Шығындар есебі

Автор: Пользователь скрыл имя, 16 Ноября 2011 в 15:59, реферат

Описание работы

Шығын –белгілі бір мақсатта пайдаланылған ресурстардың ақшалай баламамен көрсетілген шамасы; бірлестіктердің кәсіпорындардың, ұйымдардың өнімді өндіруге (жұмыстарды орындауға‚ қызметтерді көрсетуге), айналысқа жіберуге және өткізуге ақшалай нысанда жұмсаған шығыстарының жиынтығы.

Содержание

Кіріспе
1 тарау. Шығындар есебінің негізі.
1.1. Шығындар есебінің жалпы сипаттамасы.
1.2. Өндірістік шығындардың жіктелуі.
1.3. Өндірістік шығындардың есебін ұйымдастыру.
Қорытынды
Пайдаланылған әдебиеттер

Работа содержит 1 файл

Шығындар есебі.doc

— 73.50 Кб (Скачать)

       Баптар бойынша шығындарды топтау «Негізгі өндіріс» шотында аяқталған көрініс бойынша бейнеленеді, бірақ осы мәліметтер бойынша шаруашылық серіктестіктердегі әрбір өнім (қызмет пен жұмыс) түрлерінің өтеуі жөнінде, оларда қабылданған шешімнің тиімділігі және қабылданатын шешімнің табыс пен шығыс деңгейіне әсері туралы қорытынды жасауға болмайды.  Көп жағдайда осы мәселелерді шешу –қолданылған шығындарды топтастырумен анықталады. Басқару мақсаттарын  қанағаттандыратын шығындардың жіктемесі, өндірістік шығындар туралы ақпараттарды талдау және өңдеу әдістері – өндірістік қызметте есепті ұйымдастырудың басты қағидасы болып табылады.

  
 
 

1.3. Өндірістік шығындардың  есебін ұйымдастыру. 

Өндірістік  шығындар есебінің жалпы сызбасында өндірістік шығындар туралы ақпараттардың қозғалысы көрсетілген. 

Материалдар шоты. Негізгі өндіріс шоты. Сатылған  өнімнің өзіндік құнының шоттары. 801,802,803.
Қалдық. өндірістегі тұтыну. Қалдық. Баптар (статьялар) бойынша өндіріс  шығындары.  Шығарылған  өнімді өзіндік құны бойынша бағалау. Нақты өзіндік  құны бойынша шығарылған өнім (тауар). Нормативтік (жоспарлы) өзіндік құны бойынша шығарылған өнім (тауар). Нақты өзіндік құнның нормативтен ауытқуы.
Қалдық
 
 
Еңбекақыны  төлеу бойынша есеп айыру шоты. Көмекші өндіріс шоты.
Қалдық. Есептелген жалақы. Қалдық.

Баптар  бойынша өндірістік шығындар.

Өзіндік құны бойынша  негізгі өндіріс жұмыстары (көрсетілетін қызметтер).
 
 
 
Зейнетақы қоры.

Сақтандыру  бойынша есеп айырысу шоттары.

 
Үстеме  шығын шоттары: 930, 904, 924,т.б.
Касса, Есеп айырысу шоттары және т.б. ақшалай қаражат шоттары.
                                     Қалдықтар:
Еңбекақыдан жасалған аударылымдар (төлемдер). Негізгі құралдарға есептелген амортизация. Баптар (статьялар) бойынша ағымдағы (кезең) шығындары. Шығындарды  бөлу (тарату). Өндіріске жұмсалған  ақшалай қаражаттар.
 
 

    Шығындарды жіктеудің белгілері   туралы қызу пікірталастың арқасында  шығындарды анықтаумен қатар,  онық болашақтағы тенденциялары  да анықталды.  Осыдан келіп,  есеп тәжірибесінде Шаруашылық  Серіктестіктерінің шығындарын тиімді басқаруға жаңа тәсірдерді тағайындау мен пайдалану мәселелері  отандық және шетелдік  экономикалық әдебиеттерде кеңінен талқыланып жатыр. « Шығындар есебінің жалпы қабылданған мәнін анықтау –  белгілі бір уақыт кезеңінде  шығындар есебінің сандық өлшемін (натуралды және құндық көрсеткіштер) арқылы жабдықтау, өндіру, олардың еңбегінің өнімін сату, дайын өнімдердің өзіндік құндарын қалыптастыру, тіркеу, топтастыру және жіктеп (кескінінде) талдау бойынша Шаруашылық Серіктестігіндегі өтіп жатқан процестерді көрсетуге бағытталған саналы іс - әрекеттердің жиынтығы ». Мұндай көрініс ШС  басқаруға қажет толық ақпаратты алуды және қаржылық нәтижелерді шығару арқылы қызметін бағалауды қамтамасыз етеді.

    Бірақ дамыған өндірістік есеп  теориясы мен басқару және бастапқы даму жағдайында мұндай тәсілдің пайдалану бағыттары бойынша шектелген. Біздің пікіріміз бойынша, техникалық жағынан бәрі өндіріс шығындарының есептік мәнін анықтау өндірістік қызметтің басқарушы есебін ұйымдастыруға немесе өндіріс шығындарын есе трансформациялау әдістерінің түрлі бағыттарын қамтуы керек. Сайып келгенде, шығындар есебінің  мазмұнын анықтау, ұйымдастыру моделдерінің  нақты алғышартын жасайды. Басқару процесіне кері ақпараттық ағын ретінде есеп тек шындықты (нақтылықты) ғана көрсетіп қоймай, болашақта экономиканы моделдеу үшін ақпаратты дайындайды, демек мұндай есептеу жүйесі өзіндік құнды басқарудың  жоғарыда аталған негізгі мәселелеріне сәйкес келеді. 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

Қорытынды 

   Сонымен, кәсіпорынның өндірістік шешімдері, жұмыстары нарық жағдайлары мен өндірістік шығындар арқылы анықталады. Кәсіпорын табысы өндірісіне шығындар тәуелді болады. Нарықтағы өнім бағасы сұраным мен ұсыным өзара байланысының нәтижесі болып табылады. Өнім өндірісіне шығындар- ол тұтынылатын еңбектік немесе материалдық ресурстар көлеміне, техника деңгейіне, өндірістің ұйымдастырылуына және басқа факторларға байланысты өсуі немесе төмендеуі мүмкін. Сәйкесінше, өндіруші шығындарды азайтудың көптеген көздерін қарастырады, ол оны өзінің тиімді басқару қабілетімен жүзеге асыра алады.

Материалдық құндылықтар өндірісі, тауар саудасы, сонымен  қатар қызмет көрсету  адамдық, мтериалдық, ақшалай ресурс шығындарын қажет етеді. Бұл  қолданылған ресурстар  соңында әртүрлі  нысанда және көлемде  өзіндік құнға негізделеді. 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

Пайдаланылған әдебиттер

  1. Тишков И.Е., Балдинова А.И. Бухгалтерский учет, 1999. 7 -44 с.
  2. Алданиязов К.Н. Управленческий учет и анализ: Учебное пособие-Алматы: Юридическая литература,  2008. -368 с.
  3. Друри К. Введение в управленческий и производственный учет: Учебн. пособие для вузов/Пер. с англ. Под ред. Н.Д. Эриашвили; Предисловие проф. П.С.Безруких. - 3-е изд., перераб. И доп.-М.: Аудит, ЮНИТИ, 1998. 778с.

Информация о работе Шығындар есебі