Сақтандыру туралы түсінік

Сақтандыру - әлеуметтік, қоғамдық тәуекелділіктерді реттей отырып басқарумен, сақтандыру қатынастарының тәртібін, түрлерін және шарттары заңдық негіз  арқылы реттеумен шектеледі. Нарықтық рефориалардың бастапқы кезеңдерінде сақтандыру үдерісін анықтайтын ережелер болмады, бұл сақтандыру қызметінде тәжірибесі жоқ көптеген компаниялардын пайда болуына әкелді.  
    Ұлттық нарықтағы құрылымдық-атқарымдық сақтандыру қызметтері әлеуметтік-экономикалық қатынастардың даму деңгейіне және нарықтағы өзара қатысушыларға бейімделген заңдық сақтандыру негізінің жағдайына тікелей байланысты. Сақтандыру жүйесі азырақ дамыған елдердің заңдарында сақтандыру қызметтері нарығын құру және негізгі қатысушылар әрекеті туралы түсіндірулер беріледі. Бұл Қазақстанға да қатысты: «Сақтандыру қызметі туралы» заңда сақтандыру нарығы   құрылымдық-атқарымдық өзара байланыстары айқын көрсетіліп толық анықтамасы келтірілмейді. 2003 жылғы 10-шілдедегі «Сақтандыру қызметі туралы» қазақстан Республикасы заңының 10-бабына сәйкес сақтандыру нарығына қатынасушыларға мыналар жатады: 
-    сақтандыру (қайта сақтандырушы) ұйымдары; 
-    сақтандыру қоры; 
-    сақтандыру агенті; 
-    сақтанушы, сақтандырудан пайда алушы; 
-    уәкілетті аудиторлық ұйым; 
-    сақтандыруға байланысты кәсіпкерлік қызметті жүзеге aсырушы өзге жеке және заңды тұлғалар.   
    Бұл институттардың өзараіс-қимыл нысандары сақтандыру нарығы қосалқы жүйесінің ауқымын, мазмұнын және негізгі міндеттерін баламалы түрде көрсетуі тиіс: сақтандыру саласындағымемлекеттік органдар мен ұйымдарды, сақтанушылар мен сақтандырушыларды, сақтандыру қызметтері инфрақұрылым нарығының объектілерін. Сақтандыру ісінде мемлекеттің қатысуы мемлекеттік сақтандыруды дамыту мен сақтандыру бизнесін реттеу секілді бағыттарда көрінуі тиіс. 
    Мемлекеттік сақтандыруға мемлекеттік бюджет пен оның шығыс бөлігін қалыптастыратын қазір заңдық және атқарушы билік органдарының қарамағындағы халықтың еңбекпен қамтылмағандарын әлеуметтік қамтамасыз етілуін қамтитын    әлеуметтік сақтандыру енуі тиіс. Халықтың бұл тобына түсетін жәрдемақылар мен жеңілдіктер, олардың қоғамға енгізген еңбек үлесіне емес, адамдардың бұл санатының тек мұқтаждық және еңбеккежарамсыздық дәрежесімен анықталады. Сақтандыру төлемдерін қоғамның барлық жұмысқа жарамды мүшелері мен жұмыс берушілердің сақтандыру жарналарынанжиналған қаражаттан төлеу қажет. Мемлекеттік әлеуметтік сақтандыру бүкіл халық үшін міндетті болуы тиіс. Мемлекеттің міндетті ісі- кепілділік. Сақтандыру төлемдеріне кепілдік беру Қорын құру міндетті сақтандырудың жаппай және әлеуметті мәнді түрлері бойынша сақтанушылрдың мүдделерінің жоғарырақ қорғалуын қамтамасыз етеді. Бұл қордың құрылтайшылары ҚР Үкіметі мен  
Ұлттық банкі болып есептеледі. Қатысушылары – сақтандырудың міндетті түрлерін жүзеге асыратын барлық сақтандыру ұйымдары.  
Сақтанушыларға мәжбүр болған кепілдікті төлемдер Қор арқылы тек, сақтандыру ұйымы таратылуға мәжбүр болған жағдайда жүзеге асырылады. 
    Мемлекттік әлеуметтік сақтандырудың міндеттілігі -  әлеуметтік сақтандыру жүйесіне енгізілген адамдарды сақтандыру арқылы қорғауын күшейту; кепілдік; сақтандыру жарналарын жинау және қорларды қалыптастыру есебінен әлеуметтік көрсетілетін  қызметтерді қаржыландыру үшін ресурстарды шоғырландыруға бағдарланған экономикалық; инвестициялық – уақытша ераін ақща қаражаттарын мемлекеттік қарыздар, кәсіпорындар акцияларына, банкінің бағалы қағаздарына және басқа қаржы құралдарына жұмсаудан пайда алу есебіне сақтандыру қорларын арттыруға бағыттау; реттеу-сақтандыру тәуекелдіктерін бөлу міндеттерін орындау қажеттілігінен туындаған. Жалпы нарықтың анықтамасына және оның ішінде сақтандаруға сәйкес оның құрамына сақтандыру ұйымдары мен компаниялар, серіктестіктер, бәсекелес, сақтандыру делдалдары, сақтандыру жарнасын есептеуші мамандар, кеңес берушілер енеді. 
    Сақтандыру ұйымның күй – жайын анықтаған кезде басқарудың алдын алу әдістерін пайдаланған және объектінің даму баламаларын бағалаған жөн, себебі, бұл ең алдымен күтпеген жағдайдын белгілірін анықтау, оның ішінде бір қалыпсыз әдістерді жүргізу дамуды болжауды әзірлеудің негізі болады. Бұл қиындық нышандарын, жағымсыз құбылыстарды табуға және бар мүмкіндіктерді анықтауға жағдай жасайды. 
    Сақтандыру ұйымдары сақтанушылардың, сақтандырушылардың өскелең талаптарына жауап беретін өзін-өзі реттеудің жетілдірілген мөлшеріне әсер ету мүмкіндігі артықшылық болып табылады. Егер     өзін-өзі реттейтін сақтандыру ұйымына немесе бірлестікте мүшелік міндетті болса, бәсекелестікті шектеу қауіпі тындайды.    Өзін-өзі реттейтін ұйымдар бір қалыпсыз даму заңдарына бағынады, өйткені олардағы өрісінің орналасуы тұрақты да, өзгермелі де, уақытша болуы мүкін, алайда өзара байланыс жүйесінде ажырағысыз және іске асырылғыш болады, Ұйымның мақсатқа сай жаңа сапалы бөліктерді қайта жасауға қабілеттілігі  Өзін-өзі реттейтін ұйымдардың икемділігін, көнгіштігін, бейімделушілігін сипаттайды, Бұл ұйымдарбейкоммерциялық ұйымдар болып есептеледі, олардың қызмет ету көздері болып демеушілердің дарналары, мемлекеттік өкімео органдарының, басқарма, жергілікті өзін-өзі басқару органдарының көмектері мен қолдаулары және басқа қайырымдылықтар саналады. Ал олардың қызметі, оларды құру нысандары т.б. өзін-өзі реттейтін ұйымдар туралы ережелерді ескеріп, сондай-ақ сақтандыру заңдарымен және сақтандыру нарығының ерекшк шарттарымен анықталады. Сақтандыру нарығындағы ұйымдардың қатарына сақтандыру нарығының кәсіптік қатысушыларын біріктіретін мемлекеттік емес бейкоммерциялық ұйымдарды жатқызуға болады. Сақтандырушылар, делдалдар, сақтандыру агенттері, актуарийлердің өзін-өзі реттейтін ұйымдардың, яғни экономиканың бір саласындағы бір немесе әртүрлерінің қызметін жүзеге асыратындардың тез пайда болатынын шамалауға болады. Қызмет ету мақсаты, кез келген басқа бірлестіктегі сияқты – оған қатысушылардың мүдделерін қорғау және сақтандыру саласын дамыту болып табылады. 
 
 
 
Сақтандыру — қоғамның экономикалық қатынастарының айрықша сферасын бейнелейтін көне категорияларының бірі. Сақтандыру сферасы адам өмірінің, өндірістік және әлеу-меттік-экономикалық қызметтің барлық жағын қамтиды. Сақ-тандыруға түрткі болатын басты себеп — бүл өндіріс пен адам өмірінің қауіп-қатерлі сипаты. Сондықтан ендіріс процестерін жалгастыру, азаматтардың жекелеген санаттарының өмір тіршілігі мен әл-ауқатын қолдап отыру мақсатында оларды сатып алу үшін қоғамның, жеке өндірушілердің, олардың топ-тарының (салалық және аумақтық аспектілерде) натуралдық-заттай босалқы қорларын да немесе резервтерін де, сондай-ақ ақша ресурстарын да кіріктіретін қажетті қаражаттары болуы тиіс. Мүндай ақша қаражаттары әдетте резерв және сақтық қорлары түрінде  қалыптасады. 
Сақтандырудың мақсаты қоғамдық үдайы өндірістің үздіксіздігін қамтамасыз ету үшін азаматтарды, мүліктерді, өндіріс процестерін қоғамдық және үжымдық қорғау болып табылады. 
Сақтандыру категориясы үшін мына белгілер оған тән болып келеді: 
1)    қатынастардың ықтималдық сипаты; 
2)    қатынастардың төтенше (жай емес) сипаты (кез келген 
аукымда — мемлекеттік, аймақтық деңгейде, кәсіпорын немесе 
оның бөлімшесі, жеке адам деңгейінде). 
Сақтандыру категориясының қаржы категориясымен ортақ өзгеше белгілері бар: 
сақтық қатынастарының ақшалай сипаты; 
сақтандырудың қоғамдық енімнің қүнын қайта белуге қатысуы; 
оның іс-қимылы ақша қорларын жасап, пайдаланумен косар-ланып отырады; 
сақтық қатынастарының бір бөлігінің міндетті сипатынын болуы; 
  
ақша қорларын жасап, пайдалану кезіндегі сақтық балама-лыгы барлық жағдайда бола бермейді (қатынастардын. балама-сыздығы). 
Сақтандыру шеңберінде мемлекет сақтық ресурстары меншігінің субъектісі болып келетіндікген сақтандыру жалпы мемлекет қаржысының қурамды бөлігі болып табылады, қалған барлық жағдайда сақтық ісін (қызметті, бизнесті) экономика-лық жүйе шеңберіндегі айрықша сақтанушыға немесе оның қайта бөлу процестерін жүзеге асыратын арнаулы қаржы-кредит инс-титуты ретінде қарауға болады. 
Сақтандырудың экономикалық моні барлық қатысушылардың төлемдері есебінен оқыс оқиғаға үшырағанға көмек көрсетілетін-дігінде. Демек, сақтандыру — қолайсыз қубылыстар мен кутпеген оқигалар болган кезде жеке жоне заңи тулгалардың муліктік мудделерін қоргау жоне оларга материалдық зиянды төлеу ушін мақсатты ақша қорларын қуру жөне пайдалану жәніндегі қайта бәлгіштік қатьшастардың айрықша сферасы. 
Сақтандырудың экономикалық мөніне бүл категорияның қоғамдық арналымының көрінісі ретінде оның бәлу, әтемдік, жинақтық және бақылау функциялары сай келеді. 
Бөлу функциясы: бүл функцияның өзгешелігі қапта бөлу ретіндс көрінуі. Ол алдын алу функциясына, мысалы, алдын алу шараларын қаржыландыру жолымен сақтық жағдайының болу мүмкіндігін жоюға бүгіледі. Жеке басты сақтандыруда бөлу функциясы сақтандырудың тиісті түрлерінің жинақтық функ-циясына бүгіледі. 
Бақылау функциясы сақтық төлемдерін жүмылдыруды жөне сақтық қорын қатаң мақсатты пайдалануды қамтамасыз етуге байланысты болатын тараптардың нақты қатынастарында көрінеді. 
Соңғы уақытта бірқатар зерттеушілер сақтандыру экономи-калық категориясын сипаттау үшін тоуекелдік фунщиясын қарау-ды үсынады, өйткені сақтық тоуекелі сақтандырудың негізгі арналымымен - қолайсыз оқиғалардан болған зиянның орнын толтырумен байланысты. 
Сақтық қатынастарының бір бөлігінің салыстырмалы жал-пы бағыттылығы мен (кең арналымдағы резервтік қорларды пай-далана отырып) қогамдық қоргаудың жуйесі арқылы тиісті ақша қаражаттарының арналымы болады. Бүл қатынастар мен қорлар байланысылған жөне жалпыүлттық сипаты бар төтенше уақиғаларды ескертуге жөне жоюға бағытталған. Мүндай жағ-дайларда   түрақты   жүмыс   істейтін   қорлардан   басқа (жалпы мемлекеттік материалдық резервтерден, Үкіметтің резервтік қорларынан) көсіпорындардың, үйымдардың, халық-тың ерікті қайырымдылықтары есебінен қосымша қаражаттар жүмыдцырылуы мүмкін. Бүл қорлар халыққа, өндіріс пен ин-фрақүрылымның объектілерін жаңғыртуға, экологиялық тепе-теңцікті қалпына келтіру жөніндегі шараларды жүзеге асыруға келтірілген зиянды етеуге пайдаланылады. 
Қатынастырдың екінші бөлігінің біршама тар арналымдағы қоларды — әлеуметтік қорлар мен өлеуметтік қамсыздандыру қорын жасап, пайдалана отырып, азаматтардың әлеуметтік жағ-дайын қорғауға бағыттылығы болады. Бүл қатынастардың іс-өрекеті халықты өлеуметтік қорғаудың қажеттігімен байланысы. 
Үшінші бөлік қатынастардың түйық аясын пайдалана оты-рып және олардың осы жиынтығы шегінде бүл қатынастардың баламалылығына жете отырып, адамдардың денсаулығы мен өл-ауқатын, олардың мүлкін, сонымен бірге шаруашылық жүргізуші субъектілердің мүлкін сақтық қорғау жөніндегі қаты-настар болып табылады. Бүл — жалпы сақтандыру мен өмірді сақтандыру және шаруашыяық жургізуші субъектілер ушін мүлікті сақтандыру. 
Сақтандырудың жалпы жүйесінің салыстырмалы дербес бөлігі медициналық сақтандыру болып табылады. 
Сақтандыру кезінде сақтық резервтері мен қорларын қалып-тастырудың екі негізгі әдісі қодданылады, олар: бюджеттік жөне сақтық әдістері. 
Қаржыларды қалыптастырудың бюджеттік одісі бюджеттердің қаражаттарын, яғни бүкіл қоғамның қаражатта-рын пайдалануды болжайды. 
Сақтық одісі қорларды шаруашылық жүргізуші субъектілер мен халықтың жарналары есебінен жасауды алдын ала қарасты-рады; жарналардың мөлшері және оларды төлеудің тәртібі сақ-тандырудың түріне қарай немесе заңмен не сақтық қатынаста-рының қатысушылары арасындағы арнайы келісімшартпен анықталады. 
Сақтық қатынастарының бірінші бөлігінде — қоғамдық қор-ғауда бюджеттік әдіс пайдаланылады, екінші бөлікте - әлеуметтік сақтандыруда — қос әдіс, үшінші бөлікте — жалпы сақтандыру мен өмірді сақтандыруда тек сақтық әдіс пайдаланылады. 
Ірі апаттар мен нөубеттердің зардаптарын жою женіндегі шараларды қаржыландыру үшін қайырымдылық қайыр кәрсету алымы немесе белгілі бір уақиға шалмаған қатысушылар ара-сында қаражаттарды бөлу сияқты көмекші әдістер қолданылуы 
396 
  
мүмкін. Сонымен бірге, өзін-өзі сақтандыру негізінде ақша қара-жаттарын немесе материалдық босалқы қорларды қалыптастыру өдісі де болуы мүмкін. Мұндай әдіс ауыл шаруашылығында (бо-салқы қорлар - жемшөп, түқым, отын және т.б. қорлар), мате-риалдық өндіріс сферасының көсіпорындарында (шикізаттың, шала фабрикаттардың, басқа материалдардың босалқы қорла-ры) қолданылады; азаматтардың жекеше жинақ ақшалары олар-дың сақтық босалқы қорлары ретінде қаралуы мүмкін. 
Сақтандыру экономикалық категориясының материалдық-ақшалай иелері сақтық қорлары бола алады, олар қоғамдық үдайы өндірістің элементтері, сақтық қатынастары қатысушыларының жарналары, мемлекеттік бюджет қаражаттары, қаражаттардың ерікті аударымдары, қайыр көрсету және сақтық қатынастары қатысушыларының тарапынан болатын бірқатар басқа айрық-шалықты төлемдер есебінен қалыптасатын ақшалай немесе ма-териалдық қаражаттардың резервтері болып табылады. 
Сақтық қорлары — қоғамның үлттық шаруашылыгындағы сан алуан, алдын ала болжануы мүмкін емес жайттардан сақтан-дыруға арналған қоғамның резерв қорлары жүйесінің қажетті қүрамды бөлігі. 
Мүліктік мүдделерді қорғауды, материалдық зияннан сақ-тандыруды және оның орнын толтыруды сақтандыруды жүзеге асыратын сақтық қоры материалдық немесе ақша қорлары ны-санында жасалады. Сақтық қорларында қоғам мүшелерінің үжымдық және жеке мүдделері қорғалады, олардың тіршілік әрекетінің сан қырлы экономикалық және өлеуметтік аспектілері көрінеді. 
Сақтық қорларының басқа қорлардан ерекшелігі: олар ал-дын ала түтыну қорларына да, жинақтау қорларына да жатпай-ды. Ол — табыс ретінде түтынылмайтын жөне қорлануға міндетті қызмет етпейтін табыстардың бірден-бір бөлігі. 
Нарықтық экономикада сақтық қатынастарының едәуір бөлігі коммерииялық қатынастар болып табылады. Ең алдымен бүл жалпы сақтандыру мен өмірді сақтандыру категориясына қатысты, бүлардың қызметтер көрсетуі өзгеше сақтық қызметтерін көрсетуге түрленеді және мүндай қызметтер көрсетудің еркін рыногында үсынылады. Бүл қызметтер көрсетудің бағасы сақтық тарифтері мен жарналары түрінде болады. Сақтық қызметтерін көрсетуге сүраным олардын, сапа-сымен жөне бағаның деңгейімен анықталады. 
Клиенттерді тарту үшін сақтық үйымдары клиентураға қыз-мет корсетуді жақсартады, қызметтер көрсетудің ассортиментін 
397 
  
кеңейтеді, ысыраптар мен зияндарды отеу жөніндсгі кепілдіктерді арттырады. 
Сақтандырылушылардың жарналары есебінен жасалынатын сақтық қорлары белгілі бір уақытта тікелей арналымында - сақ-тық төлемдерін төлеу үшін (сақтық жағдайының болу немесе ыктималдық сипатына қарай оның пайда болмау мезетінс дейін) пайдаланылмауы мүмкін. Мүндай жағдайларда сақтық қорла-рының қаражаттары қосымша табыс алу үшін коммсрциялық айналымға жіберілуі мүмкін. Өз кезегінде, бүл табыстардың бір бөлігін тапсырыскерлерді тарту үшін сақтық кызметтерін көрсетудің бағасын төмендетугс бағыттаған орынды. Сақтық үйымдарының осыган үқсас операциясы сақтық рыногында пайдалырак, шарттарда қолайсыз түрлі жағдайлардың салдарла-ры кезіндегі ысыраптар мен залалдардан қашқысы келстін тапсырыскерлерді тарту жоніндегі бәсекенің пайда болуына жәрдемдеседі. 
Экономиканың нарықтық қатынастарға көшуі, кәсіпксрлік қызметтің дамуы, тауар мен айырбас шеңберінің, шаруашылық жүргізуші субъектілер арасындағы өзара кслісімшарт міндеттемелерінің кеңеюі сақтандыру арқылы болатын кепіддіктердің берік жүйесін талап етеді. Тек сақтандыру нсгізіндс ғана материалдық игіліктерді өндіру, болу, айыртбастау жонс түтыну процесінде пайда болатын қоғамдық және жеке мүдделерді қорғау мүмкін болады. 
Өтпелі экономика жағдайындағы сақтандыру институтының ерекше маңыздылығы бірқатар факторлармен айқындалады. 
Біріншіден, мемлекет тарапынан көзделген шаралардың си-паты мен көлеміне карамастан, сақтандыру халық пен үйымдар-дың түрлі мүдделерін қосымша қорғауға мүмкіндік береді. Қазіргі кезде табиғи және техногендік сипаттағы төтеншс жағдайларды жою жөніндегі шығыстардың негізгі ауырпалығы мүмкіндігі объективті түрде шектеулі болып табылатын мсмлекеттік бюд-жетке түседі. 
Екіншіден, сақтандыру механизмін қазіргі жағдайда пайда-лану елдегі кәсіпкерлік қызметті жедел дамытуды, Қазақстан экономикасының негізгі саласының ерекшеліктсрін, оның кли-маты мсн гсографиялық орналасуы, экологиясының дсңгейін ескере отырып, өндіріс технологиясын жетілдіруді камтамасыз етеді. 
Сақтық жүйссі республика экономикасының сснімді орі ор-нықты дамуына, халықты әлеуметтік қорғауды арттыру үшін қосымша негіз жасауға, азаматтар мен шаруашылық жургізуші 
398 
  
субъекті.іерінің мүлкін сақтандыруға ықпал стугс тиіс. Сақтан-дыру моселесі, медициналық сақтандыруды қоса алғанда, әлсумеп ік камсыздандырудың проблемаларына тікелсй қатыс-ты. 
Сакландыру, табыс (пайда) түсіру мақсатымсн коммерция-ның шектес сфсраларына қаражаттарды инвестициялау жоніндегі сақтық үйымдарының қызметі сақтық ісі ретіндс болып корінеді. 
Сақтандыру — сақгпық үйымы оз активтері есебінен жүзеге асыратыи сақтық төлемі арқылы сақтандыру шартында белгіленген сақтык жагдайы немесе озге де оқигалар туындаган квзде жеке иемесе іаңи тулгалардың заңды мудделерін муліктік жагынан қоргауга байланысты қатынастар кешені. 
Сактандыру процесі сақтандыру шарты негізінде не озара сақтандыру қоғамына мүшелік негізінде жүзегс асырылады. 
Сақтандыру шарты бойынша бір тарап (сақтанушы) сақтық сыйақыіарын толеуге міндеттенеді, ал скінші тарап (сақтандыру-шы) сақтық жағдайы пайда болған кезде сақтанушыға немесс оның пайдасына шарт жасалған озге де түлғаға (пайда алушыға) шартта белгіленген соманың (сақтық сомасының) шсгінде сақ-тық өтемін төлеуге міндеттенсді. 
Қазақстан Республикасының Азаматтық кодексі бойынша мыналар сақтандырудың нысандары болып табылады: 
міндеттілік дорежесі бойынша — ерікті жәнс міндстті; 
сақтандыру объектісі бойынша ~ жеке жонс мүліктік; 
сақтық өтемді жүзеге асыру негіздері бойынша — жинақтау-шы жөне жинақтаушы емсс. 
Міидетті сақтандыру - заңнамалық актілер талаптарына орай жүзегс асырылатын сақтандыру. Ол сақтанушының ессбінсн жүзеге асырылады. Міндетті сақтандырудын. өрбір түрі сақтан-дырудың жеке (болек) сыныбы болып табылады. Міндстті сак-тандыру нысаны бойынша әрбір сыныптың мазмүны және оны жүргіз\ жағдайлары бойынша қосымша талаптар сақтандырудың осы сыныбын реттейтін заңнамалық актілермсн бслгілснсді. 
Ерікті сақтандыру — тараптардың еркін білдіруіне орай жүзсгс асырылатын сақтандыру. 
Сақтық қызметі - сақтық (қайта сақтандыру) үйымының сақтық (қайта сақтандыру) шарттарын жасау мен орындауға бай-ланыс ы Қазақстан Республикаеы заңнамаларының талаптары-на сәйкес уэкілстті органның лицензиясы негізіндс жүзсғе асы-рылатын қызмст. 
Сақтық қызмстін үйымдастыру жоне мемлекеттік реттсу мсн лицеи іиялауды жүзегс асыру үшін сақтандыру салаларга, сынып- 
399 
  
Сақтық үйымы бола отырып, корпорация "Сақтық қызметі туралы" заңға сойкес іс-әрекет етуге міндетті. Осыған байланыс-ты сақтандырудың немесе қайта сақтандырудың жскс келісімшарты бойынша сақтық (қайта сақтандыру) үйымының міндеттемелердің ең жоғары келемі меншікті капитал мсн сақ-тық резервтерінің 10%-ын құрайды. Тәуекелдікті сақтандыруға корпорация алатын көлемдердің әлуетін көбейту мақсатымен, сондай-ақ алапаттық сипаттағы уақиғалар кезінде төлем қабілетсіздігі тәуекелдігін болдырмау үшін жетекші халықара-лық қайта сақтандыру үйымдарына тәуекелдіктерді ішінара қайта сақтандыру практикасы жүзеге асырылады. 
Сақтандырылған мүліктің түріне немесе тобына қарай сақтандарудың мынадай түрлерін ажыратады: ауыл шаруашы-лығы дақылдарын, малдарды, қүрылыстарды, мемлекеттік, жеке меншік, кооперативтік кәсіпорындардың, қоғамдық үйымдардың мүлкін, көлік қүралдарын, қаржылық тәуекелді (соның ішінде банк салымдары мен банк операцияларын, ба-ғалы қағаздар рыногындағы операцияларды), жүктерді, мүнай операцияларын (мүнай шығару, оны өңдеу және тасымалдау жөніндегі) жоне т.т. сақтандару. Мүліктік сақтандыруға міндетті нысанда көліктің барлық түрімен тасу жасалғанда тасымалдаушының жолаушылар алдындағы азаматтық-қүқықтық жауаптылығы мен автокелік иелерінің азаматтық-қүқықтық жауаптылығы сақтандырылады. 1996 жылдан бас-тан ауыл шаруашылығы өндірісін: көп жылдық екпелерді, ауыл шаруашылығы малдарын, жылжымалы және жылжымайтын мүліктерді, ауыл шаруашылығы өнімдері мен тауарларын қолайсыз табиғат-климат жағдайларынан, эпизоотиялардан және басқа дүлей апаттардан міндетті сақтандыру қайта қал-пына келтірілді. 
Өмірді сақтандыру — азаматтардың өмірін, денсаулығын, еңбек қабілеттігін және жеке басына байланысты өзге де мүдделерін залалдан қорғаудың нысаны, ол жеке басты және әлеуметтік сақтандыру қызметтерінің көмегімен жүзеге асады. 
Өмірді сақтандыру сақтандырылушы қайтыс болган немесе ол сақтандыру мерзімі біткенге дейін немесе сақтандыру шар-тында белгіленген жасқа дейін өмір сүрген жағдайда сақтык төлемін жүзеге асыруды көздейтін жеке басты сақтандыру түрлерінің жиынтыгы болып табылады. 
Аннуитеттік сақтандыру сақтандырылушы белгілі бір жас-қа жеткен, еңбек қабілетін (жасына, мүгедектігіне байланыс-ты, науқастығына байланысты) жоғалтқан, асыраушысы қай- 
404 
  
тыс болған, жүмыссыз қалған жағдайларда немссс сақтанды-рылушыиың жеке табыстарының кемуіне немесс одан айы-рылуына океліп соққан өзге де жағдайларда зейнстақы нсме-се рента түрінде кезең-кезеңімен сақтық төлемдерін жүзеге асыру козделетін жеке басты сақтандыру түрлерінің жиын-тығы болып табылады. 
Жеке басты сақтандырудың сан алуан түрлері бар: емірді аралас сақтандыру, балаларды сақтандыру, некені сақтандыру, шаруашылық жүргізуші субъектілер есебінен олардың қызметксрлерін сақтандыру, әуе, темір жол, теңіз, ішкі су жәнс облысаралық, халықаралық автомобиль колігінің жолаушыларын сақтандыру және т.с.с. 
Жекс басты сақтандырудың аталған түрлері жолаушыларды сақтандырудан басқасы ерікті нысанда жүргізіледі. Міндетті нысанда сондай-ақ көлік қүралдары иелерінің азаматтық-қүқықтык, жауптылығы, әскери қызметшілердің жеке қүрамы, ішкі істер органдарының, үлттық қауіпсіздік, салық службасы қызметксрлері сақтандырылады. 
Сақтандырудың экологиялық тәрізді түрі жіктемеде аралық жағдайда болады: ол жеке басты жонс мүліктік, міндстті және срікті болуы мүмкін. 
Сақтық қатынастарының бүл бөлігінің баяндалған ерекшеліктері мүлікті жөне жеке басты сақтандыру озіндік өзгешелігі бар дербес экономикалық катсгория ретінде болып танылады деп түйін жасауға мүмкіндік береді. 
 І&.З. Міидст-әдеуметтікхактЯндырУ'—"" 
Міндетті олеуметтік сақтандыру — азаматтарды сңбск сту қабілетін жоғалтуына және (немесе) жүмысынан айрылуына, сондай-ақ асыраушысынан айрылуына байланысты кірістің бір бөлігін отеу үшін мемлекет үйымдастыратын, бақылайтын және кепілдік беретін шаралардың жиынтығы, азаматтарды әлеуметтік қорғаудың мемлекет жүзеге асыратын нысандарының бірі. Алайда бүл екі жүйенің арасындағы айырмашылық азаматтардың еңбек қызметіне қатысты жөне еңбекке жарамсыздар үшін қорларды қалыптастыру әдістерімен қаланған.(13.3 бөлімді қараңыз) 
Әлеуметтік қамсыздандыру және әлеуметтік сақтандыру ка-тегорияларының іс-әрекетінің объективті қажеттігі үлғаймалы үдайы ондіріс процесінің, атап айтқанда, оның қүрамдастары-ның бірінің — жүмыс күшінің үдайы толықтырылуының талап-тарынам туындайды. Үдайы өндірістің бүл   түрі үшін қаражат- 
405 
  
шектеулілігі жағдайында әлеумсттік толсмақыларды онбойы индексациялап отыру қажеттігін тудырды. 
Қазақстанда жүргізіліп жатқан зсйнстақы рсформасынын. негізінс қойылған екінші қагидаттың іс-орскстінс негізделген жүйе мыналармен сипатталады. 
1)    зсйнетақымен қамтамасыз етуді мемлексттік реттеу; 
2)    зсйнстақы қорын қалыптастыруға қатысқан 30 жастан 
төмсн смес азаматтар үшін ең аз белгілінген күнкоріс миниму- 
мын сақтау жөніндегі мемлскеттің кепілдіктері; 
3)    зсйнстақы жинақ ақшасын жәнс элеуметтік қамсыздан- 
дырудың басқа нысандарын мсжелсу; 
4)    зейнетақы қорланымдарын қалыптастыруға еңбск стугс 
қабілстті жастагы барлық азаматтардың міндстті қатысуы; 
5)    сңбск стуге қабілстті азаматтардың қартайғанда озін зсй- 
нстақымсн қамсыздандыруы үшін жскс жауапкершілігі; 
 
6)    инвестициялаудың тиімділігін жөне зейнстақы жинақ 
ақшасыиың қауіпсіздігін қамтамасыз сту; 
7)    жинақтаушы зсйнетақы қорларындағы қорланымдарға 
азаматтардың мүралану қүқығын бслгілсу; 
8)    қосымша срікті зейнетақымен қамсыздандыруға азамат- 
тарға қүқық беру; 
9)    зсйнстақы жинақ ақшасын экономикаға инвсстициялау, 
бүл оның дамуына жәрдемдеседі. 
Міыдстті олсумсттік сақтандыру мынадай түрлсргс болінсді: 
еңбск сту қабілстін жоғалытқан жағдай; 
асыраушысынан айрылған жағдай; 
жүмысынан айрылған жағдай; 
Мыналар міндетті әлеуметтік сақтандырудың нсғізгі қағидат-тары болып табылады: 
Қазақстан Рсспубликасының міндетті әлсумсттік сақтанды-ру туралы заңнамасын сақтау мсн орындаудың жалпыға бірдсйлігі; 
олсуметтік толсмдерді қамтамасыз ету үшін қолданылатын шараларға мемлсксттің кепілдік беруі; 
міндстті олсумсттік сақтандыру жүйссінс қатысудың міндеттілігі; 
заңға сәйксс олумсттік аударымдарды әлсумсітік толсмдср-ге пайдалану; 
олсуметтік төлемнің көзделген шарттар бойынша міндсттілігі; 
әлеуметтік төлемдердің мөлшерін саралау; 
міндстті әлеуметтік сақтандыруды қамтамасыз стетін мемлекеттік органдардың қызметіндегі жариялылық. 
  
тардың негізгі көзімен — еңбекақы, басқа жексшс табыстардың қорымен қатар әлеуметтік қамсыздандыру жәнс әлеуметтік сақ-тандыру қорлары жүмыс істсйді. 
Әлеумсттік арналым қорларын қалыптастырудың екі қағидаты бар: 
1)    үрпақтар  ынтымақтастығының    негізінде;  жүмыс 
істсйтін үрпақ жүмыс істсмсйтіндерді   қамтамасыз етсді, ал, 
өз ксзегіндс, еңбекке жарамдылықтан айырылуына қарай олар- 
ды сңбек қызметіне кірген жаңа үрпақ ауыстырады.  Бүл 
қағидатқа нсгізделгсн жүйе Қазақстанда  1998 жылға дсйін 
қолданылды; 
2)    олеуметтік қорларға, көбінесе әлеуметтік қорға азамат- 
тардың дербес аударымдарының негізінде; бүл қағидаттың іс- 
әрексті ксзіндс төлемақылардың мөлшсрі нақты түлғаның бүкіл 
жүмыс істегсн кезіндегі салған сомасына байланысты болады. 
Бүл қағидаттың іс-әрекетіне негізделгсн жүйе Қазақстандағы 
зейнетақы реформасының негізіне қойылған. 
Бірінші қагидатқа негізделген және Қазақстаңда 1998 жылға дейін қолданылған жүйе мынадай ерекшеліктермен сипатталады: 
1)    зейнетақымен қамсыздандыруға мемлекеттік монополия; 
2)    әлеуметтік қамсыздандыру қорларына түсстін міндетті 
зенетақы жарналарының топтастырылуы; 
3)    жүйе ішінде қаражаттарды қайта бөлу. 
Мүндай жүйе жоспарлы директивалық экономика, сңбсккс қабілетті халықтың жүмыспен толық қамтылуы, мсмлекст тара-пынан жан-жақты бақылау, зейнеткерлергс жүмыс істейтін ха-лықтың жоғары ара қатынасы жағдайында тиімді болды. Өмір сүрген жүйе азаматтардың түрлі кәсіптік және әлеуметтік санат-тарына арналған жеңілдіктердің көптеген түрлерінің болуымен сипатталады. 
90-жылдардың басы мен ортасындағы экономиканың дағ-дарысы әлеуметтік сақтандыру жүйесінің дс дағдарысына қозғау салды, бүл жарналарды төлсудің базалық көрсеткіштерінің қүлдырауынан да, сондай-ак, әлсуметтік қор-ларға оларды толық жоне уақтылы аударып отыруға төлеушшсрдің мүдделігінің болмауынан да олсумсттік сақтан-дыруға толенетін жарналардың жиналымдығының томен деңгейінде көрінетін еді; бүл зейнеткср мен жәрдсмақылар алатындар алдында берешектің үлксн колсмінс жсткізді; әлеуметтік қорлар каражаттарының инфляциялық қүнсызда-нуы зейнеткерлердің күнкөріс минимумдағы қажеттіліктерін қамтамасыз  етпеді  және  қорлар  қаражаттарының  аса