Алаш зиялыларының өмірі
мен қызметі
- ЖОСПАРЫ:
- Кіріспе.
- Алаш жолы. Алаш туралы түсінік.
- Негізгі бөлім.
- ● Ахмет Байтұрсынов
- ● Міржақып Дулатов
- ● Жүсіпбек Аймауытов
- Қорытынды.
- Алаш зиялыларының қазақ сахнасында алатын орны.
- Алаштың жолы
- Қазақтың сан ғасырлық тарихының ең жарқын беттерін жазған Алаш қозғалысы - тарихи-саяси, айрықша құбылыс ретінде ұлтымыздың мәдени- рухани даму жолын жаңа арнаға бұрғаны сөзсіз. Өйткені ол Қазақ баласының саясат, мәдениет сатысына көтерілгендігін айғақтай отырып, ендігі жерде ұлт ретінде дербес өмір сүруге, өзге елдермен терезесі тең халық ретінде азат күн кешуге болатындығына әлеуметті сендіре алған жаңашыл козғалыс еді. Қозғалыстың қарқындылығы мен жаңашылдығы - қазақ қоғамы үшін қиын-қыстау сол бір дүбірлі шақта азаттық ұранын салып, іс жүзінде бытыраңқылык пен мемлекеттік институттар қалыптаспаған сахара төсінде дербес мемлекет құруға бел шешіп кірісуінде еді. Алмағайып кезеңде амал тауып, халқының басын қосып, ертеңіне сендірген осындай ұлы топ бұғанға дейін болмағаны тарихтан белгілі. Олар сол түста кездескен қиындықтардың барлығын жеңе білді, түпкі мақсатқа жету үшін, қандай да болмасын, замана сауалының оңтайлы шешімдерін таба білді. Алаш қозғалысы совет өкіметі тарапынан терістелгенімен, оның идеялары ұлтжанды азаматтардың жүрегі мен санасында өмір сүріп келді. Оның жарқын әрі бұл тартпас мысалы - тәуелсіздіктің қарсаңында Алаш идеясының қайтадан жаңа күшпен жаңғыруы.
- Тәуелсіздіктен кейінгі Алаш туралы ой-толғаулар
- Тәуелсіздік алған жылдардан бері қазақ қоғамында ұлттық идея жөнінде әңгіме басталып, ол толастар емес. Бұл заңды да. Заңды болатын себебі, үзақ уақыт отарлық құрсауында қамалған, егемендігін енді орнықтырған, жаһандану алдында түрған халықтың есті ұрпағы ұлтын ұйыстырар идея іздемек. Бұл жөнінде қазіргі қоғамда әрқилы көзқарастар өріс алып отырғаны мәлім. Осы орайда бұл мәселеге қатысты көрнекті алаштанушы М.Қойгелдиевтің мына бір пікірін келтіре кеткен жөн. Ғалым былай деп жазады: «Бізге бүгін жалпыұлттық деңгейде қорытындылап, жалпыұлттық деңгейде игерілген, яғни ұлттық дүниетаным мен үетанымның іргетасы міндетін атқара алатын тарих қажет. Ал Алаш қозғалысы сол дүниетанымдық тарихтың өзегі. Өйткені Алаш - халқымызды бесігінде тербетіп, есейіп ат жалын тартып мінгенде бойына күш-қуат және сенім берген ұлттық идея. Алаш
- ұлттың өзін бөлінбес тұтас жер, яғни территория ретінде сезінуі. Алаш - ұлттың аспан асты, жер үстінде өз орны бар ел ретінде өз еншісі мен үлесін анықтау харакеті».
- Әлбетте, Алаш қозғалысы кезеңі мен бүгінгі кезеңнің өзіндік ерекшеліктері бар екендігін жақсы түсінеміз. Айтпағымыз, Алаш қайраткерлері ту еткен ұлттық сананы көтеру, одан туындайтын қазақтың тілі мен тарихын, өнері мен мәдениетін қазақ ұрпағының бойына сіңіру сияқты іргелі мәселеде Алаш зиялыларының сан-салалы мұрасынан, олардың ерш іс-қимылдарынан алар тағылым мол. Сондықтан да Алаш қозғалысына өткен дәуірдің тарихы ретінде ғана қарамай, оны бүгінгі заманымызбен үндес өміршең көзқарастар жиынтығы ретінде бағалап, яғни бүгінгі тәуелсіздік мұраттарымен сабақтасып жатқандығына мөн беріп, одан өрісті өнеге, ғұмырлы ғибрат алғанымыз ләзім. Бұған мемлекеттік деңгейде де, зиялы қауым тарапынан да ерекше көңіл бөлінуі тиіс деп ойлаймыз. Сондай-ақ Алаш қозғалысының қарқынды жүруіне ерекше еңбек сіңірген, тіпті оның дүниеге келуіне атсалысқан бірқатар тұлғалардың есімдері арагідік болмаса, өз деңгейінде айтылмай да, бағаланбай да келе жатқанына назар аударуымыз қажет. Өйткені Алаш қозғалысы дегенде, көбінесе, біздің есімізге бірнеше белгілі қайраткерлер ғана түседі.
- Көрнекті қайраткерлері
- Алаш қозғалысымен бірге, мәселен, оның көрнекті қайраткерлері Уәлитхан Танашевтың, Жанша Сейдалиннің, Айдархан Тұрлыбаевтың, Ыбырайым Жайнақовтың, Асылбек Сейітовтің, Тел Жаманмұрыновтың, Аспандияр Кенжиннің, Базарбай Мәметовтің, Иман Әлімбековтің, Әлжан Байғориннің, Садық Аманжоловтың, Мұқыш Боштаевтың, Дәулетше Күсепқалиевтің, Ережеп Итбаевтың, Хамит Тоқтамышевтың, Сейілбек Жанайдаровтың, Нұрғали Ипмағамбетовтың, Әзімхан Кенесариннің, Сейдәзім Қадырбаевтардың да ұлт пен тарих алдындағы еңбектеріне лайықты баға беру, құрмет көрсету — біздің тарихи жадымыздың беріктігі мен азаматтық адалдығымыздың айғағы болмақ. Есімдері аталмаған қаншама азаматтар XX ғасыр басындағы отаршылдық қамытындагы халқы үшін бастарын бәйгеге тікті. Олар сол ерен істері не марапат алмақ түгілі, жеке бастарына қауіп төндіріп алды. Советтің зымиян саясаты бастапқыда ыдырату мақсатында Алаш қайраткерлерін бауырына тартқан болып, диктатурасы күшейгенде оларды қуғын-сүргінге ұшыратты. Алаштың атымен ұлы іс бастаған оның қай тұлғасы да құрмет пен марапатқа әбден лайық. Біздің құрметіміз бен марапатымыздың белгісі - олардың ұлт алдындағы еңбектерін бағалау, оны ұрпақтың рухани уызына айналдыру. Бұл, түптеп келгенде, өзіміздің ұлттың санамызды қалыптастыру, ел алдындағы перзенттік парызымызды орындау, ұрпағымызға ұлағат дарыту болмақ.
- Алаш ұраны
- Алаш жетекшілерінің ұлт-азаттық ұрандары сол дәуірдің оқыған талапты, талантты жастарын баурап алды. Туған халқының халін сезіп, біліп өскен өрелі жас буын өкілдері ұлт-азаттық қозғалысы қайраткерлерінің идеяларын қолдап, солармен бірге қимыл жасады. Қозғалысқа қатысты қүжаттардан Алаш қайраткерлерінің оларды іске жұмылдырып, қажет жерінде тиісті тапсырмалар беріп отырғандығын байқауға болады. Алаш қозғалысына қатысқан
17-25 жас аралығындағы жастардың ішінен кейін көптеген мемлекет, қоғам кайраткерлері, ақын-жазушылар, ғалымдар шыққаны белгілі. Айталық, М.Жұмабаев, С.Торайғыров, М.Әуезов, С.Қожанов, С.Сәдуақасов, Қ.Сәтпаев сияқты аса көрнекті есімдердің азаматтық, шығармашылық тұлғасы Алаш қозғалысы тұсында қалыптасканы белгілі.
- Алаш ұранды әдебиет өкілдері
- Абай заманында өмірге келіп, өркен жая бастаған жазба әдебиеттің нағыз бағбаншылары Алаш ұранды әдебиет өкілдері болды. А.Байтұрсынұлы, М.Дулатов, Ғ.Қараш, Ж.Аймауытов, М.Жұмабаев, С.Торайғыров, М.Әуезов, Қ.Кемеңгерұлы, Б.Күлеев т.б. Алаш қозғалысының белді, белсшді мүшелері Қазақтың жазба әдебиетін тақырыптық-идеялық, жанрлық, көркемдік тұрғыдан байытты, кеңітті. Яғни, негізінш ауызша айтылып, тыңдалып жүрген көркем сөз үлгілері хатқа түсіп, жазу түрінде газет, кітап беттеріне көше баетады. Бұл әдебиеттің өмір сүру, таралу типін ғана өзгертіп қоймай, ең бастысы, жазудың мәдениетін арттырды. Көркем ойды жеткізудің тілдегі стилистикалық мүмкіндіктерін еселеді. Соған орай жаңа көркем түрлер пайда болды, тың сөз тіркестері мен сөйлемдер жасалды. Жазба әдебиет үлгілері дайындықпен, қажетті материалдар жинаумен, ұзақ толғанумен жазылатын дүниелер болғандықтан, мұнда ұлт тілінің барлық байлығы мен бейнелілігін сарқа пайдалануға зор мүмкіншіліктер туды. Туған тілінің осы мүмкіншіліктерін тумысынан талантты, ұлтына ұлы махаббаттары табиғи Алаш ұландары үтымды пайдалана алды. Сөйтіп қандай да бір қасаңдыктан ада, адами құндылыктарды ту еткен, халқының халіне, ұлтының ұйысуына зерек ой, адал ниетпен көмкерілген көркем туындылар дүниеге келді. Бұл «Алаш әдебиеті» деп аталатын жаңа әдеби дәуірдің бастапқы кезеңдерінде ұраншылдык, наеихатшылдық басым болғанымен, шамамен жас дарындар Ж.Аймауытов, М.Жұмабаев, М.Әуезовтердің шығармалары жазыла, жарық көре бастаған тұстан бері карай көркемдігі кемел дүниелер бой көрсете баетады. Осы эволюциялық жол - Алаш әдебиетінің тез өсіп, жедел жылдамдықтармен ілгерілегенін көрсетеді. Оның мысалы, «Оян, қазақ!» пен «Батыр Баян», «Қорғансыздың күні», «Ақбілек» аралықтары.
Публицистиканың дамуы
Алаш қозғалысы Қазақтың жазба тіліндегі
құжат тілінің де белгілі бір қалыптарын
түзді. Айталық, уездік, облыстық, жалпықазақ
сиездерінің хаттамалары, қаулылары, «Алаш»
партиясының бағдарламасы, қатынас хаттары
құжат тілінің жаңа бағыттағы лексикасын
қалыптастырды. Бүған қоса, Алаш қозғалысы
дәуірінде эпистолярлық жанрдың қауырт
дамығанын әбден аңғаруға болады. Ә.Бөкейханның,
А.Байтұрсынұлының, М.Шоқайдың, М.Тынышбаевтың,
Ж.Сейдалиннің, Х.Досмұхамедұлының, М.Дулатовтың
т.б. хаттары осы жанрдың тарихындағы үздік
үлгілер. Жазба әдебиетіміздің тарихындағы
алаштық кезеңді зерттеуде қазақ лексикасының
зор мүмкіндіктерін айқындайтын мысалдар
жеткілікті. Сөз қолдану, ұғымды беру,
тың сөз тіркестерін жасау - олардың ұлттық
ойлау жүйесін, сондай-ақ Батыc пен Шығыс
ілімін ізденгіштікпен зерделегенін байқатады.
Алаш қайраткерлері мен қаламгерлерінің
бұл жоралы жолы із-түссіз кеткен жоқ.
Оның тамаша дәстүрлері өзінен соңғы сырты
советшіл әдебиеттен көрініс тауып жатты.
Бұл да зерттелуін қалап тұрған үлкен
тақырыптың бірі. Алаш қозғалысын қазақ
руханиятындағы тағылымды орасан құбылыс
болды десек, соның бір парасы - қазақ әдеби
тілінің жаңа сатыға көтерілуімен сабақтас.
Кезінде репрессияға ұшырап,
мерт болған боздақтар қайта тірілді,
сөнген жанып, жоғалған табылды. Алыптар
қайта оралды. Тұтас буынның төлбасы,
кешегі Абай, Ыбырай, Шоқан салған ағартушылық,
демократтық бағытты ілгері жалғастырушы
ірі ғалым-тілші, әдебиет зерттеуші,
түрколог, дарынды ақын-аудармашы
Ахмет Байтұрсынов қалыптасқан
дәстүрлі құжаттар бойынша айтқанда,
қазіргі Қостанай облысы, Торғай атырабындағы,
Сартүбек деген жерде ел арасында
беделді, қайратты кісі Шошақұлы Байтұрсын
шаңырағында 1873 жылы 18 қаңтарда дүниеге
келген.
Ахмет Байтұрсынов
қазақтың аса көрнекті
ағартушысы, қоғам қайреткері, ақын, жазушы,
жалынды көсемсөз шебері.
Туған жері — Сарықопа уезінің, Торғай
облысының үшінші ауылы (қaзipri Қостанай
облысының Жанкелдин ауданына қарасты
"Қызбел" ауылы). Әкесі — Дулат аймағына
аты шыққан шебер кісі болған, ер тұрман
жасап, етік, мәсі тіккен. Шешесі — Дәмеш
ойын тойдың базары, әнші кісі болған.
Әкесі балаларын жастайынан оқуға береді.
Алғашқыда бала Міржақып ауыл молдасынан
оқып, хат таниды. Молдадан екі жыл оқығаннан
кейін, 1897-1902 жылдары, ауыл мектебінде
орысша оқытатын Мұқан мұғалімнен дәріс
алады. Бұл мектеп Міржақыптың білімін
толықтырумен қатар, азамат ретінде қалыптасуына
да аса зор ықпал жасайды, Мұқан мұғалім
ұлы ағартушы Ыбырай Алтынсарин іргетасын
қалаған оқу орнының, дәлірек айтқанда,
Торғай қаласындағы уездік орыс-қазақ
мектебінің түлегі болатын. Өз шәкірттеріне
де ол осы рухта тәлім-тәрбие, терең білім
береді.
Міржақып Дұлатұлы
Қазақтың көрнекті жазушысы,
қазақ әдебиетін қалыптастырушылардың
бірі.Туып өскен жері Павлодар облысының
Баянауыл ауданына қарасты бұрынғы
«Қызыл ту», қазіргі Жүсіпбек Аймауытов
ауылы.Әкесі Аймауыт кедей болғанымен,
арғы аталары Дәндебай мен Қуан атақ-абыройлы,
бай, ел арасында білікті кісілер
екен.
Жүсіпбек жастайынан арабша хат тану,
оқу үйренген. 1907 ж. бастап Баянауылдағы
орысша-қазақша екі кластық мектебінде,
Керекудегі (Павлодар) қазыналық ауыл
шаруашылық мектебінде, Керекудегі екі
класты орыс қазақ мектебінде тиіп-қашып
оқиды. Бір жағынан бала оқытып, қаражат
табады.
1911—1914 жж. ауылда мұғалім болып істейді.1914
жылы Семейдегі оқытушылар семинариясына
қабылданады. Оны 1918 жылы аяқтап шығады.Мұнан
соң алашордашылардың істеріне араласып,
Семейде «Абай» журналын шығарысып, Қ.
Сәтбаевпен, М. Әуезовпен танысады.
Кейін Алашордадан бөлініп, Коммунистік
партия қатарына өтеді (1919). Қазақстан
Кеңестерінің Құрылтайы съезіне делегат
болып қатысып, Қазақ АҚСР Халық ағарту
комиссариаты комиссарының орынбасары
болып тағайындалады (1920). Мұнан соң Семей
губерниялық оқу бөлімінің меңгерушісі
(1921), «Қазақ тілі» газетінің редакторы.
ЖҮСІПБЕК АЙМАУЫТОВ
Қорытынды
Алаш қозғалысы қазақтың тарих ғылымын
дүниеге әкелді. Өткенді аршу, бағзы өмірдің
даму түстарын санадан өткізу сияқты еңбектер
- ұлттың есейе бастағандығының белгісі.
Өткенге көз салу, оны бүгінмен, болашақпен
байланыстыру - оқуы мен мәдениеті өскен
елдің белгісі. Міне осындай ұлттық рухани
жаңғырудың басында Алаш қайраткерлері
тұрды. Бұған Шәкәрімнің, Ә.Бөкейханның,
М.Тынышбаевтың, Х.Досмүхамедұлының, Қ.Кемеңгерұлының, С.Асфендияровтың жазғандары
куә. Халқымыздың өткен тарихына үңілгенде
олар ең алдымен Абылай, Шоқан, Абайдың есімдерін ұлықтады. Ал өз заманының
тұлғаларын бағалауға келеек, мәдениет
көзімен Карағанда Әлиханды Семей жұртшылығының
қарсы алуы, Ахаңның елу жылдығын зиялы
қауым болып арнайы атап өтуі - Алаш қайраткерлерінің
жаңа өркениеттік жолға бет алгандыгын
көрсетеді. Осының барлығы Алаш қозғалысы
дәуірінің - қазақтың өткенін бағалаудың,
өз заманын зерделеудің ұлт тарихындағы
алғашқы кезеңі болды деп түжырым жасауға
мүмкіндік береді.
Алаш
қозғалысының тарихы - отандық ғылым
үшін қазақпен бірге жасайтын мәңгілік
тарих. Ұлтының мәңгілігін ойлаған
ұлы азаматтардың жүріп өткен
жолын, ерлікке татырлық еңбектерін
бағалау – есі бар ұрпақтың
жадынан шықпайтын қастерлі борышы
деп білеміз. Бұл бағытта осы
уақытқа дейін бірқатар үлкенді-кішілі
ізденістер жасалды. Әсіресе К.Нүрпейісовтің, Ғ.Ахмедовтің,
Р.Нұрғалидың, М.Қойгелдиевтің, Т.Омарбековтің,
Ү.Субханбердинаның, Т.Жұртбайдың, М.Әбдешевтің,
М.Құл-Мұхамедтің, Ө.Әбдиманұлының, Ғ.Әнестің,
Д.Қамзабекұлының, М.Төж-Мұраттың, А.Ісмақованың,
Ә.Қараның, Д.Аманжолованың, А.Махаеваның,
Д.Сүлейменованың, К.Ілиясованың, Қ.Сақтың т.б. еңбектері - алаштануға
қосылған қомақты үлес. Алаш тарихы, әлбетте,
сан тарапты зерттеулерді қажет етеді
десек те, біздің ойымызша, қазіргі кезеңде
Алаш қозғалысының мәнін, идеяларын халық
санасына сіңіру - қазақ қоғамы үшін аса
көкейкесті мәселелердің бірі. Өйткені
Алаш козғалысының идеялары - ұлтымыз
үшін ең қасиетті, ең қымбатты қүндылық
- тәуелсіздігімізді нығайтумен сабақтасып
жатыр.