МАЗМҰНЫ 

 

Кіріспе

     Процесті  жеңілдету үшін көптеген программалау тілдері жасалған. Олардың өзіндік  күшті және әлсіз жақтары бар, олар белгілі бір есептерді шешуге бағытталған.

     Барлық  программалау құралдарын екі басты категорияларға бөлуге болады:

• төмен деңгейдегі программалау тілі;
• жоғарғы деңгейдегі программалау тілі.

     Бірінші топқа Ассамблер тілдерін жатады (мысалы Turbo Assembler, Marco Assembler). Бұл программалық қамсыздандыру құралдары барынша  қысқа әрі жылдам орындалатын кодты алуды қамтамасыз етеді (операциялық жүйелерді сауатты пайдаланған жағдайда). Алайда айта кетерлік жайт, программалау процесінің төменгі деңгейіндегі жұмыс жоғарғы деңгейге қарағанда жалықтырарлық әрі көп. Сонымен қатар, Ассамблер тілінде жазылған программалар қабылдауға жеткілікті ауыр, соңында қателерге әкеліп соқтыру мүмкіндігі жоғары.

      Қазіргі кездегі программалау тілінің арасында ең көп тараған тілдердің бірі Си универсалды программалау тілі. Бірақ оны жүйелік программаларда, транслятор, операциялық жүйелерді жазуда қолдану жақсы жетістіктер береді. Си программалау тілін 1972 жылы Bell laboratories фирмасының қызметкері Денис Ритчи ойлап тапты. Тіл системалық программаларға арналған деп саналғанымен оның мүмкіндігінің өте үлкен болғандықтан оны қолданады, программаларды жазуға да пайдалануға болады. Си тілінде жазылған программаның архитиктуралары әр түрлі компьютерлердің  бірінен бірін ауыстыруға бір операциялық жүйеден екінші операциялық жүйеге ауыстыруға жеңіл. Сонымен қатар Си тіліндегі программалардың орындалу жылдамдығы ассемблер тіліндегі программалардан кем емес. Си тілінің компиляторы қазіргі кездегі барлық операциялық жүйеде жұмыс істей береді. Unix, MSDOS, WINDOWS.

      Менің курстық жұмысым мекеменің жұмысшылары  туралы ақпараттарды өңдейтін программа жазу. Программа С++ тілінде класты қолданып жазылуы керек. Курстық жұмыс теориялық бөлімнен және С++ тілінде жазылған программадан тұрады.

 

1  С++ тілі

1.1  Тілдің алфавиті

Латын алфавитінің  әріптері.

1.А,В…Z,a,b,c…z;

2.0…9;

3.”, , {}, (), [], +,-,/,%,\,,’,.,:,<=,>=,>,<,=,-,!,&,*,#,~Ù,

4. Өрнектеуге  болмайтын символдар: бос орын: табуляция, жаңа жолға көшу.

5. Коментария  жазу үшін орыс альфавиті қолданылады.

      Идентификаторлар. Тілдің ең негізгі түсіністерінің бірі- идентификатор. Ол объектінің атауы ретінде қолданылады. (функцияның, айнымалының, константалардың)

      Идентифатор төмендегі ережеге сай таңдалуы қажет:

1. Олар латын әріптерінің х немесе астын сызу басталуы қажет .
2. Оның ішінде латын әрпі және астын сызу белгілері қолданылуы мүмкін. Бөтен таңбаларды қолдануға болмайды.
3. Си тілінде кіші және үлкен латын әріптері өзгеше деп саналады.
4. Идентификатордың ұзындығы әр программаның жүйесінде әр түрлі ANSI стандарты бойынша 32 таңбадан аспауы керек . Си ++ те шектеуі жоқ.
5. Объектілердің идентификаторы тілдің, түйінді сөздерінің стандартты функциядан және библиотека аттарынан өзгеше болуы қажет.

Си программалау  тілінде түсініктемеге көп көңіл  қойылады. Ол программаны теруді жеңілдетеді. Каментарий мына /* және / таңбалармен шектеледі. / *Бұл түсініктеме */ Си++те мынадай тәсілі бар // мына таңбадан кейін тұрған символдың бәрін сол қатер аяғына дейін түсініктеме деп түсінеді.

1.2  Мәліметтер түрлері.(Типы  данных)

 

        Программалар әр түрлі мәліметтермен жұмыс істейді. Олар қарапайым мәліметтерге бүтін және нақты сандар объектінің жадыдағы адрестерінің көрсеткіштері жатады.

      Реттестірген  мәліметтерге массивтер, файлдар  жатады. Тілде «мәлімет түрі» және түрдің модификаторы. Екі ұғым бар мәлімет  түрі мысалы бұл бүтін сан ал модификатор бар немесе таңбалары жоқ дегенді білдіреді. Таңбалары бар бүтін сан оғ және теріс сан қабылдай алады, ал таңбасы жоқ сан тек қана оң сан қабылдай алады. Си тілінде 5 базалық түрі бар:

1. Char-символдық.
2. Int-бүтін сан.
3. Float-нақты сан.
4. Double-ұзын нақты сан.
5. Viod-мәні жоқ.

 

1. Char типті айнымалының  өлшемі бір байт, оның мәндері  әртүрлі символдар ‘f’, ‘a’,  ‘k’, ‘,’ программада оларды  апострафқа алып жазу керек.
2. Си тілінде бүтін айнымалының өлшемі бір машиналық сөзге тең.-32768-+32767.
3. Float түйінді сөзі нақты сандардан айнымалыда анықтауға қолданылады. 5,6,31,33,-2.01. Нақты санды 3 көшпелі нүкте арқылы да жазуға болады.  54000®54 × 10 =54E 3 5.4 ®54E-1®0.54E1.E таңбасы алдында тұрған санды маркиса, ал Е деп тұрған санды көрсеткіш деп аталады. Float айнымалысына 32 бит беріледі.3.4У-387-3. 4Е+38.
4. Double-түйінді сөзі 2 еселенетін дәлдікпен берілген нақты сандарды анықтайды. Ол ЭВМ жадында 64 бит орын алады. 1,7 Е-308-1-1,7У-308.
5. Viod-түйінді сөзі объетінің мәнін бейтарап етіп қалдыру үшін (нейтрализовать). Ешқандай мәнді әкелмейтін функцияны хабарлау үшін қолданылады. Кейбір базалық типтердің объектісі өзгертілуі мүмкін. Ол  үшін арнайы түйінді сөз модификатор деп аталады. ANSI стандарты бюойынша мынадай модификатор бар Unsigned, Signed, shott, long. модификаторлар спецификаторлардың алдында жазылады. Мысалы: Unsigned char.Егер модификатордан соң спецификатор жазылмаса, онда Си компиляторы оны бүтін деп түсіндіреді. Мысалы long a, long int a, екеуі де бір мағына береді.

1.3  Айнымалылармен мен  константалар

     Программада қолданылатын барлық айнымалылар оларды пайдалануға дейін хабарлануы тиіс.

Хабарлау-объектің қасиеттерін көрсетеді. Мыс: типі бүтін сан,размері 4 байт хабарлау оған ЭВМ жадыларына орын дайындау үшін қажет  Айнымалыларды бірнеше қатарға жазуға болады. Айнымалыларға оларды хабарлау кезінде мән беруге де болады.

int a=5,b=47;

char x=’b’;

char

Си тілінде  жалпы  глобальные және жеке локальные  объектілер болуы мүмкін.

Глобальные-функциясынан тыс анықталады. Сондықтан кез-келген функция үшін жұмыс.

Локальные-функцияның ішінде қолданылады.

Int a/*-Жалпы айнымалыны  анықтау.*/

int function (int b, char c)-/*Функцияны хабарлау.*/

{ /*программа  денесі.*/

int d,l; //жеке  айнымалыларды сипаттау.

float.f

int function(int b,char c)/*-функцияны және оның                                           формальдық параметрлерін анықтау.*/

{ /*функция  денесі.*/

char g;

}

Программа main() функциясын шақырудан басталады. Ол программа денесі. Ал программа денесі {} арасында жазылады. Функция денесі де    аралығында жазылады.

  

Константалар. 

      1.Нақты  сандар-123.456,5.6Е-4.Олар функциясы түрінде жазылады: 123.456  5.6Е-4  .

      2. Бүтін сандар 125.

      3. Қысқа бүтін сандар - олардың соңында Н немесе      әрпі жазылады. 275Н,275n.

      4. Ұзын бүтін сандар – олрадың соңында   немесе   әріптері жазылады. 361327L ,247499l.

      5. Таңбасыз -  олрадың соңында    және     әріптері жазылады. 361327U,361327u    .

      6. Сегіздік сандар – олрадың алдында   әрпі жазылады.

      7. Ол алтылық санау  жүйесіндегі сандар – олардың алдында ОХ және Ох жазылады. Ох 57.

      8. Символдық – апостровқа алынатын жалғыз символ 0,2.

      9. Қатарлық (строк) – тырнақшаға алынған символдар тізбегі «бұл қатарлық константа».

      10. Константалық өрнек – а 60+301.

1.4  Мәліметтерді енгізу  және шығару

 

      СИ  де мәліметтерді енгізу – шығару билиотека функциялары арқылы ұйымдастырылады. Ең қарапайым енгізу механизмі detchar( ) функция арқылы бір символды оқу. Ол былай жазылады: int detchar(void).

  Бұл жерде  аргумент типі, ал функцияның  мәні бүтін болады.  

Операторлар.

x=detchar( )

      x айнымалысына келесі енгізілетін символды меншіктейді. Ол бүтін немесе символдық болу мүмкін.

2)putchar(x); х-айнымалының  мәндерін шығарады detchar(x); және puts хабарлаулары stdio.h атты библиотека функциялары  да бар фаилда жазылған. Библиотекалық  программаларды библиотекаларда қолдану үшін stdio.h фаилды іске қосу керек. Ол препроцессорлардың мынадай дерективасы арқылы  #include<stdio.h>.

      Программалардың басында detchar( )  функциясы үшін символды енгізілгеннен кейін Enter клавишін басу қажет,ал detche ( ) және detch( ) функциялары . Ол режимді, алып тастайды. Enter-ді баспауға болады. 

      Екеуінің  айырмашылығы енгізілген символдарды  экранда көрсетеді. Ал detch  -  көрсетпейді.

1.5  Мәліметтерді формат бойынша шығару.

      Файл ішінде  f функциясы мәліметтерді форматтап шығаруды, іске  асырады.

Форматы: <stdio.h> (“басқару жолы”, аргумент 1, аргумент 2, …,)

Басқару жолы – үш тип компанентінен тұрады.

1. Кәдімгі символдар.
2. Түрлендіретін символдар.
3. Басқару константалары.

 

Түрлендіру  спецификациялары % белгісінен басталады да

түрлендір символыменен бітеді.

% [белгілер] [өріс ені] [дәлдігі[F/N/h]/l] c-n.

С-n- түрлендіру символы блай жазылуы мүмкін.

С-аргумент мәні символ болады.

D немесе i –  аргумент мәні ондық сан болады.

е -аргумент мәні ехе потенциалды түрде берліген нақты сан.

E-аргумент  мәні ехе потенциалды түрде  берліген нақты сан. 

F және f –  жылжымалы нүкте арқылы берілген  нақты сан.

G,g – қажет  емес 0-ді өшіреді.

O – аргумент  мәні сегіздік жүйедегі сан. 

S – сегіздік  жүйедегі символдар қатары.

u – таңбасыз  бүтін сан.

х,x – аргумент мәні он алтылық жүйедегі сандарды

      қабылдайды.

р – аргумент мәні көрсеткіш (указатель).

n    -  форматтау операциясының ішінде  қолданылады. 

      # g,f,l,x –символдарының алдында қолданады.

      Егер % таңбасынан кейін түрлендіру символы тұрмаса оны экранға шығарады. 
 

Print f () функциясы  басқару қатарын қолданады. 

Қанша аргумент бар, олардың типтері қандай?

Басқару символдарының  ең көп қолданылатындары:

\а – дыбыс  символдарын аз уақыт беру.

\в – курсорды  бір позицияға солға жылжыту.

\f – формат көрсету.

\n -жаңа жолға  шығу.

\r -көрсеткішті  қатар басына келу.

\t-горизантальды  табуляция.

\v-вертикалды  табуляция.

\\-«/»- тағбаларын  экранға шығару.

«/»-.-экранға  шығады.

\--       экранға шығады.

\?-?-белгісін  экранға шығарады. 

      Мысалы: print f(²tcomputer)n&d\n,²i)

Алдымен горизантальды  табуляция орындалады, яғни курсор экран шетінен жылжиды. Одан соң  компьтер деген сөз экранға шығады. Одан соң курсор келесі жолдың басына көтеріледі. Одан соң I деген бүтін  сан % d ондық формуласы бойынша  экранға шығады. Ең соңында курсор келесі жолдың басына көшеді.

      Символдар қатарын экранға былайша шығаруға болады. print f(²бұл символдар қатары²)

1.6  Мәліметтерді форматтап енгізу.