Отбасы және отбасындағы конфликтілі жағдайдың психологиялық-теориялық негізі

Отбасы және отбасындағы конфликтілі жағдайдың психологиялық-теориялық негізі.

Зерттеу тақырыбының өзектілігі. Біз үшінші мыңжылдықтың табалдырығын аттап, қарқынды өзгеріп тұратын қоғамда өмір сүріп отырмыз. Алдыңғы қатарлы елдер жаңа қоғамға, яғни ақпаратты қоғамға кіруде. Осыған байланысты Қазақстан қазір қоғамдық өмірдің барлық саласында батыл өзгерістерді бастан кешіріп отыр. Сондықтан да қоғамымыздың стратегиялық негізгі даму бағытын анықтау, ұлттық ерекшелігімізді жоғалтпай, әлемдік қауымдастықпен бірігуге мүмкіндік беретін приоритет жүйесін құру өте маңызды.

Елбасымыз Н.Назарбаевтың «Қазақстан — 2030″ стратегиялық бағдарламасында және Қазақстан халқына Жолдауында: «Біз жергілікті деңгейде де отбасын, әйелдің жүкті кезін және балаларды тәрбиелеуді қолдаудың жаңа жолдарын табу керекпіз. Неке мен отбасы институтын нығайтудың жолдарын мұқият талдау, жалғызбасты аналар проблемасын шешу керек. Егер біз адамгершілігі жоғары қоғам болғымыз келсе, жұбайлардың бір-бірінің алдындағы, ал ең бастысы, балаларының алдындағы жауапкершілігін күшейтуге тиіспіз. Ата-аналар балаларына, ал балалар өздерінің қартайған ата-аналарына қамқор болғанда, әйел отбасы мен қоғамда құрметке ие болғанда — еліміз үшін алаңдамауға да болады. Қандай жағдайда да, әйелдің өмірі мен денсаулығына қауіп төндірмейтін отбасын жоспарлаудың өркениетті жолына түсуіміз керек. Жас шамасына қарай жүргізілетін саясатта біз жастар мен жеткіншек ұрпаққа, сондай-ақ жас отбасыларға көңіл бөлуді күшейтуге тиіспіз,» — деп атап көрсетті.[50]

Біздің қоғамның маңызды мәселелерінің бірі - отбасы тұрақтылығын, отбасылық қатынасты нығайту, отбасы-некелік өмірге жастарды даярлауды жетілдіру. Некеге және отбасына қатысты рухани өмірдің жұтаңдығы, халықтық дәстүрді естен шығару, осал некенің пайда болып, ажырасуына әкеліп соғады. Ажырасу статистикасы республикамызда әрбір үшінші неке бұзылатынын көрсетіп отыр. Ажырасудың басым көпшілігін мүлдем жас некелер, жаңадан қосылған отбасылар құрайды. Тарихымызға көз салсақ, ежелгі қазақ елінде отбасылардың ажырасуы өте сирек болған. Мұның себебі бұрын халық некеге орнықты, мәңгілік институт ретінде қарады. Мұндай жағдай жұбайлардың төзімділігін, бірін-бірі сынап-мінеудің аз болуын және де тұтастай отбасының тұрақтылығының жоғары көрсеткішін құрады. Білім жүйесінің қоғамдық өмірдің барлық саласына, сондай-ақ отбасына да тигізетін ықпалы мол. Мысалы, жұбайлардың білім дәрежесі көп жағдайда отбасының орнықтылығына әсер етеді. Көбінесе отбасы-некелік қарым-қатынастың нұсқаулары білім деңгейіне байланысты болады. Мысалыға, студенттердің   отбасы   өмірінің   құндылықтары   ішінде   отбасының психологиялық және репродуктивтік қызметтері жетекші орын алады. Жұбайлар қарым-қатынасының басты факторлары ретінде жұбайлардың өзара түсінігі, ұстанымы құндылықтары және мінез-құлық ережесінің ортақтығын бөліп  көрсетеді.  Бұдан  басқа білім жүйесі  жалпы білім беретін мектеп деңгейінде белгілі пәндерді ұйымдастырып,   отбасы және некенің бірлігін сақтауға мақсатты түрде көмектесуі қажет.

Салауатты отбасы — өркениетті қоғамның талабы. Қазіргі заманғы отбасы тәрбиесінің жағдайына әлемдік деңгейде мэн беріліп отыр. Әрбір отбасы қоғамның кішкентай бір бөлігі болып табылатындықтан, қоғамды өркениеттілікке  жеткізу,  ең  алдымен,  әр  отбасындағы  өмірді  дүрыс үйымдастырудан басталмақ.  Оған дэлел  1989  жылы Біріккен Ұлттар ұйымында қабылданған, кейіннен 1995 жылы Қазақстанда қабылданған «Баланың қүқығы туралы Конвенция» бола алады. Онда «Бала толық және үйлесімді   дамуы   ушін,   ол   мейірім   мен   өзара   түсіністігі   бар, қызығушылыққа көп көңіл бөлетін бақытты ахуалдық ортасы бар отбасында өсуі қажет. Сондай-ақ бала әлі дене, ақыл-ой жағынан толыққанды жетілмегендіктен, олар туылғанға дейін де, туылғаннан кейін де ерекше мейірімділікке, қамқорлыққа, әсіресе, қүқықтық қамқорлыққа  мүқтаж» деп көрсетілген.  Бұл  қүжатта  әрбір  ата-ана жасөспірімдердің өркениетті елдерде қазіргі заман талабына сай білім алуын қамтамасыз етуге міндетті екендігін айта келіп, ол білімдердің мына бағытта: баланың жеке басын, талантын, дене және ақыл-ой қабілетін дамыту, адам құқығын құрметтеу, өз ата-анасын сыйлауға, оның мэдени тұрмыс-салтын, тілі мен қүлдылықтарын, елінің ұлттық байлықтарын бағалауға тәрбиелеу, еркін  қоғамда ынтымақтастық,  түсіністік,  ұлтаралық  қарым-қатынаста достық   рухында   саналы   өмір   сүруге   дайындау,   қоршаған   ортаға жанашырлықты тәрбиелеу керектігін үсынып, заман талабы бойынша бүгінгі отбасына  үлкен  жауапкершілік  пен  жоғары  парасаттылық  жүктеледі. Оқушының  жеке түлғалық қалыптасуына  отбасы  тәрбиесінің  ықпалы фиттософиялық.     әлеуметтанушылық.     психологиялық,     педагогикалық зерттеулерде    ерекіпе    көңіл   бөліп,    отбасыньщ    жалпы    теориялі.ік. педагогикалық,   психологиялық  негізін   жасауда  көп   үлес   косқандар: А.Қүнанбаев, А.Байтүрсынов, Ы.Алтынсарин, М.Жүмабаев, Ж.Аймауытов, М.Әуезов, К.Д.Ушинский, А.С.Макаренко, В.А.Сухомлинский.