Ивестицияның пайда болуы және даму тарихы

3. Пайдадан түскен салық пен өтелімдер мынадай мақсаттарға жұмсалады:

• Міндетті медициналық қамсыздандыру қорына;

• Мемлекеттік зейнетақы қорына;

• Аймақтық бюджетке;

• Республикалық бюджетке;

4. Өнеркәсіптік  әлеуметтік даму қорын құру.

Егер фирма  салымдары бойынша ең жоғары тиімділікке  жетуге тырысса, онда олардың басшылары  инвестициялаудың базалық принциптерін есептеуі керек.

1. Инвестициялаудың  шектеулі тиімділігі

2. "Замазкалау" принципі.

Сылап, бітеу  жұмысына келетіндей инвестиция жүргіз. Шешімді қабылдап алғаннан кейін,  инвестицияны іске асыру барысында  ол еркіндікті енді оған бармау алмастырады, Мәселен, қандай станокты сатып алуға, не жалға алуға немесе өзің өндіргің келеді де, бұл операцияны жүргізу  үшін қанша кредит аласың, оны қандай мерзімге және қанша проценттік мөлшерде алуға шешім жасауға еріктісіз. Ал, бұл операциялардың бәрін жасап  болғаннан кейін, қайтадан қайту  оңайға түспейді, өте қыйын болады. Бұл станокты көп жыл бойына пайдалану  керек болады, алған кредит үшін проценттерді төлеу керек болады. Сөйтіп, сылап-бітеу процесінен шыға алмай, байланасың да қаласың, өйткені  иңвестициялық жоба күшіне еніп алғаннан кейін еркін қимыл-әрекеттерге  баруың шектеулі болып қалады.

Мұнан еркін  шешімділікке және басқа әрекеттерге  баруың мүлдем тиылды деуге болмайды. Әрине, сатып алған станокті қайтадан сатып жіберуге де болады немесе акциялардан  да құтылуға болады да, "дезинвестирование" деп аталатынды жүргізуге болады. Көбінесе осыны жүргізеді. Қатені кейінге  қалдырудан гөрі, тезірек түзетуге тырысу керек. Бірақ қатені тузеу  үшін уақыт та кетеді, ақша да жұмсалады, басқару қызметінде шәлгездік туады, іскер серіктестермен байланыс үзіледі.

Мысалға, әлгі сатып  алынған станокты алсақ, оны 1 жыл  бойы пайдаланып келеген. Конъюнктура  өзгеріп кетті де, енді оны пайдалануға  мүмкіндік болмай қалды, оны 10 жыл  бойы пайдаланбақ болған. Осы 10 жылға  есептеліп кредит алып, әкеліп беруші және сатып алушылармен келісіп, амортизацияны да есептеп, тиісті ұзақ мерзімді келісім шарттарды жасап қойған. Дезинвестирование жүргізуге шешім қабылдап, қателіктерді жөндеуге бару керек болады, бірақ қателіктерді жөндеуге ештене төлемейтін болды. Кредит үшін (10 жыл) төлеу керек, әкеліп берушіге шартты бұзғаны үшін айып пүл төлеу керек, өйткені ол станоктың жетіспей қалған бөлшектерін әкеліп берген болатын, олар да 10 жыл бойы тиімді келісім бойынша пайда алатынына сенген болатын. Өнімді сатып алушыларға да 10 жыл бойы беріп тұру жөнінде шартқа отырғандықтан, оларға да төлеу керек. Өткізуші ұйымдарға да осы тәртіп бойынша төлеу керек. Мұнан да сорақы жағдай, жабдықтарды қайтадан сатқан кезде туады. Мұны рынокте әлі қалай сата алады? Қандай бағаға? Диллер саудалық-делдалдық үшін қанша алады?

Сөйтіп, қатені түзеу үшін қететін шығындар түгелімен  кәсіпорын қалтасынан шығады. Осындай  батпаққа батқаннан шығу өте қиын болады. Ал, егер осында "байланып қалу" бір уақытта 3-4 инвестициялық жоба бойынша болғанда не болады? Капиталды  сіңіру саласы үлкен болып қалғанда, іскерлік серіктестіктер де мықтылар болады да, қатені түзеу үшін көп  шығынға бататының анық болады. Міне, осыдан барып, инвестициялық жобаны іске қоспас бұрын, алдын-ала оның тиімділігін  есептеп алған жөн.  Тіпті 100 беделді  фирмалар ақыл бергенімен, қате жібермеймін  деп ойлауға болмайды. Нарықтың аты  нарық. Бәрібір тәуекелділіктің  аз болғаны дұрыс. Кәсіпорын басшылары  тиісті шешім қабылдаудан қорықпауы  керек, олар өздерінің жоспарларын  жөндеуде өте икемді болулары қажет, конъюнктураның уақытша өзгеруіне  және басқадай фактордарды көре біліп, тиімді істерді бастай алулары қажет.

3. Күрделі қаржыны  салуда материалдық және тиімділіктерді  бағалау үйлесімділік принципі. Тиімділікті бағалаудың  үш  варианты  бар:

1) Шығындар мен шығарудың салыстырмалы бағаларын салыстыру арқылы, яғни тек қана құндылық, ақшалай таддау.

Бірақ әлемдік  инвестиция жасау тәжірибесі тек  қана тиімділіктің ақшалай бағалануы  жеткіліксіз екенін көрсетіп отыр. Әсіресе, мұндай тәсілдік инфляцияның  ауыздықсыз кеткен жағдайында, су түбіне мүлдем батырады. Сондықтан ақшалай  бағалауды техникалық есептеумен толықтыру  керек болады.

2) Тиімділіктің ақшалай және техникалық белгілерінің үйлесімділігі. Бұл тәсіл сенімдірек болады.   Өйткені инвестициялық жобаға салынған технологияға көп жағдай байланысты. Өндірістік күш-қарқынның артуының өзі тікелей технологияға қарай болады да, осыдан барып, инвестициялық мақсаттардың жүзеге асуына себебін тигізеді.

3) Тиімділікті бағалаудағы таза түріндегі техникалық тәсіл. Бұл бизнестегі нарықтық бағалауды есепке алмайды, сондықтан оның қолданылуы: әзірше Қазақстан жағдайында басты орында болмай тұр.

4. Үйренушілік  шығындар принципі.

Үйренушілік шығындар деген не? Бұл - жаңа инвестицяялық  ортаға үйренуге байланысты болған барлық шығындар. Бұларды қайта құрудан  және кадрларды қайта даярлаудан жоғалтқан өнім шығарумен өлшенеді, жаңа жабдықтар қойылғанда, оны конъюнктура өзгеруіне қарай, қайтадан өзгертіп, құрастыру керек болады.

Уақытша жоғалту  деген - табысты да жоғалтумен бірдей деп есептелінеді.

Әрқашанда да жаңа инвестиция жөніндегі шешім мен  оны іс жүзінде асыру, орнын толтыру  арасында уақытша қалып қоюшылық «лаг» бола береді. Бірден үйренушілік  болмайды. Қандай да болмасын үйренушіліктің өзінің шығындары болады: жаңа хабарлар керек, жаңа технология, кадрларды қайта  даярлауға қаржы керек болады. Бұлай болмағанда, тездету үшін төлеу  керек. Мысалы, жаңа заводты қайта  салу керек болады, оны жарты жыл  ішінде. Бірақ мұндай құрылыстың құны "алтынмен" тең болып кетеді.

Өндірістік инвестицияаудағы үйренушілік шығындары одан да асып кетеді. Жабдықтарды орнаттық делік, технологиясы да дұрысталды. Бірақ  нарықтық конъюнктура өзгерді де, енді технологияны қайтадан өзгертіп, оған орай жабдықтарды да қайтадан жаңғырту керектігі туады.

Қол жұмыстарын машинамен ауыстырғыңыз келді делік. Бұл да белгілі үйренушілік шығындарды керек етеді (тура және жанамалық). Солардың кейбіреулерін ғана атайық: кадрларды  қайта даярлау, ескі жабдықтарды  сатып, жаңаларын орнату, жұмысшылар мен қызметкерлерге жұмыс істемеген  уақыттары үшін төлеу керек (тиісті қысқартулар операцияларды), ескі келісім  шарттардың орындалмай қалғандарына айыппұл  төлеу.

Мұнан туындайтын қорытынды : үйренушілік шығындарды жаңадан өндірілген өнімдерді сататын  бағаға қосып жіберу. Бұл баға өндіріске  қажетті шикізат, материалдар, технологиялар, жабдықтарға кететін бағалардан жоғары болғанда ғана, бұл вариант бойынша капиталды салудың артықтығы айқын көрінеді. Сіздің өнімге сұраным көбейген сайын, үйренушілік шығынына да іркілмей бара беретін боласыз.

Сұраным бағасы ұсыным бағасынан көп болып, ең бастысы  көп уақыт осылай тұра берсе, сіздің үйренушілік шығындарына қарамай-ақ , бұл инвестицияларыңыздың тиімділігін  тәжірибе толық көрсетіп берді.

5. Мультипликаторлық  (көбейткіш) принципі.

Мультипликаторлық принцип салалардың өзара байланыстылығына сүйенеді. Бұл дегенің, мәселен, автомобильге деген сұраным өзінен өзі келеді де оның технологиялық істеріне керек  тауарларға да сұранымды арттырады: металдар, пластмасса, резина және тағы басқалар. Өңдіріс технологиясын  білу арқылы өзара қатынастық коэфффициенттерді  есептеп шығаруға мүмкіндік туғызады. Мысалы, егер биржалық баға белгілеуде машина жасаудың құны көтерілетіні белгілі  болса, машина жасаудың технологиялық  байланыстылығы бізге белгілі болғандықтан (басқа    салалармен), алдын-ала  бұл байланыстылықтың мультипликациялық  күшті әсерін есептеп шығара аламыз. Мәселен, фирма машина жасауға пластмаса  шығарады делік.

Сөйтіп, келешектегі  кірістің қандай болатынын білесіз. Мультипликатор арқылы салалар арасында байланыстылықты анық көрсетіп, оны  сан жағынан да білдіреді.[2; 67]

Күш беруші саланың  мультипликатор арқылы нәтижесі әр түрлі  және әр түрлі уақытта болады. Егер мысалы, ондай тасыңыз ауыл шаруашылық техникасы болса, онда мультипликатор және технологияны жақсы білуіңіз арқылы толқынның сізге қашан кәсіпорнына  келетінін, кірісті көтере немесе азайта ма, бәрін есептеп аласыз. Инвестициялық  стратегияда мұны да есептеу қажет  болады.

Мультипликатордың күш әсерінің азаюы сіздің кәсіпорны  саласының басқа саладағы - генераторлық сұраным мен кірісінен біртіндеп  алыстай беруіне қарай болады. Кейіннен мультипликатордың күш  әсері уақыты жеткен сайын әлсірей  бастайды. Мұнан кейін күш беретін  жаңа сала пайда болады да, инвестиция стратегиясын қайтадан түзеуге тура келеді. Өйткені рынок үнемі қозғалыста болып түрады.

6.Q - принципі

"Q" - принципі - бұл қор биржасындағы бағалау  мен актив құнын нағыз қалпына  келтіру арасындағы өзара тәуелділік. Бұл тәуелділіктің көрсеткіш  - қатынасы :

Q ═діңбиржалықбағалануы  (құндылығы) / бұлактивтердіауыстырудың (сатыпалу)  күнделіктішығындары.

Егер бөлшек бірліктен үлкен болса, онда инвестиция жүргізу тиімді болғаны (үлкен болған сайын, одан әрі тиімді болады). Мәселен, үйдің рыноктық (биржалық) құнының, оны салудағы күнделікті құнына қарағанда, артық болуына қарай, үй салуды ынталандырады, өйткені бұл үйді жаңа үймен ауыстыруға кететін шығындардан ол үйдің  рыноктік бағасының артық болуы.

Сөйтіп, инвестициялау  тиімділігі сұраным бағасы мен ұсыным бағасының өз ара қатынастарына  байланысты болады. Егер тұтастай кәсіпорнын (фирманы) сатып алуға инвестицияны салуға есептегенде:

Q ═фирманыңбарлықбиржалыққұны  / оныңматериалдықбөліктерінорнынакелтірушығындары.

Тұтастай алғанда, бұл принциптің қолданылу деңгейінің аз болуы,   мемлекеттік реттеушіліктің көп болуына қарай туады.[16;138-144]

1.3 Шет мемлекеттердегі  инвестициялық қызметті қаржыландыру  барысында тартымды ресурстардың  құрлымы мен даму ерекшелігі 

Батыс елдердің бір қатарында қазіргі несие  жүйесінде инвестициялық банктер  өздерінің дамуын алды. Батыс елдердің инвестициялық банктердің пайда  болып, басқа банктерден бөлінуіне  еңбек бөлінісі және несие аясындағы  мамандану әкелді.

Инвестициялық банктердің негізгі қызметі -ұзақ мерзімді ссудалық капиталды мобилизациялау және оны қарыз алушыларға акцияларды, облигацияларды және орналастыру арқылы, қарыздық міндеттемелердің басқа түрлері  арқылы беру. Әр ірі фирма, корпорация әдетте өзінің инвестициялық банкісімен жұмыс істейді және сол банктің  қызметін пайдаланады. Қазіргі инвестициялық  банктердің екі түрі қызмет етеді:

1.Бірінші типті  инвеегациялық банктер.

2.Екінші типті  инвестициялық банктер.

Мұндағы    бірінші    типті    инвестициялық  банктер тек бағалы қағаздарды орналастыру  және сатумен айналаысады. Ал екінші типті твестициялық банктерге келетін  болсақ олар үзақ мерзімді несиелеумен  айналысады.

Батыс Еуропаның  континенталды елдеріне және дамушы елдерге негізінен осы атап кеткен екінші типті инвестициялық банктер  тән. Бірінші банктер XIX ғасырдың бірінші  ширегінде жауапкершілігі шектелген  серіктестіктер формасында құрылған болатын. Инвестициялық банктер аса тез  дамуы XX ғасырдың 20-шы жылдарында байқалады.

Инвестициялық банктердін пайда болуын негізінен  мемлекеттің бағалы қағаздарын орналастырумен байланысты деп көрсетеді. Кейіннен ұйымдастырудың акционерлік формасының пайда болуымен  олар  үлкен  компаниялар мен корпорациялар  үшін олардың акциялары мен облигацияларын орналастыру арқылы ақша қаражаттарын мобилизациялайды, жаңа компанияларды  құруда, қайта құруда, біріктіруде  белсенді қатысады, сонымен қатар  мемлекеттік биліктің барлық деңгейінің мемлекетгік бағалы қағаздарын орналастырады, оның ішінде орталық үкіметтің бағалы қағаздарынан бастап, жергілікті әкімшіліктің бағалы қағаздарына дейін орналастырады.

Бірінші типті  иңвестициялық банктер соңғы  кезде көбінесе корпоративті секторлардың бағалы қағаздарымен операцияларды  жиі жүргізеді. Мұндай банктер акциялар мен облигацияларды орналастыру  арқылы өндіріс, транспорт және сауда  кәсіпорындарының ақша қаражаттарын алуда  делдал ретінде қатысады.

Бірінші типті  инвестициялық банктер капиталды  тарту, бағалы қағаздар нарығында қызмет көрсету бойынша бірқатар функцияларды атқарады:

• Акциялар мен облигацияларды қайта орналастырумен айналысады;

• Халықаралық бағалы қағаздарды еуровалюта нарығында орналастыруда делдал болады;

• Корпорацияларға инвестициялық стратегияның сұрақтары бойынша және бухгалтерлік есеп пен есеп беру жөнінде кеңестер береді.

Қазіргі кезде  бұл банктерсіз бағалы қағаздарды сату өте қиынға түседі. Көптеген компаниялар  инвестициялық банктердің көмегінсіз ұзақ мерзімді ақша қаражаттарын ала  алмаған болар еді. Кейбір мемлекеттердің қазіргі тәжірибесінде мұндай банктер  компанияның бағалы қағаздарын орналастырумен айналыспасада, компаниялар құрылып  қызмет ете алмайды. Осындай елдердің қатарына келесі елдерді мысалға  келтіруге болады: Канада, Ұлыбритания, Австралия, Америка Құрама Штаттары.[5; 97-99]