Автор: Пользователь скрыл имя, 28 Марта 2013 в 12:16, реферат
Механикада қарастырылатын мəселе – дененің кез келген уақыт мезетіндегі орнын анықтау. Денелердің қозғалысын қарастырғанда, көп жағдайда, олардың деформациялануы ескерілмейді. Қозғалыс кезінде денені құрайтын бөлшектердің ара қашықтықтары өзгермейтін болса, онда ондай денені абсолют қатты дене дейді. Абсолют қатты денелер қозғалысын қарастырғанда, олардың өлшемдерін көбінесе ескермейді. Берілген жағдайда (есепте) өлшемдерін ескермеуге болатын денені материялық нүкте деп атайды. «Дене қозғалады» дегенде, оның немен салыстырғанда қозғалатынын айтпасақ, сөзіміз мағынасыз болады, өйткені механикалық қозғалыс əрқашан салыстырмалы ұғым. Қозғалмайды деп алынған денені санақ денесі дейді.
Деформация (лат. Deformatio бұ
2. КИНЕМАТИКАДАҒЫ НЕГІЗГІ ҰҒЫМДАР
Механика – физиканың денелер қозғалысын зерттейтін бөлімі.
Механикада қарастырылатын мəселе – дененің кез келген уақыт мезетіндегі орнын анықтау. Денелердің қозғалысын қарастырғанда, көп жағдайда, олардың деформациялануы ескерілмейді. Қозғалыс кезінде денені құрайтын бөлшектердің ара қашықтықтары өзгермейтін болса, онда ондай денені абсолют қатты дене дейді. Абсолют қатты денелер қозғалысын қарастырғанда, олардың өлшемдерін көбінесе ескермейді. Берілген жағдайда (есепте) өлшемдерін ескермеуге болатын денені материялық нүкте деп атайды. «Дене қозғалады» дегенде, оның немен салыстырғанда қозғалатынын айтпасақ, сөзіміз мағынасыз болады, өйткені механикалық қозғалыс əрқашан салыстырмалы ұғым. Қозғалмайды деп алынған денені санақ денесі дейді. Санақ денесі жəне ара қашықтық пен уақытты өлшеуге арналған құралдар санақ жүйесін құрайды. Əдетте, санақ жүйесіне белгілі бір координаттар жүйесі бекітіледі (1, а-сурет). Материялық А нүктенің орны санақ жүйесінде координаттар арқылы немесе радиус-вектормен, яғни координаттар басынан берілген А нүктесіне жүргізілген вектормен анықталады (1, б-сурет).Дене екі жағдайда материялық нүкте деп аталады: а) дененің өлшемі осыдене қозғалуы нəтижесінде жүрілген аралықпен салыстырғанда немесе осыденеден басқа денелерге дейінгі ара қашықтықпен салыстырғанда өте аз болса;
б) дененің барлық нүктесі бірдей қозғалыспен сипатталған жағдайда, яғни барлық нүктесінің кез келген мезеттегі жылдамдықтары мен қозғалыс траекториялары бірдей болса, мұндай қозғалыс ілгерлемелі қозғалыс деп аталады. Ілгерлемелі қозғалыс кезінде денемен байланысқан кез келген түзу өзіне өзі параллель орын ауыстырады. Денелердің ілгерлемелі қозғалысы траекторияның түріне қарай екіге бөлінеді: егер траектория түзу болса, онда түзу сызықты ілгерлемелі қозғалыс, ал траектория қисық сызық болса, онда қисық сызықты ілгерлемелі қозғалыс деп аталады.
Перевод
Гидропривод
(a. hydraulic power drive; н. hydraulischer Antrieb; ф. commande hydraulique; и. mando hidraulico) - совокупность устройств,
в число к-рых входят гидропередача, система
управления и вспомогат. оборудование
для приведения в движение механизмов
и машин посредством рабочей жидкости,
поступающей под давлением. Гидропередача
- часть Г., предназначенная для передачи
движения от приводящего двигателя к машинам
и механизмам. В качестве источника энергии
Г. используются тепловой, электрич., пневматич.
двигатели и др. Рабочей жидкостью служат
масла, эмульсии и др. Осн. цель применения
Г. - обеспечение в широком диапазоне заданной
частоты вращения или скорости перемещения
исполнит. органа машины, рациональное
и достаточно независимое расположение
узлов и деталей привода, уменьшение массы
и габаритов машины, снижение динамич.
нагрузок и защита от перегрузок, повышение
надёжности горн. машин, работающих в условиях,
опасных по газу, пыли и т.д. Гидропередачи
бывают объёмными (гидростатическими),
гидродинамическими и смешанными. В горн.
машинах преим. применяются первые два
вида гидропередачи.
Действие объёмной гидропередачи основано
на использовании гидростатич. напора
жидкости. Состоит из объёмного насоса,
объёмного гидравлич. двигателя, резервуара
для рабочей жидкости, трубопроводов.
По кинематике различаются передачи возвратно-поступат.,
возвратно-поворотного и вращат. движения.
Позволяет с высокой точностью устанавливать
или изменять скорость машины при произвольном
нагружении, развивать или поддерживать
значит. нагрузки на исполнит. органе,
точно воспроизводить заданные режимы
вращат. или возвратно-поступат. движения.
В горн. машиностроении впервые применена
в 1932 на врубовой машине с гидравлич. механизмом
подачи. В горн. деле широко используются
объёмные гидропередачи в приводе механизир.
крепей и индивидуальных средств крепления,
а также угледобывающих и проходч. комбайнов.
Приводная часть при Г. уменьшается до
3-4 раз и снижается масса самой машины
(напр., роторных экскаваторов на 10-30%).
Действие гидродинамич. передачи основано
на передаче крутящего момента через жидкость,
циркулирующую в лопастных колёсах, за
счёт изменения момента кол-ва движения
рабочей жидкости. Гидродинамич. передачи
подразделяются на гидромуфты, в к-рых
передача осуществляется двумя лопастными
колёсами - насосным и турбинным, имеющими
одинаковые крутящие моменты на ведущем
и ведомых валах, и на гидротрансформаторы
- передача с тремя лопастными колёсами
(насосное, реактор, турбинное), к-рые в
зависимости от нагрузки бесступенчато
регулируют частоту вращения ведомого
(турбинного) вала. Приводы с гидромуфтами
(предохранит. и пускопредохранит. типов)
применяются в машинах, испытывающих резко-переменные
нагрузки, - скребковые и ленточные конвейеры,
роторные экскаваторы и др. Гидротрансформатор
используется в машинах, где необходимо
обеспечить работу приводного двигателя
при постоянной мощности независимо от
нагрузки на валу турбинного колеса.
Г. применяется в нефт. оборудовании (гидропоршневые
глубинные насосные установки, гидрокачалки,
буровые установки и др.), на трансп., дорожно-строит.,
карьерных и др. машинах.