Статистикалық жинақтау

 Саяси жүйснін  қалыпты қызмет етуі үшін талаптардың  «енуін» реттсп отыратын шекаралық  аймақ талап етіледі. Дол осы  аралық аймақта артикуляция, яғни  қажеттіліктердің талаптарға өзгеруі  өтеді. Бұл аймақтың талаптардын бей-берскет ағынына тосқауыл қоятындығы анық бұқаралық талап стулерді рсттеудің өзіндік механизмі болып Табылады.

 Мемлекеттің әлсіреуі, өз функцииларын алуы адам  құмарлықтарының стихиясының шешілуі  мен әлеуметтік-саяси «тығырыққа»  тірейді, бұқаралық талап етулерді рсттсу тетіктерінің қажсттілігі айқын бола бастайды. Саяси жүйе оларды өз қорында ұстап отыруға тиіс, тек осындай жағдайда ғана дамыған демократияны да қиратуга кабілетті «талап сту рснолюциясы» дсп аталатын қысымға бере алады.

 Саяси ииституттар  қызметі мен олардың арасындағы  өзара әрекет норматитік ұлттық  жүйе жиынтығында болатын белгілі  бір принциптср мен нормалардың нәгізінде жүзеге асады.

 Саяси жүйеде  саяси мәдениет, яғни жалпы мәдениеттің  саяси инетитуттар мен саяси  процестермсн байланысты болатын  бір бөлігі фундамснталды мендс болады. Саяси мәдениет ең алдымен саясатқа, саяси қатынастарға және саяси жүйеге бағытталған көріністердің, идеялардың, мақсаттар мен дәстүрлсрдің жиынтып. Бірақ ол жүріс-тұрыстық аспектіні де қамтиды. Егер рухани мәдениет тұтастай алғанда әртүрлі қатынастардағы жүре-тұра нормалары мсн срсжслсрін бслгілссс, саяси модснист саяси сфсрадағы жүріс-тұрыс нормалары мсн “ойын ережелерін” анықтап белгілейді. Ол өмір сүріп отырған саяси жүйснің, оның институттары мен ұйымдарының бірлігі мен тұрақтылығын қамтамасыз ететін құндылықтар жүйссін білдіреді. Қоғамдағы үстемдік етуші саяси мәдениет қорғаныс рөлін, өмір сүріп отырған саяси жүйснің тірегі қызметін атқарады. Барлықтаптар мен әлеуметтік жіктердің саяси мәдениетті игеруі олардың интсграциясына, билік жүйе кең әлеуметтік базасының қалыптасуына, ҚЫЗМЕТ етіп отырған саяси жүйені барлық қоғамның қолдауын қамтамасыз етуінс есптігін тигізсді.

 Саяси мәдсниет  саяси жүйенің, саяси институттардың, саяси қатынастар мен процестердің  сапалық сипаты болып табылады. Белгілі бір мағынада былай айтуға болады қоғамның саяси мәдсниеті қалай болса, саяси жүйс де соған сай болады, өйткені барлық, элемснттер қандай да бір халықтың мәдсниетін жасаушы болып табылатын қоғамның басым бөлігі бөліп көрсететін құндылықтар жүйесімсн анықталынады.

 Саяси жүйенің  негізінде жатқан және оны  анықтаушы құндылықтар проблемасы  мүдделермен тығыз байланысты, себебі  маңыздылық пен құндылық дәуір мүдделерімен анықталынады.

 Әртүрлі әлеуметтік  топтардың мүдделері сәйкес болмайды, сондықтан да құндылыққа деген  көзқарастар, құндылықтық пайымдар  әртүрлі болуы мүмкін. Сонымен  қатар бірқатар ортақ мүдделер де болады. Әлеуметтік келісім мен саяси тұрақтылық — барлық әлеуметтік топтардың, тұтастай қоғамның мүдделері. Сол себептен де саяси мәдениетте ортақ мүдделерден шығатын құндылықтарды және қандай да бір әлеуметтік топтың мүдделерінен шығатын құндылықтық пайымдарды айырып алу қажет. Олардың арақатынасы әрқилы болуы мүмкін. Бірақ антагонизм, үстемдік пен бағыну жағдайында саяси жүйе құндылықтарды үстемдік етуші таптың мүдделеріне сай өлшемде ескереді.

 Саяси жүйе  жалпы адами адамгершілік нормалар  мен талаптардың басымдығын сезінгенде  ғана берік бола алады. Жалпы алғанда адамзат қоғамы шексіздікке, адам болмысының ақиқаттығына деген сенімді қажет етеді. Бұл өте жұқа материя нағыз шынайылық, онымен есептеспеуге ешқашан жол берілмейді.

 Адамгершілік  мақсаттардың, жалпыға маңызды құндылықтардың  ақиқаттығын, нормативтілігін тануда  әртүрлі әлеуметтік күштердің, саяси қозғалыстар мен партиялардың бірігуі өтеді.

 Құндылықтарға деген қатынастың сипатын саяси жүйенің сипаты, полюстері дсспотия мен демократия болып табылатын олардың барлық спектрі анықтайды.

 Саяси жүйелер  әр алуандығымен ерекшеленеді. Саяси ғылым осы өр алуандықты талдауға, жекелей алғанда шатаспас үшін және оларды түсінуге қол жеткізу үшін олардың формалары мен типтерін анықтауға әрдайым талаптанып келеді. Саяси ғылымда саяси-жүйелердің белгілі бір критерилері бойынша бірқатар типологиясы бар:

1) Әлеуметтік-экономикалық  формация типі маңызды критерий  болып табылады. Осы тип бойынша  саяси жүйелердің маркстік типологиясы  құрылған. Формациялық принциптерге  сай құл иеленушілік, феодалдық,  буржуазиялық және социалистік  саяси жүйелерді бөліп көрсетеді. Формациялық төсіл шекарасы туралы мәселе ашық болып қалса да қарастырылып отырған типология барынша ғылыми. Әлеуметтік топтар мүдделерінің келісімі мен қоғамның тұрақтылығын қамтамасыз ету тәрізді саяси жүйе типі қоғамдық қатынастардың сипатымен, үстем таптың мүдделерімен анықталынады. Бірақ саяси жүйені лайықты түсіну үшін фориациялық

 тәсіл антикалық  дәуірден бастау алған өркениеттілікпен толықтырылуы қажет. Бұл әсіресе қазіргі саяси жүйелердің типологиясы үшін маңызды, өйткені қазіргі дөуірде формациялық принцип толықтай жоғалып кетпесе де екінші орынға ығыстырылған.

2) Мұндай тәсілдің  негізін М.Вебер қалаған. Саяси жүйені типологияландырудың критерийі немесе негізі билікті негіздеудің, оның легатимділігінің әдісі болады. Осы критерийге сай саяси жүйелер дәстүрлі және рациональды болып бөлінеді.

 Біріншіден, бағыну түрткілері болып дағды мен харизма, екіншіден — мүдде қызмет етеді. Биліктің дәстүрлі типі дәстүр көрсеткенді атқаратын принциппен қызмет етсе, рационалды немесе легитимді-құқықтық жүйеде билік принциптер мен құқықтық нормаларға негізделінген.

 Вебер бойынша  билікті, оның легитимділігін  негіздеудің бұл дәстүрлік әдісі тек қана заңдылыққа деген сенімге ғана емес, өмір сүріп отырған тәртіп пен биліктің қасиеттілігіне де негізделінген. Өзінің мотивациясы бойынша бұл тип көп жағдайда үлкенге және отбасы иесіне ерікті бағыну дәстүрі берік және тұрақты болатын патриархалды отбасы қатынастарына ұқсас. Легитимацияның дәстүрлі әдісі феодалдық Еуропа мен Шығыс үшін тән. Вебер Батыста да құқықтық мемлекеттің тұрақтылығын нығайту үшін саяси дәстүрлермен бекіту керек деп есептейді. Сол себептен де ол демократияның тұрақтылығы үшін билікті мойындаудың көпғасырлық дәстүрімен мемлекет беделін көтеретін және азаматтардың мемлекетке ерікті бағынуын қолдайтын мұрагерлік монархтың сақталуы пайдалы болар еді деп есептейді