орынбор генерал-губернаторы Н.А.Крыжановский әскери министр Милютиннің "бұларды келістіріп жазалау" керек деген нұсқауына сай көтерілісшілерді кудалаудан аянған жок.
Осы жеңіліске байланысты
қозғалыстың басшылары И.
Маңғыстаудағы көтерілісте антифеодалдық
сипат әлсіз болды. Оның себебі адайлықтардың
өзге аймақтардан алшақ орналасуына байланысты
олардың арасында рулық-патриархаттык
құбылыс әлі де болса күшін мейлінше сақтап
қалған еді. Көтерілістің Орал, Торғай
өлкелеріндегі қозғалыстан бір ерекшелігі
- қазақ жалдама жұмысшылары тұңғыш рет
күреске белсене қатысты. Көтерілістің
жеңілуі халықтың жағдайын бұрынғыдан
да шиеленістіре түсті. Кавказ әкімшілігінің
талап етуімен Маңғыстау қазақтарынан
57 901 сом қосымша салық жиналды; адайлықтар
соғыс шығыны ретінде өкіметке 90 мың қой
өткізуге міндеттелді
2.3. Қазақстан Республикасындағы құқықтық реформа
Қазақстан Республикасындағы құқықтық реформа мемлекеттiк бағдарламасын (1994 ж.) орындаудың басты нәтижесi қоғам мен мемлекет дамуының стратегиялық бағыттарын айқындап берген, адам мен азаматтың негiзгi құқықтары мен бостандықтарын, сондай-ақ мемлекеттiк институттардың жаңа жүйесiн бекiткен Қазақстан Республикасы Конституциясының қабылдануы (1995 ж.) болды. Конституциялық нормаларды дамыту үшiн "Қазақстан Республикасының Президентi туралы", "Қазақстан Республикасының Парламентi және оның депутаттарының мәртебесi туралы", "Қазақстан Республикасының Үкiметi туралы", "Қазақстан Республикасының сот жүйесi мен судьяларының мәртебесi туралы", "Республикалық референдум туралы", "Қазақстан Республикасындағы сайлау туралы" конституциялық заңдар, Қазақстан Республикасы Президентiнiң "Қазақстан Республикасының Конституциялық Кеңесi туралы" конституциялық заң күшi бар Жарлығы және Қазақстанның ұлттық заңнамасының негiзiн құраған өзге де заң актiлерi қабылданды.
Қазақстан Республикасының 1995 жылғы Конституциясының негiзiнде жаңа конституциялық құқық түзiлдi, оған сәйкес бiздiң мемлекетiмiз үшiн неғұрлым қолайлы президенттiк басқару нысаны берiк орнықты. Мемлекеттiк бiртұтас билiктiң үш тармаққа бөлiнуi жүзеге асты. Тұрақты жұмыс iстейтiн қос палаталы Парламент күннен-күнге жемiстi жұмыс iстеуде. Атқарушы билiктi нығайту және жетiлдiру жөнiнде шаралар қолданылды. Бiртұтас сот жүйесi құрылды, судьялардың тәуелсiздiгiн қамтамасыз ету жөнiнде шаралар қабылданды.
Жеке меншiк, азаматтық қоғам, еркiн кәсiпкерлiк қатынастарын реттейтiн азаматтық құқық одан әрi дами түстi. Қылмыстық құқықта адамның табиғи, ажырамас құқықтары мен бостандықтарының басымдығына негiзделген, қорғалуға тиiс әлеуметтiк құндылықтардың түбегейлi жаңа сатысы айқындалды.
Құқықтық реформаның қорытындыларын талқылау нәтижесiнде қоғамда Конституцияның негiзiнде құқықтық жүйенi қарышты дамыту қажеттiгi туралы пiкiр үстемдiк алды. Қазақстан Республикасының Конституциясы қажеттi құқықтық әлеуеттi қамтиды, ол оның құқықтық нормаларында ғана емес, оның құқықтық идеялары мен принциптерiнде де тұжырымдалған.
Заңнаманы одан әрi жетiлдiру процесiнде Конституцияның үстемдiгi және төменгi деңгейдегi актiлер нормаларының жоғарғы деңгейдегi актiлерге сәйкес тұру принциптерiн бұлжытпай ұстану қажет.
Қолданыстағы заңдар нормаларын мына шараларды:
құқықтық реттеудегi ақаулықтарды толықтыруды және оны қоғамдық қатынастардың барынша маңызды салаларына тереңдетудi;
заң жобаларына, соның iшiнде олардың ұлттық қауiпсiздiк мүдделерiне сай болуына, ғылыми сараптама жүргiзу практикасын жалғастыруды және кеңейтудi;
заңнаманы бiр iзге келтiру мақсатында онда қолданылатын терминдердiң мемлекеттiк және орыс тiлдерiндегi бiрыңғай тiзбесiн қалыптастыруды;
қабылданатын барлық заңдарды тиiмдi iске асыру үшiн жағдай жасау мақсатында оларды қаржылай қамтамасыз етудiң жеткiлiктiлiк принципiн мұқият сақтауды;
қылмыс, сыбайлас жемқорлық және әкiмшiлiк құқық бұзушылықтар жасауға тiкелей немесе жанама түрде жағдай туғызушы алғышарттарды анықтау мақсатында нормативтiк құқықтық актiлер жобаларына криминологиялық сараптама енгiзудi;
заң жобалары қызметiн жоспарлауды жақсарту мақсатында оны перспективалық жоспарлау практикасын енгiзудi iске асыру жолымен жетiлдiру қажет. Құқықтық мемлекет құру және жоғарыда айтылған мiндеттердi iске асыру мақсатында мемлекеттiк органдар мен лауазымды тұлғалар құқықтық саясатты өздерiнiң күнделiктi қызметiнде iске асыруы тиiс. Оның негiзгi принциптерi болып:
заңдылық, яғни Конституция мен заңдардың, оларға негiзделген заңға тәуелдi нормативтiк құқықтық актiлердiң нормаларын сақтап, орнымен қолдану;
адам мен азамат құқықтары мен бостандықтарының ұлықтылық жағдайын бiлдiретiн адам құқықтары мен бостандықтарының басымдылығы;
гуманизм, яғни адамның жеке тұлға ретiндегi жоғары құндылығын, оның еркiн дамуға және қабiлетiн көрсетуге деген құқықтарын тану, қоғамдық қатынастар сапасына баға берудiң өлшемi ретiндегi жеке адам игiлiгiнiң орнығуы.
Қазақстан Республикасының Конституциясында жария етiлген, адам мен азаматтың құқықтары мен бостандықтарының басымдығы, құқықтың үстемдiгi, бiртұтас мемлекеттiк билiктiң тармақтарға бөлiнуi және олардың тежемелiк әрi тепе-теңдiк жүйесiн пайдалану арқылы келiсе қызмет iстеуi принциптерiне негiзделген демократиялық, құқықтық, зайырлы және әлеуметтiк мемлекет құру бағытының заңнамада дәйектi түрде iске асырылуын қамтамасыз ету керек.
Азаматтық құқық еңбек, отбасылық және өзге де қоғамдық қатынастарға барған сайын дендеп ене түстi.
Сонымен қатар сыбайлас жемқорлық қылмысы үшiн деп адамдарды негiзсiз жауапқа тартуды болдырмау мақсатында сыбайлас жемқорлық қылмыстарының шеңберiн заңдық тұрғыдан белгiлеп алған жөн.
Сол сияқты, сыбайлас жемқорлық үшiн жауапкершiлiктен жалтартуға жол бермеу мақсатында қолданыстағы заңдарға мұндай құқық бұзушылықтарды орау мерзiмiн ұлғайту тұрғысында тиiстi өзгерiстер енгiзу маңызды болмақ.
Қылмыстық заңнамада заңмен қорғалатын әлеуметтiк жоғары құндылықтар ретiндегi адам құқықтары мен бостандықтарының бастылығы тану негiзге алынуы тиiс.
Қылмыстық заңнаманы жетiлдiру қылмыстық құқықтың мынадай принциптерi бұлжымай сақтала отырып жүргiзiлуге тиiс:
мәнi қылмыстық құқық тұрғысында iс-қимылдың қылмыстылығы мен жазалылығы тек қылмыстық заңмен айқындалуға тиiс екендiгiне саятын заңдылық;
қылмыс жасаған барлық азаматтардың шыққан тегiне, әлеуметтiк, лауазымдық және мүлiктiк жағдайына, жынысына, нәсiлiне, ұлтына немесе кез келген басқа жағдайларға қарамастан заң мен сот алдында бiрдей екендiгiн бiлдiретiн заң мен сот алдындағы азаматтар теңдiгi;
адам тек өзiнiң кiнәсi анықталған қоғамдық қауiптi әрекеттерi мен одан туындаған қоғамдық қауiптi салдарлар үшiн ғана қылмыстық жауаптылыққа тартылатынын айқындайтын кiнәлi жауапкершiлiгi;
қылмыстың қоғамдық қауiптiлiгiнiң сипаты мен дәрежесiн, қылмыстының жеке басының, жауапкершiлiгi мен жазасын жеңiлдететiн және ауырлататын жағдайларды ескере отырып, соттардың әдiл жаза белгiлеуi тиiс екендiгiн бiлдiретiн әдiлеттiлiк;
Қазақстан Республикасында жүргiзiлiп отырған құқықтық саясаттың негiзгi бастауы Республика Конституциясы болып табылатындығына байланысты оның әлеуетiн мейлiнше пайдалану қажет, ал құқықтық саясаттың қозғаушы күшi орталық және жергiлiктi мемлекеттiк органдардың оны тiкелей өмiрге енгiзу жөнiндегi ұйымдық қызметi болып табылмақ. Құқықтық саясатты iске асыру үшiн заңнаманы одан әрi жетiлдiруге бағытталған тиiстi нормативтiк құқықтық актiлердi қабылдау қажет.
Қазақстан Республикасының Құқықтық саясат тұжырымдамасында көзделген шараларды орындау Қазақстанда демократиялық, зайырлы, әлеуметтiк, құқықтық мемлекет құруға ықпал етедi.
Тұжырымдаманы iске асыру дәрежесi, тиiмдiлiгi құқықтық саясаттың, құқықтық нормалардың мазмұнын, қоғам мүшелерi секiлдi мемлекеттiк органдардың да, сонымен қатар олардың лауазымды тұлғаларының қаншалықты жете түсiнуiне де, нормативтiк құқықтық актiлердiң нұсқамаларын ықыласты және адал орындау дайындығына да байланысты.
Бұл ретте: барлық iс-шаралар мен бағдарламалардың жүйелiлiгi мен нәтижелiлiгi, олардың iзгi бағыттылығы; демократиялық құқықтық дамудың әлемдiк тәжiрибесiнiң Қазақстан жағдайына бейiмделуi; республиканың дәйектi жан-жақты дамуы процесiнде туындайтын болжамды әлеуметтiк, әкономикалық және саяси аспектiлерге қатысты нормативтiк құқықтық реттейді.
Қазақстандағы 1867—1868 жылдардағы реформа — патшалық Ресейдің отаршылдық саясатының маңызды бөлігінің бірі болып табылады. Өйткені, ол әкімшілік қүрылыс, жер қатынастары, сот қүрылысы, халыққа білім беру, дін мәселесі сияқты қазақ қоғамының шешуші салаларының бәрін қамтыған болатын.
Қазақстанға әкімшілік басқару жүйесін енгізудегі патша үкіметінің алдына қойған басты мақсаты аймақтағы отаршылдық саясатын күшейту болды. Осыған орай, 1867 жылы 11 шілдеде патша жарлығымен империя қүрамында Түркістан генерал- губернаторлығы құрылса, ал 1868 жылы Орынбор және Батыс Сібір генерал-губернаторлықтары қүрылды. Реформаның ең басты және негізгі міндеті — «қазақ даласын Ресейдің басқа бөліктерімен бірте-бірте қосып жіберу» үшін Ресейге бағынышты халықтарды бір басқару жүйесінің құрамына біріктіру. Сөйтіп, жергілікті ақсүйектерді биліктен ысырып тастап, ру басшыларын әлсіретіп, ойға алған іс-шараларды оңтайлы жолмен оңай әрі тез жүзеге асырып отыру. Жалпы алғанда, реформалар патшалық үкіметтің қазақ даласының жергілікті түрғындарын және аймақтық табиғат байлықтарын еркін пайдалану үшін орыс капиталына анағүрлым тиімді жағдай қалыптастыру әрекетінен туған еді.
Әкономикалық шаралар негізінде қазақтардың қыстауы мен жайлаулық жерлерін мемлекет меншігіне кесіп, казак әскери бөлімдері мен орыс шаруаларын орналастыру үшін «артық» жер мөлшерін анықтау ісіне әкспедициялар жабдықталды. Мүның өзі қазақ жерін пайдалануынан алып, барша қазақтың жерін Ресейдің мемлекеттік меншігі деп жария ету арқылы Қазақстанның империя отарына айналғандығын дүниеге паш ету болды. Патша үкіметінің 1886 жылғы Түркістан туралы ережесі және 1891 жылғы Далалық облыстарды басқару туралы Ережесі сол орыс билігін одан ары нығайтып, қазақ даласындағы отарлық езгі мен қанаудың күшеюін тереңдете түсті.
1867-1868 жж. реформа арқылы патша өкіметі қазақ даласын толық отарлауға тырысты. Сондықтан да Қазақстан аумағы облыстарға бөлініп, ал облыстар әкімшілік орталықтарына, қазақ даласымен байланыссыз жататын әртүрлі генерал-губернаторлықтарға бөлшектенеді. Мысалы, Торғай мен Орал облыстары -Орынбор; Ақмола және Семей облыстары — Батыс Сібір; Жетісу мен Сырдария-Түркістан генерал-губернаторлық-тарының қүрамына кірді. Бүрынғы ішкі Бөкей хандығының аумағы уақытша Торғай облыстық басқармасына бағынышты болып қалғанымен, ол ұзаққа созылмай, 1872 жылдан бастап Астрахань губерниясының қүрамына кірді. Ал Маңғыстау түбегінің аумағы 1870 ж. қазақтардың көтерілісіне байланысты Кавказ әскери округінің билігіне өтті. Бүлай бөлшектеулер мен басқаруға өзгерістердің енуінің өзіндік себептері болды. Бүл туралы профессор Б. Сүлейменов: «Патшалық үкіметтің ойынша, Қазақстан жерін түрлі генерал-губернаторлықтар мен әскери округтерге бөлшектеу, қазақ халқының үлттық бірлігінің қалыптасу жолына кедергі болып, қазақ халқын отарлық езгіде үстауды жеңілдетуі тиіс еді» -дейді.
1867-1868 жж. реформалардағы басты бағыттардың бірі Қазақстанда күшті әскери-бюрократиялық аппарат құру болды. Ол аппарат әртүрлі жеңілдіктерге: анағұрлым жоғары еңбекақы, екі есе толем, қызметтен босаған кездегі жоғары зейнетақыға қызығатын чиновниктерден құралды. Зерттеуші ғалым КА.Жиреншин өз еңбегінде: «Отаршылық әкімшілік аппараты қазақ даласының жағдайынан бейхабар, білімі таяз адамдардан, ең бастысы, өз қызметін өміріндегі өтпелі кезең деп санап, сол уақыт ішінде тез ауқаттанып алуды көздеген офицерлерден жасақталған болатын. Генерал-губернаторлықтардың басты басқару аппаратын генерал- губернатор, оның кеңсесі және тапсырма орындаушы чиновник- тер құрды. Генерал-губернаторлар әскери және азаматтық билікті толығымен өз қолдарына жүмылдырды, сонымен қатар қазақ даласындағы әкімшілік қүрылысының принципі - жаңа отаршы- лық реформа бойынша билікті толығымен әскери ведомствоның қолына беру болды» - деп, патшалық үкіметтің қүйтырқы сая- сатының табиғатын айқын да ашық көрсетіп береді.